Alle inzendingen over nooit genoeg

Krijgt Carolientje nooit genoeg ervan? Het roer gaat om de bakens zijn verzet Van bak- naar stuurboord : kijk...daar vaart Baudet…

Door ijver en vlijt altijd tot helpen bereid wie het ook aan jou vroeg je vond dat het was nooit genoeg Nu na een leven vol gave van dienst ben jij diegene die onze dankbaarheid verdient nooit liet je ons alleen staan daarom zal de pijn jou te verliezen nooit overgaan.…

De Duitser wil in onze zee gaan graven Maar eerst moet hij nog een Erlaubnis holen Inmiddels draait de ambtelijke molen Die wat van wie is eerst zal moeten staven Is het dan nooit genoeg? (hier zit oud zeer) Klopt, zegt de Duitser, ‘k wil geen See maar Meer!…

geld veel meer alles willen hebben niks is genoeg nooit genoeg hebben zonder geld ben je nergens van geld koop je alles wie arm is staat alleen leven kost geld en maakt kapot geld maakt bedrog het verandert je van binnen en van buiten wie geld heeft, heeft macht, maar voelt zich ook alleen verlangen naar normaal leven…

Heb ik wel genoeg woorden op stal staan om onze vrijheid te vieren het kan nooit genoeg zijn heb ik wel voldoende gevoel om iets te vieren waarvan ik het waarom niet weet ik heb immers altijd in vrijheid geleefd of juist daarom moet ik de vrijheid vieren omdat ik niet beter weet of omdat mijn vader altijd zei vier het voordat je het…

om nooit genoeg te zijn…

la belle époche terug naar de waarden van de bankier ook belle époche minstens twee keer herhaald de wereldoorlog voor de zekerheid een tweede wereldoorlog één nooit genoeg ook de politiek kan niet zonder poëzie het leven leefbaar traditiegetrouw zingen kikkers in de sloot bij muggenbeet -…

Nooit ver genoeg geschopt ten prooi aan vele Winden. ------------------------------ uit: 'In de piste', 1978.…

Altijd weer zijn er die zeurders Het is nooit genoeg Er is altijd wat Hebben ze een heel goed leven Moet het weer anders Zijn ze het zat Ze kijken nooit naar wat ze hebben Alleen maar naar wat er niet is Schijnt de zon is het te warm Een nieuwe auto bij de buurman Dan breekt de hel los Is het goed mis Een half glas vol Is niet genoeg Een…

Die nooit genoeg heeft voor zijn mond, Leeft zelden vrolijk en gezond.…

Kennis vergaren - Kennis, meer kennis, Nog meer kennis Is het ultieme doel Kennis is macht, Wij kennen dat gevoel En we weten nooit genoeg Meer willen we, Steeds meer, ons leven Is weten, weten, Weten tot de max Het geweten verdrongen Tot de verste krochten Van de menselijke geest- En, luister goed, Maak je vooral nooit…

iemand huilt een dal vol tranen in een zee van stil verdriet ik zal troostend woorden schrijven want te spreken lukt mij niet het zijn gedachten die mij doen zwijgen en mijn herinnering aan hoe het was en dat ik nooit genoeg kon krijgen van wat ik in jouw ogen las niemand wil de dag begroeten na een nacht van eenzaamheid ik zoek…

Nooit genoeg, nee, nooit genoeg. Als de zandkorrels aan de zeeoever. Zo oneindig, oneindig veel. Zou je ze proberen te tellen, vallen ze van tussen je vingers als een niet te keren stroompje, zoveel, zoveel Alsof je water wilt gaan putten op de maan. Als een droom die je wilt grijpen.…

Praten om het praten, één woord is nooit genoeg. De 'one liner' daargelaten.. Liever laat dan veel te voeg.. De show is pas begonnen, als verbaal, de strijd begint.. Gesmeten woorden, onbezonnen, met de presentator aan het bewind.…

en dan spoelt het heden aan in het niets van de kust de sleur van getijden ochtendfiles en avondland tijd voor de vluchtzee tussen verleden en hoop was het nooit genoeg maar altijd te ver van huis zijn binnendromen gesloopt definitief uitgerangeerd in mijn eeuwig vergeten, verbleken, mijn randschijnsel dat niets achterlaat buiten…

Uit het stof, kwam voort het zwijgen, daaruit het eerste woord, omdat er niets meer was, was het sprakeloos, alleen de stilte aangehoord, er viel niets meer te wegen uit de zee die steeg, daar ontstond een laatste woord, verbond daarin alles met wat lijdt te leggen, maar dat is nooit genoeg, dat woordloze blijft leeg, of de dood heeft…

Waar de straten lang zijn en jij onbekend, waar een junk nooit genoeg heeft gehad.…

Dank U Heer , want voor dit wonder, dank ik eigenlijk nooit genoeg.…

zij wil glittertjes en glimmertjes ook nog een prins op het paard nu scheldt ze hem dagelijks verrot omdat het nooit genoeg is hij ontvlucht moegestreden hun huis met geblakerde haard vindt elders nergens rust voelt zich totaal verscheurd prinses, kan jij niet zien dat de schoorsteen bijna instort?…

honderd duizend leugens regenen zonder waarschuwing over paraplu loze hoofden hun vervuilde vergiftigde water slaat stinkend de naakte waarheid in bodemloze putten en nooit genoeg hebbend luisteren lichamen naar loze beloften over zielloze gouden kalveren honderd duizend lege leugens kunnen putten niet dempen zelfs niet als het levenloze…

Waarschijnlijk lichaam in lichaam, dat gevoel dat altijd blijft, die wonderbaarlijke gevoelens die je nooit genoeg beschrijft. Toen je me streelde deze middag, stroomde de liefde door me heen, en als het even kan m'n liefste, zijn wij binnenkort alleen...…

lief klein menneke rust nu maar zacht in de armen van engelen waar de zon altijd lacht lief klein menneke jouw halte kwam veel te vroeg want van die lieve pretogen kregen wij immers nooit genoeg lief klein menneke de dag des afscheid is gekomen alleen nu zullen wij ons nog ontmoeten in onzeren dromen…

Het kan nooit genoeg gezegd dat de ernst op jouw gezicht mij vrolijk doet kijken tot je lacht je afvraagt wat ik denk en ik zeg: Het is het accent of je ogen de rimpels in je neus, bruine nicotinevlek op een voortand geschilderd in jouw bovengebit De bittere smaak van jouw mond met tonen van kandij en chocola jij kust mijn lippen rond…

op een morgen als de dag klaarte uitbreidt zullen de tuinen in zee verdrinken wij zoeken samen ons en onze stemmen in elke nacht geven ons in onze monden woord voor woord krijgen er nooit genoeg van elkaars adem te zijn ’t licht valt in de kamer waar jij lucht bent en ik zoek langs oevers uren jou in mijn zee.…

Lach er om doe niet zo zuur want je huisbaas zal vol vuur -'t is wel haast een vast gegeven- jaarlijks naar verhoging streven 't past precies in zijn cultuur: ~Nooit genoeg en altijd zuur~…

Tot ons is gekomen méér dan lentelicht een menselijke engel ons te verschonen van alle nonsens die wij hebben opgebouwd want hij blijft kind van een Voorbeeldvader dat wij verruild hebben voor iets dat nooit genoegen geeft: een ijdel kader.…

Onder de sterren In de regen Om het huis kom ik ze tegen Bij het ontbijt Erna, ervoor Het houdt nooit op Ze gaan maar door In de auto In de kroeg Ze stoppen niet Tis nooit genoeg En zelfs op straat In volle drukte Geen moment Dat het mij lukte Ze in te tomen Te verdringen Machteloos Ze te bedwingen Soms is het te Slaan ze op…

De tijd is kostbaar zonder tellen, tikken of een uur het is er nooit genoeg maar soms dan heb je gewoonweg tijd teveel. Wegdromend in de ramen over iedere avond vol plezier de heldere nachten en een ongekend verlangen telkens maar weer telkens opnieuw 'het' verlangen.…

Drie in één het licht de wijsheid van mijn zingen Mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemel troont Het huis met de vele woningen; voor mijn oog een blinkende Davidster terwijl ik denk aan al het onschuldig vergoten bloed; de kannibalen die nooit genoeg krijgen van het verorberen…

Ik schrijf over liefde, ik schrijf over haat, ik schrijf over bloemen die in de wei staan, ik schrijf over dieren, en over geweld, ook af en toe over de euro, dat irritante geld, waar je nooit genoeg van hebt.…