Alle inzendingen over onrust

Ik probeer de herrie in gedachten te sussen want al is alles om me heen dan wel stil ik kan de onrust in mijn hoofd niet verzachten, Klokken, straaljagers, vallende appels, irritante vogelgeluiden, ghetto- blaster dragers, het wil niet afnemen de herrie in mijn hoofd. Maar die zijn alleen maar opvulling!…

een zoon Vastgehouden jij daar een man Uit de boksen klinkt verscheurde Alex verscheurende Alex gebeten door de liefde verscheurt hij mij zoals ik verscheurd door jou door mij door die geliefde die net zijn mijn cd door de post zo Aards liet bezorgen met een lief briefje met de liefde van die geliefde God zij dank Mijn onruste…

Voelde winden waaien tussen bomen en over buigend riet terwijl zon scheen op zinderende aarde met onrustig golvende spiegeling waar water bruiste tussen oevers bekleed met ondoordringbaar struikgewas.…

Zie hem in volle overvloed Van aards geluk: zijn borst zal steeds onrustig zwoegen; De toekomst, die hem vleit en zijn verbeelding voedt, Vertoont nog hoger heil, belooft hem meer genoegen.…

Een vurig schouwspel dat verdriet geen millimeter ruimte biedt, mijn onrust blust, dankzij dit plaatje dat mijn fototoestel schiet. Ik rende naar “bené” op ’t strand en was al dichtbij zee beland om deze schoonheid zonder ’n mens vlak vóór mijn lens te vangen.…

De horizon heeft bij de wieg haar doel bereikt, dooft de onrust en veenbrand onderhuids van moeder aarde tot een kijkspel,carrousel van toekomstbeelden op een kamerwand. Voor mijn laatste (?) kleinkind en alle kinderen in de wereld.…

Dies en heeft twist noch onruste bij ons geen stede, En wij leven aldus in rechte weelde een paar: Want waar zodanig akkoord is, pais ende vrede Gebonden met Gods hand, wat kan gebreken daar?…

grijs uitgeslagen rotsen markeren het ruige veld waarop blonde schapen vredig lopen te grazen zijn twee honden die tegen weglopers grauwen en razen de bejaarde herder werkt hard voor zo weinig geld terwijl hijzelf na zoveel lichamelijk zware jaren vele honderden hectaren met zijn beesten heeft belopen is opeens de onrust en angst in zijn lijf…

Het voelen van de vragen, de verwijten, de onrust en de angst die je ogen vult. De tederheid, het avondrood dat verwachting wekt en de zorgen toedekt zonder schroom. Het zien van de kalender die vertelt dat je ouder wordt en hopelijk wat wijzer. De rimpels die dieper worden, het zicht slechter en het horen moeilijker.…

Het belemmerde me, gaf me pijn en onrust. Eindelijk wordt nu mijn verdriet gesust. Lieve Droom, Denk maar aan morgen. Dan begint het leven zonder onnodige zorgen. Ik hoef niet meer bang te zijn voor wat komen gaat. Ik hoef niet meer te rennen voor de angst die me in de weg staat. Lieve Droom, Laten we samen verder gaan.…

Nooit heb ik het veld zó onrustig gezien. Ik liep door het golvende graan, Daar heb ik de brievenbesteller ontmoet; Ik sprak hem even aan... Ik had een rode blouse aan, Met grote, zwarte das. Er was een kleine bij, die dacht, Dat ik een klaproos was!…

Tussen ons gezwegen en gezegd De wonderdokters zijn de wereld uit Maar zie, de iater, loog en ook de peut Zij maken sinds een eeuw of wat deel uit Der Medica van Tulp en van Boerhaave 't Zijn namen - maar waar men zich aan kon laven Is de Nomenclatura der Noösen Van ziektebeelden, buikloop en trombosen Doch wat òns (niet de incrowd) onrust…

Veel winden doen water waaien slopen kust na kust in branding voor de duinen breken daar de rust verstoren gelijkmatige deining overspoelen ’t blanke strand. In werveling stuiven duinen het helm golft over land en in de diepe pannen staan fier de kleine struiken waar zelfs geen blad van kreukt terwijl uit hoge bomen de kruin zelfs breekt…

Je hoeft geen monnik te worden, om Zen te kunnen waarderen. Zen is met aandacht leren. Is het leven proeven. Is mediteren. Laat elk terras uw Zendo zijn. Elke brasserie. Elk koffiehuis. Elk goed en beter restaurant. Elke winter- en zomertuin. Voel u er van harte thuis. Geniet van Panamese koffies, die barista's componeren. Van mooi…

De stilte die hier heerst, maakt me onrustig en schichtig kijk ik om me heen. Verderop staat een jonge vrouw, met een klein kind aan de hand. Ogen priemen in mijn rug, maar ik kan niet ontdekken wie me gadeslaat. Waarschijnlijk is het slechts mijn verbeelding, die me parten speelt.…

die met een minuscuul vlaggetje zijn zilveren plak viert Greene heeft brons het is nog lang onrustig rond de baan explosie van nauwelijks tien seconden…

Onrust is nu ontstaan omdat niemand zichzelf herkent in het "sexistisch werkje", zoals oppositieleider Maarten van Poelgeest het noemt. Volkskrant 11 mei 2005, blz. 3…

De onrust dwingt me de nacht op te zoeken, maar het zilveren pad van de maan leidt naar niets, niets dan mijlen en mijlen van eenzaamheid tot mijn tred een kwelling wordt.…

Jezus kwam onze onrust verstoren, Onverwacht – al werd hij verwacht – En onverlangd. Dus werd zijn leven In dertig na Christus vroegtijdig verkort. Verbazend snel liet hij van zich horen: Hij zou al kind zijn als embryo, Al twaalf op z’n vijfde, al God als mens – Hemel! – al levend vóor z’n geboorte.…

de eeuwige nacht die, indien ongestoord, een flits is van twee tellen of een fractie tussen een trage inslaapouverture en een vermoeiende finale welke laatste op weerstand lijkt om resterende hoop bij elkaar te rapen die door dromen is platgewalst en pas na het ochtendgebed van regelmatig keren van zij naar rug op andere zij de onrust…

Het getik van de breipennen maakt me onrustig toch wil ik het leren maar ik ben een jongen Oma leert het me maar ik houd er snel mee op past niet bij me nu denk ik terug aan twee recht een averecht en wil het eigenlijk weer doen om er van te leren als ik een steek liet vallen moest ik direct herstellen trachtte mijn Oma mij uit te…

Om mij heen veel onrust, elkaar pijnigen doelbewust. Waar is de mensheid mee bezig ? 'liefde' de bron zo afwezig. Bij ieder een groot verlangen, vertaald in vele lofgezangen. Toch lukt het hun niet, en doen ze liever verdriet. Het niet kunnen laten, om oordelend te praten. Gelijk zijn aan hun plaatje, om een eigen 'ego' draadje.…

Het is nog steeds zo onrustig in mij, wanneer laat mijn angsten me vrij? Ik heb de hoop bijna opgegeven, Wat zit er voor mij nog in dit leven? Één draaiend donker gat, Terwijl ik elke avond om iets anders bad. God zou mijn enige hoop zijn, Tussen al het verdriet en de diepste pijn Is die weg wel begaanbaar?…

Ontsteken in angstaanjagende woede kwade frustratie is in je ogen te lezen het komt helemaal niemand ten goede je moet voor je eigen persoonlijkheid vrezen Ik maak het nu bewust met je mee het geeft me zo'n onrustig gevoel Zeg geen "ja" tegen een uitspatting...zeg keihard "NEE"!…

Maar onrustig jaagt mij ’t hart; ‘k Word beklemd van heimwee-smart, Van verlangens boezempijn, Als ik ver van u moet zijn. Heilige geboortegrond! Tot mijn laatste levensstond Hang ik aan u, als een kind, Dat zijn moeder teer bemint.…

Ze waren schaars die dagen zonder onrust en spanningen in dit leven. Anders, als in vorige levens. Jij was daar gebleven als steen en water, adem en lucht, gelijk de kerk, waar ik je trof. Door jou leerde ik mezelf kennen: gelijk mijn naam, 'de rots'... die ergens voor ging staan.…

Voor mij is het menigvuldig' bron van onrust, bron van kwaad, daarin levend voel ik schuldig dat ik zwak mij zelf verlaat, dat ik vreemde heren huldig.   Maar toch roof ik naar behoren uit dier vreemde heren rijk schat van ogen, schat van oren, voor ik weer tevreden wijk naar mijn eigen stalen toren.  …

herfstver weg van de bakermat hagen en hekken trekken hun verdorde en roestige pijpen op kil worden kuiten gekust bomen waden naar winterrust de morgens schilderen schemerig aangespoelde najaarsdagen vers en dampend ontluikt een prent achter de zware aarden dam wacht de veerman op kerend tij zijn vlot dobbert onbereikbaar in z'n onrust…

Fatsoenlijke mensen worden soms door een onrust gedreven die ze zelf niet snappen, gewoon omdat onze soort zichtzelf in stand wil houden. Oerdrift. Bij de één is die drift groter dan bij de ander, natuurlijk, zoals ook eetlust kan verschillen. Dit kan iedereen overkomen, maar dat is gewoon niet waar.…

. ***** je hart wordt onrustig en je hand gaat belagen, de flipperkast moet plots wat slagen kunnen verdragen. ****** de avond valt snel, je maag krijgt wel trek maar je geldbeugel leeg en de bingo die lacht, want zijn buik overvol dat snap je toch wel! *******…