Alle inzendingen over ontstemd

geulenrijk gezout, de oorsprong beeldt zich uit in kwadranten fauvistisch opgetekend door de sponning van het raster rantsoeneren, het gelijk stevent af op theater en marktkramen, de ontstemden eten honing en ik kalk mijn fantasieën op de draagmuren van de polder in mindering gebracht zijn kwelders de horigen, het begraasde land van eeuwig…

Gevoel van nattigheid dringt langzaam door tot het ontstemd publiek.…

Hoewel het sekscontact fantastisch was, was Sjaan ontstemd, omdat ze bij het gaan geen korting kreeg op haar bejaardenpas.…

Hoewel het sekscontact fantastisch was, was Sjaan ontstemd, omdat ze bij het gaan geen korting kreeg op haar bejaardenpas.…

nog staan de instrumenten wat donker afgesteld want somberheid was troef maar uit de bak trekken toch al snel hoge tonen aan een speelse bel een dwarse streek over slaperige snaren brengt het pril geluid niet tot bedaren zij lijken nog ontstemd maar als de zon gaat schijnen zullen dissonanten zo verdwijnen dan gaat het lentelied…

verbeeldingskracht als een gezworen vijand van het goede de draagster is bij voorbaat al verdacht ik hoor de woorden die ik reeds bevroedde orakeltaal van koninklijken bloede het onheil dat een ander heeft bedacht de klaagzang van het ganse kabinet bezorgt mij rimpels, hoofdpijn, grijze haren er wachten ijzig koude tropenjaren ik doe ontstemd…

Geluid slaat over het woord verlinkt op schreeuwende daken ruggen gebroken gaten gevuld wegen aangelegd naar de hel de troubadour blijft zingen wolven die blijven huilen mensenspel wordt gebroken droomgedachten verlaat ieders lied vreemde snuiters in magistrale zon afgoden in goud en brons ontstemde dingen vuur en gloed geen stappen geen…

Dan een steen voor wie het zich wil Herinneren boven op de begraven voorbije Dingen; in vergulde letters leest men dan Nog iets bekends, hoe lang het was voordat Het blijvend werd ontstemd. Zwijgen zal hier voorgoed een sprekend verleden, Wanneer in de aula de voetstappen hol opklinken in Een afscheid van een nimmer meer optreden.…

Ontstemd droeg P in bars geluid -op een pietleuterig refrein- uiteindelijk voor ‘Hier is je spetter!’ Hij blijkt `n heuse surprise te zijn. Lieve Sint, uw zicht gaat achteruit ik vroeg een chocolade ‘letter’!…

de plek naast me is leeg de leegte is nu waterkoud verkouden en ontstoken stokt mijn stem ontstemd als jouw naam wordt uitgesproken spreekt mijn hart, van slag verslagenheid overweldigt wel dicht ik dit gemis maar ik zit er naast niet naast jou die plek naast me is leeg leeg als mijn zelfvertrouwen onbetrouwbaar voelt wat nieuw is…

Gedoog, dat ik mijn handen vouw, Ik voel mijn hart opeens beklemd, Ik werd gedreven in het nauw, Daarom ben ik nu zo ontstemd. Zo klinkt mijn lied wederom gedempt, Gelijk een zachte zang van rouw En weder is de glimlach flauw, Terwijl het bloed thans schijnt gestremd.…

ofschoon onwrikbaar en knisperend als een kalenderdag naar willekeur zou voorbij de branding het ogenzicht roerloos moeten zijn, het water kalm en brak dan viel niets meer te bevriezen, niets te bevatten in vloeibare lucht ontstemde woorden zouden verdrinken in een uitbundige oceaan van tranenzout een zielevloed zou alles sprakeloos…

jawel, we zien ze nu al jaren vliegen sprak zeer ontstemd het Haagse CDA dat kan toch zo niet doorgaan, denk eens na wat doen zij meer dan stelen en bedriegen hun luid gekwetter is toch al te dol ze luieren, ze eten en ze vechten ze fokken maar, bedreigen onze spechten het luchtruim in Den Haag raakt overvol verwijder a.u.b. dit groen gespuis…

minder ongelukkig Doolde minder doelloos rond Was ik minder rot en nukkig Was mijn geest fris en gezond Zou ik dan ook wat minder klagen Deelde ik verbaal wat minder uit Zou ik mijn vrienden vaker vragen Brak ik wat minder vaak een ruit Was ik dan minder ontevreden En wat vrijer, niet geremd Ook geen ruzie, zonder reden Gewoon relaxter, niet ontstemd…

de gele trui zwoegt over Zeeuwse dijken en onvermoeibaar waait de westenwind de Schelde schuimt zover het oog kan reiken op akkers groeien suikerbiet en bint gebeier echoot als ontstemde woorden de doping maakt een mens niet doopsgezind wee zij die hier de zondagsrust vermoorden ze draaien eeuwig rondjes om de kerk de zware straf des Heren…

Na een gecompliceerde operatie, Mijn arm gedecimeerd door amputatie Mijn rechterbeen ontzet door mutilatie - Een uit de hand gelopen wanprestatie - Verwijt ik mijn chirurg uit irritatie - En uit hem zeer ontstemd ook mijn frustratie - Dat hij gefaald heeft met zo'n aberratie: "Is dit professionele deformatie?…

Voorbestemd, ontstemd, mee ingestemd 't zijn toch maar gewoon wat woorden het enige wat erin terugkomt is 't woord "stem" waarmee je "woorden" kunt verwoorden Waarom maakt dit zo een indruk op mij ?…

de Boboïne ontbiedt haar vazallen in het Palazzo Grandanuna ontstemd valt zij met de deur in huis krabbelt overeind en staat dan in haar hemd de groep te woord een monoloog verwijzend naar het be(ge)leidsplan dat de Boboïne ijverig ijdel en trots een half jaar eerder presenteerde van haar onderhorigen een luisterend oor: ‘wij hebben even…

door zeegroen gedragen inkt waarin het zijn ontveld ontstemd los van lijf geraakt is wat kan haar hand nog weren als alle spieren bloot zijn in de naaktste aarzeling met zeven laden in haar been sleept zij het onbewuste voort als hout dat houdt zolang het vragen duurt de achtste in haar borst tepels als ogen zo is zij haar eigen…

Hij peinst en gromt, Half-binnenmonds en met verstoord gebaar Telt hij opnieuw, ontstemd om 't zoeken naar Een cijfercent, die niet te voorschijn komt.…

Ik ben er gewoon ontstemd van!…

Haal ze maar weg, de muizenissen grote, kleine gebeurtenissen in de nacht hoe ze het humeur soms droef ontstemden pogingen die je deed, op eigen kracht je zag niets in de kleuren waarmee werkelijkheid schetste een wereld die in arm en rijk werd verdeeld je kwam nooit achter de deuren waarmee het geloof je vaak kwetste leegte bleef stil,…

snaar in ware liefde voor jou alleen hoor ik ze een voor een ik schrijf ze op en kijk ernaar ik heb je zo dikwijls beloofd maar mijn stem lijkt beroofd van die liefdevolle zinnen je bent nu langzaam gewend aan zo’n stille stomme vent die je niet weet te beminnen in waardering niet verwend misschien als vrouw miskend in erotiek ontstemd…

wakker gerust Dit is het verhaal Banaal sensationeel Opengeklapt totaal Gecomprimeerd intiem universeel Belerend of gekscherend Over wat er hoe dan zit Waggelend of marcherend Elke som blijft dit Feitelijk en tragisch Geheimzinnig uitgelegd Beeldig beleefd en magisch Alles weerlegd zo gezegd In hun fortuinlijk ongemak Over of ontstemd…

soms zo ongewenst soms zo overdonderend zo aangrijpend zo verstommend die ons zo ontstemd soms is het dat ze ons verrast stilte die meedogenloos vertelt na weer een uitbarsting zo ongepast van zinloos oorlogsgeweld soms dreigend als de storm opkomt soms bedient ze je op je wenken biedt ze je de ruimte om na te denken en worden oplossingen…

beetje bij beetje stap uit je kleertjes zonder dat iemand het ziet werp dat omhulsel weg tegen de spiegel houd jezelf bezig, stel je spiegelbeeld vragen, bereid jezelf voor wees geen overstervende wees een overlevende van hel naar hemel zonder overstappen en als niemand hetzelfde zoekt als jij en je voelt je kinderachtig, of een bedelaar ontstemd…

Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het ontstemde en wat stemhebbend blijft. Opdat zij monddoden en zielloze wezens tot een argument zijn dat beklijft. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen de hopelozen en wat schijnbaar optimistisch blijft. Opdat zij voor allen het antwoord vinden dat in hun zekerheid wordt ingelijfd.…

Leuke vrouw lekkere meid grappige griet frigide frivool lusteloos depressief vol energie lief ontloken haar los of opgestoken verdrietig blij gelukkig ontstemd geremd nukkig sjaggerijnig ongesteld uitgeblust uitgeteld. Vreugdevol mesjokke gek dol maf geschift foute lippenstift oorring neusring in tatoeage nep of echt.…

Offers moesten komen, een dier of mens om wie of wat die op dat moment nu ontstemd was te plezieren. Geen weermannen of kalenders waar het in het breed werd uitgelegd. die mensen moeten schrik gehad hebben, dramatisch op een wolkenloze dag. De maan zien voor de zon schuiven.…

Ik hoor tonen, ver, als door een kier; Zit ze niet van Sylvia te zingen Met die stem van herfst en schemeringen Voor het langzaam en ontstemd klavier? Wonder zou dit zijn: haar weer bezoeken, 'n Andre, of de vroegre weer te vinden: Grillig droef of innig onverschillig. Nam ze 't leven, wacht ze nog gewillig?…