Alle inzendingen over ogen OR kind OR gedachten

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik las in jouw gedachten Zoete dromen van een kind Dat blijft zoeken naar houvast Om in een sprookje te verdwijnen Haastig zoekend naar geluk Naar iets dat altijd maar kon blijven Iets dat scherven weer tot glas brengt Iets dat ogen weer doet schijnen En twee mooie stenen raapte ik Gelegen op jouw pad Hield ze vast met de gedachte Wie jij…

Als ik mijn ogen sluit is alles anders en zo mooi ik zie mijn jeugd voorbij komen waarin ik speelde in het hooi. Als ik mijn ogen sluit blijf ik in gedachten een kind dat nooit van oorlog heeft gehoord en overal rust en vrede vindt. Als ik mijn ogen sluit is het nooit echt duister dan open ik mijn oren en ik luister.…

Jouw ogen hebben mij geraakt ik warm gekleed, jij bijna naakt en al verstond ik niet jouw taal jouw ogen vormden een verhaal ik was zo rijk en jij zo arm jij was zo koud en ik zo warm mijn hart sprak: geef, en blijf steeds geven het gaf jou hoop en sterker leven jouw ogen diep in mijn gedachten maakten los waar jij op wachtte liefde van Jezus…

Ze draait zich om en kijkt me met haar vaders ogen aan De lichtjes die ik ook zo vaak in zijn ogen zag staan Niemand die ooit iets mooiers heeft gegeven Zijn liefde blijft nu in haar ogen leven…

twee kinderogen kijken mij aan de afgekloven teddybeer vastgeklemd in twee nog niet volgroeide handjes jouw ogen twinkelen in het donker je lacht nu lig je nog in je veilige ledikantje straks ben je volwassen en bevind je je ineens in een heel andere wereld maar daar weet je nu nog niks van…

wie in treurnis kwijnen; Wijsgeertjes onbewust, die in één enkle Opslag zo helder leren wat het leven Zou zijn als lust en ijdelheid niet waren; Sproke-ogen, die nog 't aangezicht der englen Aanschouwen en tegenlachen, en ons even De macht van 't Reine en Lieflijke openbaren!…

leer mij weer even kijken door de ogen van een kind verwonderd nieuwsgierig en vol verlangen laat mij weer kijken door de ogen van een kind dat z’n vreugde en verdriet slechts in een ogenblik vindt en ogenschijnlijk niet in emoties blijft hangen leer mij het leven weer ervaren als een nog onbezoedeld kind kwetsbaar lieflijk onschuldig…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

natuurlijk is het dom gedroom dat vrede kan bestaan ooit heb ik het gedacht als kind toen ik niet helder zag vrij jong heb ik al gevoeld hoe veel gelogen wordt valsheid en bedrog zag ik in grotemensen ogen ik wil niet lopen aan de lijn van onverschilligheid en ego ik hoor de geheime melodie van trillende vlindervleugels…

Als ik kijk in de ogen van een kind dan leer ik weer puur te beminnen omdat een kind nog echt niets vindt laat staan spreekt met moeilijke zinnen Juist dat gebrabbel, dat leuke gepraat dat geaai, die reuze vriendelijkheid met veel muzikale momenten zonder maat een kind is nog zo'n volkomen eigenheid Het kind maakt ook het kind in mij los…

een hunkeren naar toen - weer kind te zijn en met ogen vol onbewuste wonder de vlinders te volgen in hun vlindervrije vlucht? Over je vergeelde zwart-wit foto glijdt nu het zonlicht de kamer binnen…

zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets kan schelen,hoge heren erom heen.…

Wat valt er uit te leggen Aan deze gedachten? En oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Tranen willen even niet meer drogen Teleurstelling voel ik, op deze dag…

Hoog in jaren zit hij daar, in gedachten ver, mijlenver verwijderd van de ratrace, toch ons aller lot. Kind noch kraai beroert hem en de klank in zijn donkere stem is lijzig, gebaren overbodig. Oude ogen vragen om droom en hoop. Met een schouderklopje en een Koninckske van ’t vat maak ik hem tot vriend van mij.…

In gedachten ben je bij me Samen heel intiem In gedachten heel gelukkig Samen veel plezier In gedachten één geheel Samen voor altijd In gedachten ons kind in jouw armen Samen een gezin In gedachten doen tranen me beseffen: Samen is slechts nog een droom...…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

Soms moeten de gedachten dicht: het zijn echte tirannen en poëzie ooit vederlicht, wil dus het denken bannen en laat nu de gevoelend los - stop eens met al dat vragen; dan merk je lente in het bos zelfs al op winterdagen; dan kan je leven als een kind en zien met nieuwe ogen waar je de diepste vreugde vindt en teder mededogen.…

Een gebroken man zit op de harde kerkbank dit keer helemaal vooraan zijn kinderen zitten onwennig en beduusd trillend tegen hem aan zoute tranen stromen verdriet en onbegrip …. waarom… zo jong nog …verdomme het doet pijn voorbij dit jonge leven alleen nog haar liefde zal altijd in hun gedachten zijn ik zie de blik in hun ogen…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

in gedachten zie ik je zo als je daar in je keuken zit gebogen over vluchtig nieuws je handen om de tafelrand als is t je enige houvast bij dat wat om je heen gebeurt eenentachtig ben je nu je liefde veertig jaar gestorven voortgeplant in nageslacht, in kinderen met kinderen met kinderen jij, gevangene van onwillig lijf ik zou met je willen…

ik zie hoe in je mond de stenen rollen en de woorden dollen in bezwering van de zee ik golf in gedachten mee aan iedere hand een kind gevangen in je ogen taal geeft slechts in blikken mededogen want liefde waait als wind je hebt de rots omvat en weet de generaties te traceren, voelt geluk en pijn ziet in het spel van kinderen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…