224 resultaten.
Herfstblues
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 Op een wandeling
met een gevoel van de herfstbleus
ontwaar ik op een schuine helling
twee rechtstaande naakt ontschorste bomen
uitgedroogd door het aanwezige zonnevuur.…
DOORZIEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 132 tussen de regels
lees je wat er werkelijk
wordt bedoeld
in lichaamstaal ontwaar ik
of dat wat je zegt op
waarheid is gestoeld
in jouw ogen zie ik
wat je werkelijk
voor me voelt
zo liggen nu eenmaal
dat soort dingen
ach gewoon zoals
ik in het zingen
het gevoel van
m’n hart onthaal
want wat jij
naar mij uitstraalt
heeft…
Natuurlijk verloop
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 868 als de krijsende zagen zijn stilgelegd
rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan
overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos
gevoel alsof het eind der tijden is genaderd
maar nu ik aan de gehavende restanten
weer nieuwe levenskracht ontwaar
is mijn somberheid al snel verwaterd
hoor ik overal weer vogels fluiten
zelfs al fluiten ze niet…
Gevaarlijke bekoring
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 137 Ik ben wie ik ben
dat wil ik nog zeggen
nu mijn vrienden zijn verdwenen
trek ik mij terug
in de gevaarlijke bekoring
van een emotieloze natuur
met een laatste peuk in mijn handen
toog ik mij naar de spiegel
om mijn ego te ontwaren
in diepere sobere kilte
ontvloeit mijn zaad
eenzaam uit mijn gedachten
in dit festijn van leegte
weet mijn…
Zelfkennis
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 250 Door mij verleden te spiegelen
ontwaar ik een oneindige leegte
alwaar warmte van de ziel ontbreekt
verward vraag ik mij, ben ik dood
Dan laat de huid van mijn gelaat los
en zie in de oogkassen het onrecht
aangedaan tijdens mijn kort bestaan
jegens miljoenen stervelingen
Ik zag dus maar weerde het niet
ik berust in mijn dood zijn
Ik…
Een Mysterie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 in het monster
van Loch Ness
niet in de verschrikkelijke
sneeuwman die Yeti
niet in de Bigfoot
of Sasquatch of hoe heet ie
niet in kabouters
of witte wieven
die niemand echt ziet
niet in buitenaardse wezens
ik geloof het allemaal niet
maar er is een mysterie
waar ik altijd in ben
blijven geloven
waar ik alle dagen van geniet
en ontwaar…
jouw lach verdween
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 852 waar ik die lach in jouw ogen
niet langer ontwaar
het speelse verdween
in gelaten tranen
verkrampen woorden
gebroken door pijn
worden onhoorbaar
in de vraag
waarom
zoek ik het antwoord
in betraande ogen
aanzie het smeken
dwars door mij heen
schenk jouw de troost
die woorden vermogen
geef ons de lach
die even verdween…
een zoektocht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 395 bede klinkt steeds eender
doch hoofden schudden slechts
en haasten zich van mij vandaan
ik kan niet anders,
dan bij elke hoeve vragen
om uw verschijning en
klank van uw naam
mijn gang gaat alsmaar verder
soms vloekt men woorden
die mij nooit zijn geleerd
er is een poel, liefste
zwart als mijn gedachten nu
daar onder het lelieblad
ontwaar…
Wachten in de winter
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 881 Langzaam ontwaar ik
zijn mantel en is
de lucht weer het gordijn
waarachter hij graag zijn roeping viert.
En ik kijk toe en voel de kou
van de twijfels
die ik zal delen
met wie zijn eigen winter
steeds vergeet.…
In mijn hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 468 Toch ontwaar ik stille troost,
ondanks pijn en diepe smart
daar ik je niet ver moet zoeken
want je bent hier in mijn hart.…
Twijfeltijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 56 In de grijze ochtendstond
die nog geen dag wil worden
hangt wel steeds de keuze
tussen het grote vergeten
en het meer willen weten
van wat er nu eigenlijk ligt
achter die grijzige sluiers
waarin je door lang staren
meer details kunt ontwaren
als je maar lang genoeg kijkt
wordt de keuze vanzelf gemaakt
verschijnt langzaam het geheel…
verkrampte woorden
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.525 waar ik de lach in jouw ogen
niet langer ontwaar
het speelse verdwijnt
in gelaten tranen
verkramping van woorden
gebroken door pijn
onhoorbaar geworden
in de vraag
waarom
zoek ik het antwoord
in betraande ogen
aanzie het smeken
dwars door mij heen
schenk jou de troost
die woorden vermogen
geef ons de lach
die even verdween…
Het dromend verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 207 Pringeltje
Zo lieflijk en zacht
Zij kwam zomaar binnen vallen
In mijn dromen uurtje van de nacht
Ik vroeg haar vanwaar dit bezoekje
Omdat, kirde zij met helder stemmetje
Ik een boodschap voor je heb
Kijk hier, hier in mijn emmertje
Dat is hetgeen ik je breng
Een emmertje vol verlangen
Maar hoe ik ook keek ik kon niets ontwaren…
Dakloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 Ik ken alle kamers in dit huis
ik ken de gordijnen die er hangen
ken zelfs het stof dat op de vensterbanken ligt
ik keer me naar jouw gezicht
en ik ontwaar een vreemdeling
de ogen, de huid, het haar
ze zijn me onbekend
terwijl ik weet dat ergens daar
jij er moet zijn
ik ken alle kamers in dit huis
blindelings loop ik er door heen
er…
mijn silhouet
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 939 voor mij ontwaar ik
op stoepstenen,
vierkant van formaat,
een silhouet met rondingen
door de zon geprojecteerd
langs mijn gedrongen lijf
er valt niets op af te dingen,
zo zie ik er uit,
kennelijk wat stijf,
dik en toch platvoers
ik ga lopend vooruit
het moet gezegd
het oogt wat boers
mijn schaduw
heb ik nimmer begeerd
slechts…
inzicht door uitzicht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 751 mijn neus draagt nieuwe glazen
omhuld met lichtbruine ringen
verbonden met twee schelpen
door armen van gelijke kleur
kan mijn ziel nu beter ontwaren
daar ik de omgeving scherper zie
zal herkenning ontdoen van het maren
heb de waarheid weer onder de knie
amen
wil ik het uitzicht eigenlijk wel knechten?…
Spiegeltje, spiegeltje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 256 mezelf tegenkomen in de spiegel
jouw invloed ontwaren
gezicht veranderd in de jaren
liefde geeft me een pasfoto gans nieuw
je bent mijn edelsteen
hou je in mijn schrijn
uniek en heel apart
het blijft geheim
weet me te verblijden in deze rare tijden
los van al het goede dat ik kreeg
gaf je inzicht, wijze rimpelingen
ik koester het beeld…
IK GROET DE STERREN...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.292 Sterren, overdag
niet te ontwaren
De hemel bezaait,
ik kan het niet
verklaren...
Dan komt de nacht
ik groet de sterren
en de maan...
Gefluister zacht;
ik zou naar bed maar gaan...…
Verjaren ~ Voor Inez ~
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.870 als je haren
gaan verjaren
en de jaren
gaan ontwaren
wetend dat wijzen
gaan vergrijzen
en de leizen
gaan bewijzen
dat wanneer
dagen gaan verjaren
deze tweeling wijsheid
heeft weten vergaren
over deze
en aan gene zijde
vol reine liefde
omhelst zij beide
als je haren
gaan verjaren
weet je waarom ze 't mooist
voor het laatst…
Nacht over Westwoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 maar die je in
dit oorlogsogenblik
van zo dicht benadert
is het je staat
om tot een daad te komen
nu je de kracht voelt
van de man die je
geworden bent
is het je spanning
die je in mijn lijf herkent,
gemis of heimwee,
verkrachting van je naam
of is de vijand
je te na gekomen
dat ik je hand
ontwapenend
klam
in mijn vacht
ontwaar…
Aardse vriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 403 Onze universele vriendschap is normaal
niet aan leeftijd of geslacht gebonden
maar de nacht is zwart
nabij jouw zwervend gezicht
en je gaat me niet veranderen
door jouw geloof blijf ik mezelf
nuchter naast dwalende rivieren
in een wereld vol armoede
bereik ik mijn ziel
naast jouw eenvoud
verbonden met de aarde
ontwaar ik de waarheid…
Icaros
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 Heel aarzelend en tentatief
aan de oevers van de avond
in zijn vlucht de aarde nakend
zwoof hij als een grijze reiger
onvermoeibaar eigenwijzig
't einde van zijn leven nader
onder wakend argusoog
van een bruine kiekendief
die niet, zo wist hij te ontwaren,
een aardedonkere donderwolk
noch paardenspan van Helios,
teugelloos hun baan…
onlangs
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 452 in een cel
van zwijgen getrokken
het was overmacht
van buiten
wellicht eigen
onbewuste gedachten
of gestorven gedrag
wie zal het weten
in elk geval zat
ergens op mij
een verdovend licht
te wachten:
een god of een duivel
te lokken
het uitzicht
is mij derhalve ontnomen
en kan slechts in schaduw
enig inzicht trachten
te ontwaren…
Dromenspel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 789 Ik meen je te ontwaren
op de weg van emerald
Jij die ik mij eeuwig
zoet herinnerde
Verborgen
in de stille koralen
van mijn dromenspel
Ik verdwaal zonder spijt
in je zilveren labyrint,
in de kristallen
van je tijdloos licht
Wever van visioenen,
met je
dwaalspinsels van amarant,
je ijle bloemenzeeën,
smachtend naar de koelte
van levend…
Walging
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 582 Als ik in de spiegel kijk,
ontwaar ik als ik eerlijk ben,
Hij die vaagjes op mij lijkt.
Evenbeeld dat niemand kent,
Glimp van binnen, als mijn schaduw,
Projectie die mijn wezen schendt.
Durf ik te kiezen, wélk ego ik verafschuw,
Die van vlees, of mijn profiel,
Met gedachten somber, eenzaam, vreeslijk ruw.…
bedropen ramen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 de daken huilerig
regen loopt over
de ogen van de huizen
huizen zijn onverzettelijke mensen
doen alsof ze stokstijf zijn
ongeboren wezens schuilen
onder de bedropen wimpers
de oogkassen gevoegd in verband
de pupillen geëtst met kinderen
zij ontwaren elkaar
moederloos
aan de overkant van de straat
de blikken schuins en steels
het erkennen…
wil ik nog wel dromen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 661 het dagelijks verlangen
van je zachtheid om me heen
ia als een droom blijven hangen
ervaar ik telkens weer
bij het sluiten van mijn ogen
ontwaar ik nog jouw beeld
voel ik de warmte van je adem
die mij zo zachtjes streelt
wil je nog wel dromen
als je wensen zijn vervuld
het beeld je weet te raken
dit hart met liefde vult
al waak ik…
Jij woont in mij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.526 Vlammen dansen in jouw ogen
verlichten donker bruine diepten
waarin ik een lome tederheid ontwaar
Ik stap in jou
tongen omstrengelen elkaar
tedere warmte omarmt
vingers strelen jouw gedachten
lippen spreken zonder woorden
een onvertaalbaar verhaal
Jij vlindert in mijn buik
Jij tintelt in mijn lippen
Jij slentert in mijn hoofd
Jij woont in…
jij woont in mij
hartenkreet
3.0 met 47 stemmen 5.219 vlammen dansen in jouw ogen
verlichten donker bruine diepten
waarin ik een lome tederheid ontwaar
ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar
tedere warmte omarmt vingers strelen
jouw gedachten lippen spreken zonder woorden
een onvertaalbaar verhaal
jij vlindert in mijn buik
jij tintelt in mijn lippen
jij slentert in mijn hoofd
jij woont…
Vlot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 vlot
vol geelgehelmde schipbreukelingen
door de draaikolk van emoties
zijn ze tegen de wand geplakt
ze dagdromen
- nachtenlang -
van onbereikbare stranden
alleen mijn ingehouden adem stuwt ze voort
met meeuwen als loodsen
naar reddende ogen
elke richting een uitweg
weg van de angst om onontdekt te blijven
totdat wij ze verlossend ontwaren…