Alle inzendingen over ongelukje OR splinter

moederziel alleen het leven voor haar schatten eindigt nooit sprokkelt splinters scherven snippers in haar kinderen verstrooid…

je ogen priemen tikkend het raam glashard ik hoor me weer aan scherven vallen en voel opnieuw de splinters…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

In zijn rechterpootje heeft hij een dikke splinter. Hij draagt een geel majootje Het is midden in de winter. Stap stap stap In het enge bos loopt een grote olifant en die is de klos. Wat een enorme pech, want tjonge wat is het koud zeg! en waar zit nou die splinter? O ja, in zijn rechterpootje.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

ze komen benauwend dichtbij de witte bladzijden die ze in haar handen houdt aan de zijlijn meandert het sjoemelend hart door het grensland tussen verzinsels en splinters van de niet te vangen werkelijkheid…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zij wist feilloos het kleine noodkreetje uit de carrousel van geluiden te filtreren en de plaats te positioneren haastte zich snel naar de dreumes die knel zat met haar voetje in een stoeltje van de draaimolen de handjes hoog een blonde lach met opgetogen ogen maakte ze het eindeloze rondje af zij kende de weg tussen hoog en…

stil waren structuren in balans je hand reikte raakte aan in de chaos die volgde was het met de rust gedaan paniek en schrik volgde je blik naar de gekneusde onderdaan wat jaren stil gehangen had volgde nu de zwaartekracht de potentie die in ophang was verleend viel op je grote teen nog ken ik de afloop niet maar de artsenpost…

Het was de kleinste hoek der tijden die men zo vaak had ontweken en waar werken en gebreken lagen van de dwazeling die er zijn zijden draden spon langs wielen die er haast bezweken en waar engelen voorzagen waar zijn wakeland verging Het was een speldenprik die viel om lome ogen uit te steken van de tijd die er verstreken werd gespaard…

het kabinet gaat namelijk nu even beslissen of je na een ongelukje van " naast de pot pissen" toe bent aan een verschoning nog even en we lezen in de wetboeken piesen en poepen, graag in alle hoeken niet in de luier of broek, want dat wordt evenmin door het ziekenfonds en dus het KABINET vergoed…

Er is van alles mis bij Van der Valk, Dus onze overheidsinspectie vindt er Bij onderzoek vast hier en daar een splinter, Maar zij vergeet intussen wel de balk. Die heeft ze immers in haar eigen ogen Door jarenlang de toekan te gedogen.…

Al is het klein; ik hou van Nederland Toch is de volkse aard mij nu te grillig Meanderend van haat naar onverschillig En niemand praat nog over tolerant De burka-splinter dat is wat men ziet De balk in eigen oog nog altijd niet…

Wij samen in het nu als splinters in een momentenrij De gesluierde geheimen achter de dood de kracht van zweven en van drijven het raadsel van de liefde geeft zich niet bloot ik leg mij neer, besluit dichter te blijven.…

En zó komt Ouwe Splinter door de winter. Maar binnenkort maakt deze oude ziel een ritje in de duoscootmobiel.…

Het glazen hart is gebroken, kristallen splinters verspreid tot in de uithoeken van voltooid verleden tijd. Zo wanhopig sterk, zo breekbaar fragiel. Enkel nog krachten puttend, uit een stervende ziel.…

de morgenzon wekt de wereld om ons krijgt een lichte glans, een schijn van vrede duidelijk waarneembaar, doch breekbaar als glas dat splinteren zal door alledagsgeluiden en door geen mens ter wereld instand gehouden kan worden…

Slechts één minieme stap naar voren en dan staat hij in de vuurlinie hoe bonkt het hart en trilt die knie geen deur in zijn ivoren toren die opendraait naar de geschonden mens het bloed vloeit over de betonnen grens Verbrijzelde ogen staren hem aan een smekende blik treft zijn gelaat verlatenheid waar geen maat op staat een laatste wenk,…

De tolerantie is vèr doorgeslagen. En daar wil Balkenende iets aan doen: Hij breekt een lans voor normen en fatsoen die CDA-ers in het vaandel dragen. Dat koningsdrama binnen zijn partij verbleekt bij de ethiek van dit reveil.…

waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat, het ene verdicht een ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind het vergrootoog van een aangeboren verdriet, steeds verder, weerkaatst in de microscoop van mijn dyslexie die mijn grootwaarheidszin verplaatst, als ijle splinters…

Het is het nu weten dat verlies fel kan inslaan als een bom die splinters achterlaat in zielen.…

De splinters steken. Voel alle gevoelens tegelijkertijd. Alles wil eruit. Angst voor de volgende omhelzing, eigenlijk ook een verlangen.…

tot ik een randje licht zag verschijnen Jouw splinter klopte pijnlijk geruststellend in mijn hart…

pijn in elke gekraakte vezel splinters persoonlijkheid gedrenkt in liefdesdrab als in een poel van drijfzand dwalend tref ik vanzelfsprekendheid op de belt en schamele restanten van een verheerlijkt liefdesbeeld ach ik laat ze maar denken dat het verbloemt…

Elke belangengroep heeft een partij: Bejaarden, vrouwen, dieren, grefo’s, boeren; Dus als u actie voor het kind wilt voeren Kan er nog wel een nieuwe splinter bij. Want in het net door mij genoemde rijtje Past ook nog wel een leuk kinderpartijtje.…

vingertoppen blauwgeplekt oosterse schrijfkramp doet de ronde vadsig schrijven in woord hoesten taal gedrukt op tong gemors gekreukel geschraap tot op het bot naald splinter mij in mijn arm om te overleven in mijn poëzie…

Soms valt het licht er zonder splinters gruzelementen Soms staat het licht weer op poetst zich schoon de aarde van de duivel of het stof van een demon Soms valt het licht samen met een gedicht dat zegt iets van de dichter.…