Alle inzendingen over onlosmakelijk

ook al ben je haar inmiddels bijna vergeten je denkt nog weleens aan bepaalde dagen het zijn van die beelden gebeiteld in steeds brosser wordende gesteenten die langzaamaan vervagen toch altijd blijf je het ver weg voelen en weten dat je onlosmakelijk uit en naar haar zult blijven heten altijd voel je meer van haar te zijn dan van…

kan ik herinnerend doorgeven en vormen leven en dood een onlosmakelijk geheel En dat geheel voelt een beetje als…geluk!…

vandaag verliest het kind in mij vandaag verliest het kind in mij opnieuw de hoop die blijkt, al kon hij het weten, verborgen in een onlosmakelijke knoop van liefde en zorgen alhoewel gedragen door een prille ochtend ligt het duister op de loer waar allengs onder de onbereikbare zon, de verwachting sterft wat dan het…

Tot het onlosmakelijk met ons is verweven en met de werkelijkheid tot waarheid is verdicht. -------------------------- uit: 'Ruisch', 2011.…

groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven een onlosmakelijk…

dat dagen en nachten, onlosmakelijk verbonden zijn. Bij twijfel kunnen mensen kiezen. Gelukkig wil de meerderheid, verbonden blijven. Minderheden ook. Willen vrijwel alle mensen, dat belangeloze liefde wint.…

Onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik en mijn spiegelbeeld.…

laten we wijn met herfst drinken schenk me een droom in tot de rand van trage wandeling en samen klinken van onlosmakelijk je hand laten we wijn met weemoed genieten een klein slokje op z'n tijd dat we september strooilicht zien en ons hart zich vult en reikt laten we wijn met terugblik proosten uit het rek van toen en samen van glimlach…

In liefde gedenken wij Hennie Jongbloed-Weggemans *15 maart 1937 - +19 april 2013 Oorsprong, bron, Oerbegin ben jij Van dit leven Dat zo ondoorgrondelijk, Zo vaak niet meer te Volgen is - stromenland Waarin mijn ziel Zich onlosmakelijk Vervlochten heeft, Eind dat begin werd En begin dat nooit Meer ophield met Leven, waar…

Violen strijken melodramatisch een kakofonie van verwarrende klanken die de Tijdgeest kenmerken De klok wijst ons om schepen te verbranden oud zeer te verlaten op onbekend terrein We zullen onlosmakelijk onze geheimen herbergen op kernachtige wijze De droom waakt in ons bewustzijn, onophoudelijk...…

De band tussen moeder en kind is een onlosmakelijke staat ook los van welke willekeurige wetenschap Maar toont telkenmale aan dat de vader vooral z’n best moet doen iets van dat natuurlijke te veroveren Deze schrijver en zeer invoelbare vader zal daar meer dan z’n best voor doen In het besef, dat het, het kind is onze gehandicapte…

Geurend mooi bloeiend Verraderlijk haar kracht Zoals onze liefde kwam Bruidssluier witte pracht Gedrapeerd intens wild Slingerend en zoekend Genegenheid versmolten Bruidssluier witte pracht kwetsbaar strelend zacht Langzaam vergroeiend In diepe verbondenheid Bruidssluier witte pracht Woekerende onschuld Gevangen in haar groei Onlosmakelijk…

wakker te worden de nacht kent ook haar angst als de dood voor ´t ontwaken helder en heel uitgeslapen een hele nieuwe dag beleven Uiteindelijk zorgt de nacht voor het beste evenwicht de nacht heelt je wonden de nacht maakt je beter de nacht geeft je dromen de nacht laat je heel ver komen de nacht gaat verder dan verwacht de nacht de onlosmaakbare…

zich,, volledig aan de opstanding van marmeren pilaren om het geluk, de bekoring te kunnen dragen van alle beelden in jouw oogopslag, het geloof gebleven, doet alles veranderen van puur passie in veelvoud van tranen naar simpel geluk en verlangen samen, dat deelbare liefde uiteen kan vallen, dat elk deel, ieder beeld, alle zinnen onlosmakelijk…

zware examen-ochtend wil je een boterham met mij delen De vraag was zo invoelbaar dat ik aanschoof en een heerlijke witte boterham met kaas uit zijn meegenomen broodzakje pakte Hij levend vanuit Allah ik levend vanuit God ook al voel ik me meestal seculier Maar nu was er weer een sprankje hoop dat geloof, hoop en liefde en eenvoud de onlosmakelijke…

het lijkt als gisteren snijden in de huid het schrijven dat pijn onlosmakelijk met leven is verbonden en dat wij zelf kiezen om te lijden of te leren dat het er niet toe doet zolang jouw stem die van mij oproept en rolt over het vlakke land als de donder de bliksem kan niet zonder jouw gezicht net als ik en jij draagt jouw sluier…

in allerhande allotrope verschijningsvormen en wereldwijd verhandeld voelen zich flinterdunne liefdes in de verheerlijkte lente onlosmakelijk met elkaar verbonden.…

beheerst geef allereerst hem die kracht dan om te accepteren wat hij en niemand veranderen kan Lieve Heer geef me nog wat tijd neem die onrust van me af ik vlucht naar het bos luister daar naar de fluisters van de natuur laat daar regelmatig los datgene wat hem en mij in de greep van onmacht houdt ik ben bang, heb het koud dat ik die onlosmakende…

Er groeit een onlosmakelijke band die bijna koninklijk de weg naar huis benadert, kom mee naar buiten, vader, het leven wacht.…

onschuldig lijkende energie nu hebben zij ons in hun spookachtige greep met een ultra fijnmazig netwerk waarin robotisering spel is geweest tot de nano en stealth praktijk ze in grote hoeveelheden hebben verspreid zij hebben ons als slaaf al totaal afhankelijk gemaakt van door hen gegenereerde impulsen onze totale biodiversiteit is onlosmakend…

De energie, die mensen vertegenwoordigen, motiveert mensen en alle dieren. Al wat leeft en leven geeft. Daarom zorgen mensen voor elkaar. Daarom hebben mensen dieren lief. Met energie die motivatie is. Liefde motiveert mensen. Sterker dan doet haat.…

Met meer inzicht gericht op alles en onlosmakelijk daaraan verbonden hoe wij verder gaan. In een wereld met mensen zo verschillend, maar eigenlijk toch gelijk. Iedereen met zijn eigen wensen welwillend zich in te zetten voor een leven waarin zelfzucht en jaloezie worden weggeschoven. En met hulp van boven...…

ingewikkeld onoplosbaar zal het altijd blijven ontrafelen is pijnlijk onlosmakelijk aan elkaar gewaagd levert ons een levenslange opdracht…

Energetisch onlosmakelijk verbonden, het zelf ongeschonden verdwijnt de tijd in de ruimte zelf Nu, één, geen alles niets, liefde, openheid, verbinding verdriet Samenvloeiend, stromend als een rivier Drijven we mee met de tijd als een vlot in het hier.…

Z’n moeder blijft z’n moeder Ze liepen allemaal weg met hem Ze sturen hem nu weg, exit Ze waren veel te veel geworden Ze de jonge meisjes, de mooie vrouwen en de zeer foute Epstein Zij en hij rijden paard in Schotland in het zwart gekleed Zij is Elisabeth en hij haar playboy-party-zoon Andrew Zij is de Koningin van Great Britain ook na de Brexit…

het was geen eerlijk spel nieuwe partij, heel jong aantrekkelijk en een veel oudere wijze vrouw tegen een ouwe taaie vrouw van een nog taaiere oude vader Le Pen die heeft hevig verloren maar het was geen eerlijk spel Toch feliciteer ik de Republiek Frankrijk maar bovenal ons Verenigd Europa want Frankrijk maakt daar fysiek een onlosmakelijk…

We zouden aan elkaar ten onder zijn Gegaan, want zoals eb en vloed en dag En nacht onlosmakelijk met elkaar ver- Bonden zijn, zo zijn ook wij verbonden. Nooit zouden we samen kunnen gaan; Slechts na elkaar kunnen we bestaan.…

zoevende zeilboot op eindeloze zeeën en oeverloze oceanen Het tsunamiseert m´n achterdijkse waterlanders zacht vochtig vloeiend zich samenvoegend in het meer van muzikale momenten Het kanaliseert de bochten van rivieren van verdriet en de snel opdrogende poel van ellendige vertwijfeling brengt me dichter bij mijn bron: Mijn onlosmakelijke…

Zou ik mijn hele leven nog eens dunnetjes over willen doen? Ach, waarvoor en eveneens waarom? Vermoedelijk verviel ik dan ook weer in alle ongerijmde fouten, in wat mij nu nog spijt. Wel weet nu heel zeker, ik koos wederom voor jou! Nu ben ik sterk gerimpeld, voor mijn gevoel niet oud, zelfs knagende gebreken voelen al vertrouwd…

luttele seconden lijken wel een eeuwigheid, zo even vertoeven in een tijdsillusie van slow motion overrompeld door duizenden aard-beelden, een explosie van onlosmakelijke verbindingen en linken, elke schakel terugkerend naar zijn oorspronkelijkheid. Verstijfd, verblind rukt ze zich los uit deze tijdsdimensie.…