Alle inzendingen over ontmoeting dode dichter

de rolluiken neergelaten daarachter geeuwt de dood hij smeert een snede brood van al die kaarsen blazen al dat doven ietwat moe komt hij nu zelf stilaan aan uitblazen toe.…

Het is dood Zwart als de nacht Verschrompelt ineen als een karkas van een dier Het was zo mooi Levendig als beekjes bomen en kinderen maar plotsklaps... Dood.…

In trance blijf ik snijden Dikke druppels bloed vallen neer Ik wil verlost worden uit mijn lijden Het doet niet eens meer zeer Door mijn huid zie ik nu het bot Gefascineerd kijk ik uit naar de dood Rustig wacht ik af hoe ik wegrot Langzaam kleurt alles om mij rood…

even raak ik je aan, slechts met mijn ogen jouw hand omsluiten zou immers niet gaan je kan gewoonweg geen liefde gedogen ik hoor je schreeuwen met gedroogde tranen je lijkt als verstijfd wil je de dood manen dat je snel wordt ingelijfd…

Ik voelde je heel even Laat los, verlaat me Na de dood… Is er leven? Nee, blijf hier! Ik smeek je Nog één kus, één geur ~ Ik kan niet, mijn engel ~ Hoezeer ik het betreur ~ Ga verder, denk aan me ~ Maar koester je zijn Ik snap je, laat je gaan Geef me over aan de pijn Vaarwel ~ Vaarwel Is er dood?…

als iemand dood gaat hou je dan op met houden van ? en als dat zo is waar blijft dat dan ?…

door twijfel verreten aan benen geknaagd ben ik ten hemel gegaan ik heb de strijd gewaagd…

De dood, jouw dood, verlossing, maar de pijn, we zullen je onthouden, denken aan en houden van, voor altijd tot aan de dag, de dag dat ik je weer zie.…

Ik lig in een kist zonder wanden het is koud Ik zak weg in het duister en kom nooit meer terug…

met je ogen wil ik leven al mijn liefde zal ik geven maar mijn handen blijven kleven aan de dingen die ik gaf. in je ogen zal ik leven al je liefdes wil ik vergeven maar mijn handen blijven beven bij de dingen die jij gaf. heel mijn leven moet ik geven aan de dingen die wij kregen maar vandaag geef ik je leven met de bloemen op je graf…

de steen met je naam erop is verweerd, maar het gras op je graf is groen en ongemaaid. de bloemen zijn verleden tijd, niemand die zich erom bekommerd. ik zie je nog een biertje drinken, als een ets op mijn netvlies en die glimlach als een vrouw je aankeek. maar nu waait een koude wind langs mijn rug, als ik je naam zie. het zit onder het…

Maar de dood is slechts de stilte nadat het laatste woord geklonken heeft dat ieder meeneemt met zichzelf en invult in zijn eigen leven. Soms is de leegte prominent vaak ook snel vergeten. Verdriet verdroogt goed om te weten bij je eigen dood.…

heen heeft gebogen en het laatste restje adem van je heeft afgenomen dan pas is de dood tevreden en gaat dan weer naar een ander om zijn leven af te nemen de dood dwaalt altijd om je heen de dood is keihard en gemeen de dood houdt geen rekening met je gevoel de dood gaat rechtstreeks af op zijn doel de dood neemt je mee of je nu jong bent…

waar mensen heen gaan, stampij het kan toch niet zo zijn dat er niets is, toch leven na de dood, stampij en het werd erg stil na het wenen…

hou vast onverdedigbaar leven levenloos loos gebaar streven leidt naar een ongenaakbaar slot er was niets er is niets er zal niets zijn doch slechts dood gewoon ons lot…

Vorige week zei je nog tegen mij: Kom op en wees eens blij. Maar nu zeg je niks meer. Je bent niks meer dan een lijf. Een lijf dat stil ligt. Ik mis je en ik zal je blijven missen wat er ook gebeurt. Ik zal aan de leuke dingen denken aan de slechte en aan de verdrietige. Maar onthoud dat ik je nooit zal vergeten!…

Je bent dood, Maar leeft nog in m'n hart.…

Een niet te leven leven Is als de dood Ik was als de dood voor het leven Nu ben ik Ook al als de dood Voor de dood…

Als ik terug kom na mijn dood wil ik als mijn eigen hond. Heeft een doodnormaal leven en is gelukkig.…

Het is stil donker en levenloos machteloos maar dan ook een verontrustbare gevoel onweersmacht...krachtvol Streesloos... gerustelende gevoel onvergetelijke herrineren onmisbare emoties pijnelijke gevoel Levende geest met ondraagbare pijn die je nooit vergeten kan reist met je mee!…

Dikke wimpers Op ronde wangen Hier ligt een kind Door de dood bevangen Hier ligt een kind Stil en vredig neer De ouders zijn kapot En weten het ook niet meer Zij beweren wel te geloven Maar zij zijn nog hier En het kind "daarboven" Heimwee knaagt nu al aan hun hart Verzonken zijn zij In diepe smart Het kind heeft het In het…

Mijn vader ging dood - ik was toen zeven - dat was heel erg, maar erger was: die ochtend had ik hem geen kus gegeven. Ik kwam die dag voor de eerste maal van school thuis met een tien voor taal: had hij geen dagje kunnen wachten? Later ging ook nog mijn broertje dood.…

zei de Dood…

Blijf - Er is plaats Bij mij Ondenkbaar Jou te verliezen Jij Mijn ziel Mijn zaligheid Mijn hart Voor jou Mijn liefde Voor jou - Blijf - Jij Mijn leven Zonder jou Geen leven Leven In en met de dood…

Mijn moeder is dood. Precies zoals ik het zeg, niet overleden, niet heengegaan maar gewoon dood. Ze ligt daarginds in de kist. Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder. Ze lijkt er niet eens op. Het is haar omhulsel wat daar ligt. Mijn moeder zit in mijn hart.…

niemand wil er aan waarom zou je gaan weet dan dat je nog bestaat de seconde voor je gaat en dan ben je dood heb je geen poot om op te staan…

We praten niet graag over de dood En toch moeten we eenmaal gaan Wijs of dwaas, klein of groot Niemand van ons ontkomt er aan. De dood hoort bij het aardse leven Maar we willen niet graag horen Dat we ons leven moeten opgeven Wanneer weten we niet van te voren.…

verleden Langzaam van mijn huid gegleden Slachtoffer van mijn eigen verlangen Emoties door koele kilte vervangen Verdriet als grootste fundament Liefde en vreugde nooit gekent De dood is een welkome gast Een foto voor het lege album in de kast…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

Ik gaf de dood een hand vannacht. Ik wilde mijn hand terug nemen, maar ik keek eens goed en in kwestie van een seconde lag er een dikke laag van beenderen en stof op mijn hele lichaam alsof het zo moest. Wie de dood een hand geeft is het nooit ter kennismaking alleen het is een eeuwige dans met hem.…