Alle inzendingen over net

Heel even dacht ik waar gaan mijn voeten waar gaan mijn benen heen Het was naar de overzijde wadend door water de knieën vol met kroos Daar was het groener het gras mals en jong de grond nog onbetreden Maar net voordat ik het bereiken kon riep men mij Van de andere zijde terug…

hij kijkt ziet zich over het hoofd van anderen wraakt zoekt woorden in het lezen en verbijt zijn gelofte om te zwijgen te negeren wat hem smaakt het klad dat raakt…

hij kijkt ziet zich over het hoofd van anderen wraakt zoekt woorden in het lezen en verbijt een gelofte om te zwijgen te negeren wat hem smaakt het klad dat raakt…

Het is net als toen, alsof ik gevallen ben -- tussen twee tijden.…

Ben ik impulsief genoeg....om te beseffen Dat...ik bergen kan verleggen Nee.....niet zeggen Dat....is het mooie van dichten Je kunt bijna alles belichten…

Ik voel mijn spieren verslappen zoals dieren -- die in slaap vallen.…

Donderdagavond, ik moet aan de bak Nog even snel een snelsonnetje maken Voordat mijn inspiratie op gaat raken Gedaan, ik voel me weer op mijn gemak Oh nee, twee zinnen bijna glad vergeten Dat wordt dus met gemak nog uren zweten…

't Gevoel is gebleven; even weg, maar terug Net even anders ten opzichte van jou Een blunder, hormonen, een uitdaging? Vreemd en onbegrijpelijk Misschien door teveel tegenslagen Kolder in mijn kop 't Kan niet teruggedraaid Maar 'k heb wel spijt Wij hadden elkaar gevonden Echter, gingen uiteen Hielden van elkaar Vrijwel meteen…

Tussen geum en aronskelk staat de tuinman met zijn net. Hij schept en schept de vliezen weg, bij oevergras en waterblad. Aanslag en afval aangegroeid, takken en blaadjes aangewaaid, van hier en daar en overal. Van overal uit het heelal...…

Nee, Ik vaar niet meer Geen schilderij Eerder een collage En eigenlijk Van beenderlijm en slijk Trekt men net, Geen thee.…

Net gedicht Beentje gelicht Is af Uit…

Lijzig rimplend vloeit de Nete door de diepe dennenwouden, door de weiden, langs de dreven, in dit land van peis en vreê, wouden, lanen, vee en hoeve, slanke scherpgespitste torens en de dunbewolkte hemel wentlend in heur rimpling meê.…

zal je mij nog herkennen op de dag dat ik sterf of de vlinders vanuit mijn vrouw-zijn, teder en waanzinnig aan alle zijden wit en onze liefde de verzen die wij lazen, licht zonder schaduw als zon op zwanen een middag van oceanen eentalig zacht en vrij, zo stil, zo stiltevrij in jou, zo hemels jou in jou ---------…

Met overdadig van iemand houden, tormenteer je Jezelf Doet jezelf tekort in zowel woord als daad Een kwelling die voelt als terreur Aanhoudend mijn eigen Graf delf Ongewenst. Gewild. Leef! Vóór 't voelt als verraad Een duivelin zonder vleugels als feeks zonder gewaad De helft Van al het goede is Verworden tot kwaad…

goed-beter-best En jij dacht de je het zelf Ook beter zou doen dan de rest - Maar van' t allereerste begin Bleek het al flink mis - want Alles waar zij recht op hadden Krijg jij niet, daarin heb Je je deerlijk vergist Je loopt overal achter de feiten Aan, je hele leven lang horend Bij de lost generation, Verloren generatie van net-niet…

een goal is pas echt een goal wanneer een strak hard schot het net doet bollen compleet met de zwepende tik van de lederen bal tegen de touwen fraaier kan ik het niet beschrijven want het zijn toch slechts de mooiste goals die beklijven…

Open en onvoltooid Wie nog tranen over heeft zal zich daar tegen moet weren, of opgaan in een bodemloze wereldzee, waarop zwarte zwanen leren zich spiegelen met de sterren mee. Als beleven kijken is, te wijken voor alles in het nietig menselijk stof, geen pakkende gelijkenis en worden ideeën snel geschiedenis, verleer mezelf niet te…

Dieren en mensen ademen lucht in en uit – En dan stormt het soms.…

eerst nog trok zij zich stiekem terug om zekerheid stilletje voor zichzelf het plastic van het pakket openend dat de toekomst voorspellen moet zou ze het zijn en zou het er wezen het wachten duurt monsterlijk lang minuten zijn eerder dagen dan uren haar adem ingehouden stokt de tijd als hoop en verwachting wakkeren in wat de boodschap haar…

zachtjes laat de regen weten dat hij in ‘t donker op hem wacht hoort hij in de verte kreten voelt de dreiging van de nacht durft hij weer eens niet naar buiten terwijl zijn blaas op springen staat probeert heel zacht zijn neus te snuiten terwijl zijn hart hem moed in praat net zes, alleen in een tentje drie meter van zijn ouders tent gedraagt…

net alsof de wind haar woorden naar mij fluistert ik hoor dat zo graag net alsof de boom haar handen wil verbeelden ik zie dat zo graag net alsof het riet mijn lichaam wil omarmen ik voel dat zo graag net alsof het gras haar geuren voor mij vasthoudt ik ruik dat zo graag net alsof de zon haar warmte naar mij uitstraalt ik wil dat…

Net als water heb ik je nodig Je lest mijn dorsten Je blust mijn vuren Je lijkt soms wel mijn instructeur Je helpt met remmen En af en toe met sturen Bent als de zon voor mij onmisbaar Je laat me stralen Van binnen gloeien Je bent de lucht die ik adem Helpt me overleven Te bewegen zonder boeien Je bent de ogen waardoor ik kijk De wereld…

net voordat mijn ogen dichtgaan op de rand van wakker, slaap zakt een waas over mijn netvlies tel ik reeds mijn eerste schaap net voordat mijn ogen sluiten op de rand van lui of loom staar ik naar gewitte muren wacht ik op een nieuwe droom net voordat mijn ogen dichtgaan op de rand van waken, rust zak ik weg in witte watten … totdat jij…

Er was eens een lelijk prinsesje Dat 100 jaar sliep op een erwt Ze had smerig haar en rotte tanden En droomde van Ernie, het vriendje van Bert Maar op een dag ver in november Kwam een pad vermomd als prins vanachter een steen Hij gaf haar een trap en riep 'Hee liefje, ik ben der!" Maar zij sliep gewoon door en hij ging toen heen Die arme pad…

24 liedjes zijn er (zalig!) Daar gaan ze mee de competitie in Over liefde, of een held, of een heldin Met 3 x in totaal Nederlandstalig Zo hopen ze dit jaar weer op een treffer Maar hoe rijm je op Jaap, of de Hoop Scheffer?…

Er was eens een grasgroene haring Die stond op het punt van een paring De mensheid zei: nou Wij lusten haar rauw Dat was een heel nare ervaring…

Liefde straalt net als een motor van een vliegtuig aan mij voorbij.…

net nog scheen de zon even door de brievenbus schaduw op de mat…

Ik dacht je echt goed te kennen hield mezelf blijkbaar voor de gek Kende je alleen maar eigenlijk van achter mijn computer plek We bespraken heel veel samen je gaf me een gevoel, zo vertrouwd Nu ik door heb hoe je eigenlijk bent zie ik dat als een hele domme fout Hoe kon ik in hemelsnaam denken dat ik wist hoe je ware aard was Had ik…

en zonet raakte ik verstrikt in zo'n net van sobere sonnetten.…