Alle inzendingen over omarmen

De verloren tijd is kwijt Gestruikeld over een drempel Mijn ogen dichtgeknepen En nooit meer opengedaan En dan ineens, warempel Begin ik het te begrijpen Begin ik mijn leven te verstaan Het einde is nog niet in zicht Het is net donker en nog lang niet licht Vandaag is morgen niet morgen niet vandaag Ik sluit mijn ogen omarm…

soms zal ze troost geven soms voel je je er slechts door bedot woorden: geisha’s van de taal kunnen zo verfijnd zijn en erudiet we omarmen deze allemaal soms zijn de juiste echter even nergens te vinden die de ander voldoende troost kunnen geven * *soms is het te moeilijk om de juiste woorden te vinden die een ernstig zieke kunnen…

voor de toekomst pak een parachute en vlieg op vleugels van vertrouwen het onbekende tegemoet van een nieuw levensjaar lach als een fijn zomerbriesje als je het geluk mag plukken huil vol de tranen met tuiten als het eens tegenlopen wil pak een parachute en dans op de adem van volle wind zeil de toekomst tegemoet die jij en jou omarmen…

in de grote en de kleine dingen die in het leven steeds passeren in het vinden van antwoorden is niets en niemand vernuftiger dan de vrouw moeder en oma die ik in en met jou vieren mag ik geniet van de royale loyaliteit in jouw eindeloze aanwezigheid voor het kroost en hun koters voor wie jij er altijd weer bent voor een schuilende omarming…

Gretig ga je mij omarmen. (Ha,ha, m'n humor wil al wel.) Norsig sta je je haar te kammen, de dag is nog maar net in tel. Arbeid knevelt generaties... Ieder moet mee in dat complot. Gelukkig bepaal ik of iets echt is.…

bitter, onbegrepen liefdevolle handen zijn ten hoogste kundig om hun zorg te onderstrepen verder blijven ze helaas onhandig duwen door wanneer ze moeten trekken woorden, van nature erg verstandig wonen dwaas in theoriegesprekken vaak is een omarming al voldoende als we naar de juiste tonen zoeken vroeg of laat!…

zonder pijn zonder zorgen bij alle mensen die van jou houden daar op je wachten je zullen omarmen. wij gaan je missen meid maar je blijft in onze harten voor altijd Ter nagedachtenis van Michelle..…

Met het afscheid van het duister, in de omarming van de nacht; maakt dat 't dempen van gefluister vervliegt in 't geheel,fragiel en zacht. En in de geleidelijke overgang van het duister naar 't licht; brengen de ontwaakte gevleugelden gezang, in 'n gedachteloze taak die wordt verricht.…

Er is maar één leven te slijten, waarop de toetsen zijn geplakt, wat ik eigen wijze bespeel anders raak ik de draad en de essentie kwijt, waaruit ik de levenszin bewoon , vertel de strekking uit een ander perspectief, zonder de tong en draak te steken met de taal die ik omarm, deel en die ik ademhaal.…

Vlezig volgevreten gaan ze retourloos heen Lichtspleten flitsen ritmisch door hun zwijnenkop Zuurstof schaars vreet angst traag hun ziel op In hun laatste uren is dolle stress hun deel Ze zijn onze verwanten, ze houden van spel en omarmen volop het goede leven Altijd goesting zich sociaal uit te leven geraken ze zwijnend goed in hun vel…

alles komt in een fantasierijke stroomversnelling ik heb je over mijn diepste geheimen verteld er is geen afweergeschut of raketinstallatie alleen die heilige bloem uit de bloembollenteelt het melancholieke zaad van de macho en de rillingen van mijn verlangend hart maar jij bent geen macho en ik geen verlangende vrouw we zijn twee omarmende…

glimmen verdrijf daarmee rondom voor jezelf en die ander de donkere schimmen geef de zon in je leven de ruimte om zoveel mogelijk schijnen en overdonder hiermee de negativiteit zodat die z’n biezen pakt en weet ik kan beter maar verdwijnen ga glimmen en ook al is het einde minder mooi probeer toch die eerlijke bemoedigende lach te omarmen…

langzaam samen kijken we naar de ondergaande zon al ben je niet bepaald spraakzaam dat komt wel terug, normaliter ben jij altijd spot-on in gedachten verzonken, met oneindige blik wel relaxed, dat is zichtbaar af te lezen al geef je momenteel geen kik we hebben deze avond niks te vrezen genietend van elkaar, van deze idyllische plek de liefde omarmend…

onvermoeibaar elke dag tot een feest maken dan zou ik als jij met eindeloze liefde herinneringen maken die de kinderen als rugzak graag dragen als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ook ik thuis het hart kunnen zijn dat voor iedereen klopt dan zou ik als jij met simpele gebaren elk moment vrolijken en met een omarming…

Zondag zal ik zoals beloofd de maan aanschouwen je dag, eindigheid omarmen, vertrouwend berusten.…

is de dag van intens verlangen naar samenkomen en omarmen naar het aanwezig zijn bij elkaar het is de dag van de verklaring voor wat affectie ons betekent als bron van het bruisend leven het is de dag van de ervaring dat koude dagen warm blijven waar passie zich vlammen laat het is de dag van zeker weten dat elke pad geluk rapen laat waar…

als kind vloog ik vaak in de nacht wapperde met mijn armen uit alle macht om van de grond los te komen en eenmaal opgestegen kon ik de hele wereld omarmen echt ik weet het nog ik zweefde rustig en tevreden in m’n dromen door de lucht zoals water wordt doorkliefd door een heuse reuzen rog wat een kracht wat een nonchalante dromerige macht…

dus vandaag wie je lief hebt de vergaarde herinneringen ook in de ontmoetingen met anderen die jouw geluk en verdriet delen als echte vrienden voor het leven ontdek hoe geluk tevreden maakt als je het moment intens geniet besef hoe fijn het is te mogen zijn dat jij voor jouzelf bepalen mag wie en wat jij doen of liever laat pluk en omarm…

hoepelrok Zwelgje houdt ervan als is het de ochtend pap zijn enthousiasme kan soms wat overdreven zijn met soms een onverwacht en ongewenst gevolg het is eenmaal de aard waarvoor hij is bedacht een kleine komiek die zomaar groter groeien wil zijn stijfheid is juist zijn gewaardeerde charme omdat hij vaak als gevolg ook nieuw leven geeft dus omarm…

zingen dansen en proosten wij op jou en wat jij toevoegt aan het leven met je lach je fronsen en jouw mening waarmee ook jij de wereld mooier kleurt we heffen het glas om op jou te toosten op de mens die jij ons bent en zijn wil wij zingen vandaag stilletjes of in koor over jouw vriendschap en collegialiteit dat de dagen na vandaag jou omarmen…

kring de wereld te groot je begint stilaan te vrezen waar blijft nu dat ding en dan ben je dood dan is er niets meer niets meer dat je wil niets meer dat je kan je denkt zelfs niet meer wat is het hier stil er komt niets meer van dus doe open die deur open je hart en je armen en streef naar dat meer breek uit die sleur ga de wereld omarmen…

Duizend keer heb ik De zon zien ondergaan Gloeiend purper in omarming Brandend rood in zwarte zee Giftige wolk over boze bergen Pluimen opgeblazen in oranje Gouden golven in verdwijnpunt Vage nevels in het niets Ontsluiting van de horizon Een sinaasappel in een sleuf Daar gaat het licht tenonder Kleuren vervloeien tot de nacht De laatste…

Wereld, wees een vriend Plak een pleister voor ik val Kom langs voordat je het belooft Geef mij het doelpunt voor de bal Wissel mijn band ver voor de knal Wereld, wees een vriend Regel mijn scheiding voor ik trouw Wees mijn vuurwerk voor oudjaar Rust mij uit voor mijn burn out Corrigeer me voor mijn fout Dus vriend, wees werelds Omarm…

Zijn ogen bleven op mijn netvlies zweven Ik las het verdriet, de pijn, de angst Op straat sprak je mij aan Je vroeg de weg naar het station Ik wees je er naar toe Maar inwendig wilde ik je omarmen Je zó graag helpen..mijn god waarom?…

Ik heb gisteren een advertentie op Internet gezet Waarin ik zoek naar een man voor liefde en pret Gewoon een leuke vent om me aan op te warmen Die me voor het slapen gaat lekker zal omarmen Die humor heeft trouw is en voor niemand bang Kwetsbaar en toch lekker stoer en niet al te lang Met heerlijke volle lippen en mooie witte tanden Een lieve…

meedeinen op het ritme van mijn wellustige lichaam waar parels van zweet in schaduw schitteren woorden verstommen, als muziek plotseling stopt voel ik zijn hand in de mijne, ik zwijg, geef me over, verdwaal in een web van hevige emotie vermijd afkeurende blikken, en stap binnen in een schijnwerkelijkheid waar gevoel overheerst gulzig omarm…

zo'n wonder te mogen beleven wat je als mens bijna niet kunt vatten die hele kleine dagelijkse dingetjes het zijn voor ieder mens toch ware schatten We zien de lente zachtjes nader komen het paars, wit en geel straalt ons tegemoet die kleine pareltjes, zoals ik ze zie steeds geeft het me weer kracht en moed Dan krijg ik zin de wereld te omarmen…

verwachtingen teloor doet gaan Harry van gestel, een man ontmoet met niet alleen warmte en liefde als bezieling, maar ook uitstralend in zijn schilderijen en kunstenaar die leeft vanuit zijn hart een aanrader “Gaiagallery”in de torensteeg je vindt er niet alleen kunst maar vooral ontmoet je de mens zoals de mens zou moeten zijn in een warme omarming…

Elkaar omarmend als man en vrouw, voorzichtig kuste je zijn natte mond en met de hand streelde je zijn zachte buik, waarna je verder ging, niet onverwachts. En Louis was een grote schrijver, dat hij daarnaast nog een leven had is verbazingwekkend, hij groeide alsmaar verder van je af.…

grootste Rijkdom blijkt te zijn: de Liefde van Christus voor ons allen, hoe eenzaam of duister ons leven ook is, hoe verdwaald of verdwaasd wij ook zijn, als verweesde lammetjes in de kille nacht stroomt het Zonlicht van de Herder ons tegemoet en via jouw open hand van heiligheid en voorspraak, als mijn lieve Zus in de Hemel, Dochter van God, omarm…