224 resultaten.
Rood en blauwe horizon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 41 Tussen schapen en wolken
ontwaar ik het web
van oplichtend Parijs.
Na hoog gebergte
de verschillende leegten
van stadse vergezichten.
Met een rood en blauwe horizon
want de zee is nou eenmaal blauw
en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…
Mijn nummer één
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.299 Zoals mijn hart tekeer gaat
als mijn ogen jou ontwaren
Na een onstuimige wilde nacht
mijn hormonen pas bedaren
Zo heftig als alles voelt
met jou hier om mij heen
Zoveel als ik voel voor jou
maakt jou mijn nummer één…
kabouterlust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 de wulpse weduwevrouw, in de buurt beter
bekend als tante Jet, heeft op een vroege
regenachtige ochtend, opdat geen spiedende
blikken haar konden ontwaren, de grootste
tuinkabouter uit een naburig perceel ontvreemd
en prompt op haar eigen nachtkastje gezet…
Xenofoob
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 244 en plots ontwaar ik zelfs een Nederturk!
Verstijfd van angst zie ik, als dat niet gaar is
een Engelsman, verdomd als het niet waar is!…
de ochtend
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 450 als ik de houten luiken
omzichtig open
zie ik nog door vitrage
de dag dient mij
voorzichtig te dopen
opdat wat gaat komen
aan mij verschijnt
in vertragende lagen
stel dat ik u direct
zou ontwaren
de ogen op mij gericht
daar een etmaal op varen
is als het doven van licht…
Witte vlucht in ruimte.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 110 Ontwarend broos.
- zichtbaar. -…
Jij hebt mijn stilte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 153 Jij hebt mijn stilte
in jouw hart bewaard
bij de zee, waar
de wind waait
door de bomenkruinen
ik ken het zwijgen
van jouw ziel
omdat ik in jouw stilte
een droom ontwaar
die meer vertelt
over eeuwigheid
dan mijn lang bewaarde
letterwoorden uit het Zuiden.…
droomwereld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 485 waar een wereld in dromen
niet wil ontwaken
stilte overheerst
harten niet raken
dwaalt er een licht
door het diepste duister
in het land zonder zorgen
waar toekomst wacht
stopt de tijd
het zoeken naar morgen
ontwaar ik een glimp
van een wereld
vol zorgen…
Diepste Wens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.239 hoor de stilte
ontwaar 't levenslicht
streel de ijskristallen
uit je lieve gezicht
aanschouw de sneeuwvlokken
schitterende winterpracht
zwierend dansen
in deze koude kerstnacht
voel de liefde
van mens tot mens
werk samen aan wereldvrede
dat is mijn diepste wens
~*~…
jaarlijks
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 neem nog een stuk cake, ontwaar tussentijds
zodat dit waarnemen heet
vandaag verjaart de dag zonder datum
als uren zonder wijzer
het begin van geschiedenis markeert het moment
dat voortduurt zonder duur
en spreken afgebroken zinnen over volmaaktheid
van het woord dat wacht…
in liefde gevangen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.409 in de schemering van dromen
ontwaar ik eenzaamheid
omhelzen doffe ogen
hervonden tederheid
waar een fluisterend woord
haar zacht wil beroeren
een lach ooit gesmoord
in tranen vloeit
breekt de nacht
haar vurig verlangen
zoekt zij haar hart
in liefde gevangen…
waterfeest (voor Lily en Lucas)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 hun kinderogen
zien de zon
waar ik hem
niet ontwaren
of voelen kan
kijk daar op
het water
daar dansen de
golven met lichtjes
op hun rug
de zon maakt
een feestje op
het water en
de wind laat alles
draaien en draaien
de wereld is
wonderbaarlijk
glinsterend en
helder als glas
zie je het omi?…
Onweer bij een kerktoren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 100 In een schicht ontwaar ik de klok.
Een opname. Zo blijf ik op.
De nacht duurt.
Gutsend regent het oude wijven.
Alle dagdingen verdrijven.
De nacht vlucht.
Fasten seat belts.…
verdwenen illusies
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.083 waar de nacht mij zal leiden
door het dal der dromen
het tastbare verdwijnt
illusies bekoren
ontwaar ik jouw beeld
waar de sluiers breken
nevel verdwijnt
in hoopvol licht
beleef ik het dromen
van wij ooit samen
ik loop door het dal
de illusie verdween…
gekroonde kwetsbaarheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 283 ga maar staan
denk ik
daar waar rozen
mijn kwetsbaarheid
ontwaren
ik, die nog steeds
ontvankelijkheid zoek
en haar,
al is het ondoenlijk,
tracht te bewaren
mijn woorden
kennen geringe,
sobere klanken
deze bloemen
vertellen zelf wel,
in geuren en kleuren,
van schenkende bladeren
gekroond op goddelijke ranken…
allerzielen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 372 levende ets
de bladerloze berk
in tegenlicht
waar de sapstroom stopt
en takken niet meer wringen
het licht licht
ook de fijnste twijgjes
schitterend uit
geen spoor meer van een mier
op de natte berkenbast
gaandeweg
ontwaar ik om mij heen
het lijnenspel
meer doorzicht brengt wellicht
de inbraak van de winter…
Van de sloot op de wal
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 428 levensgroot gevaar, een
potige schaduw met schepnet
is wat ik in mijn ooghoek ontwaar
driftig roert mijn staartje
waarmee ik watervlug verdwijn
ik duik als de donder
kopje onder, wacht maar
tot ik in vol ornaat verschijn
dan kom ik je wakker maken
in koor met mijn groene gabbers
zal ik oorverdovend kwaken…
Betoverend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 564 Ze woont in mijn schelp
van ruisend verlangen
In de wondere knop
van mijn rozendroom
En ik zie haar
in een vlam van vlinders
een regen van sterren
hoor haar
in het zingen van het gras
op de koelte van mijn huid
ontwaar haar
in de zoete geur
van een blauwe bloemennacht
En ik hou van haar
Een broos geheim
in teder licht
Betoverend…
Diana
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Zie ik Diana's ozonlaag
haar zwarte nighty negligé
ontwaar ik haar als luciféra
donkere maan in casa luna
Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen
gevolgd door maangodin lucina
opgejaagd in overmoed
bevrijd van duister nachtgewaad…
Pa
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 758 soms hoor ik nog het zachte
ploffen van je dobber alsof
ik jou tussen 't riet ontwaar
terwijl het beeld verbleekt
de zon hier warmer schijnt
weemoediger ondergaat
waar je verstrooide lichaam
met de tijd verzonk, je ziel
voorgoed met je oude stek
verweven blijft…
nakend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 324 durf jij mij
jouw naaktheid te tonen
ontdaan van kleed,
van alle beschermende lagen
laat jij mij zien
wat jij heel je leven
afgeschermd hebt
meegedragen
zie ik dan jouw borsten
zoals ze werkelijk zijn
ontwaar ik dan jouw
verjaarde buik na het baren
of het verborgen zachte
van glanzende venusharen
durf je mij
je ziel te tonen…
Elise
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.515 Ik moet jou niets meer vragen,
maar
opwellend
zwellen dikke parels:
flou
ontwaar ik enkel nog jouw dichtgebleven rozenknop
en kan het bevend niet aanvaarden.…
Zo onverwacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Waar tot voorkort
Afval in diverse soorten
En maten het straatbeeld bepaalden
Heerst nu het serene groen -
Geen blik, plastic of glas
Meer te ontwaren,
En door het kleinste spleetje
In het viaduct straalt onverwacht
Het nieuwe licht op het
Prille groen -
Nieuw licht, nieuw leven,
Daar was het Nederland Schoon
Nu eenmaal om…
Mystiek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 Is voor mij
het kennen van mijn hart
erkennen dat
wat zich soms als harde
werkelijkheid voordoet
ook een diepere
dimensie heeft
die mijn verstand verwart
om deze hartkracht
te ontdekken
laat ik stilte
in mij opwekken
ontwaren dat achter de
tragisch lijkende realiteit
geen afgrond op de loer ligt
met absurditeit…
geheim middel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 145 Liever hang ik
in het landschap met een hoofd
dat scheef hangt van verbeelding
de vijvers ontwaren met bootje
iris de blote ogen van ‘t oeroude
baarvoets badend in arcanum
Liever dan
de naakte essentie vangen
stokstijf op het doek gedwongen
veel weerglans gebroken
met barre ongenaakbaarheid
de bevangenis van blootte…
Verweven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 87 van je rust genieten
in je ogen dwalen
je tred ontwaren
het timbre van je stem
ik zal je altijd blijven zoeken
je altijd blijven zien
je altijd kunnen horen
in melodieën, verhalen
mensenmassa's misschien
maar blootsvoets in het bos
waar onze droom is begonnen
zou ik je voelen
verbonden
door het web van gouddraad
dat we samen…
Fluisternis
gedicht
4.0 met 109 stemmen 37.118 Zachte woorden
dansen hun
eigen taal
walsen morgen
naar vandaag
waar klanken
pure harmonie
ontwaren wijkt
de duistere nacht
in fluisternis
verzwegen ooit
vochtige lippen
sluimergedachten
in kille stilte
ontwaakt kozen
zij elke nieuwe
dag onbevangen
lief, zo lief…
Vuile voeten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.072 en elke ochtend ontwaar ik haar
in de sluimer van een steeg
daar verzucht zij in armoedigheid
hoe zij neerwaarts zeeg
"och moedertje moedertje", fluister ik
"zo naakt op vuile voeten
geef deze strijd toch op
om uw lief Heertje te begroeten."
dan glinsteren haar ogen
richt zij zich moeizaam op
haar gekrijs verscheurt de stilte…
septemberziel
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 466 gaandeweg ontwaar ik haar
rond uitgezomerde bomen
dwalend in zachtere nevels
en geluiden, in de wiekslag
van een vroege gans
proef haar in ‘t krimpend
zonlicht tussen dwarrelend
lover, in de geur van mos
en parelend gras
zo voel ik dat zij langs mijn
kruin naar binnen glijdt
onder mijn huid een warme
schuilplaats vindt…
Stemmen
gedicht
2.0 met 92 stemmen 28.301 Geef mij de stem van die ene mens,
geef mij de stem van mijn vader
in mijn oren tot mijn verre ogen
hem ontwaren tussen de tenoren
tot ik weer zijn handen voel
waarmee ik die van mij ging meten,
welpenhandjes met de vuisten van een vent.…