284 resultaten.
Intrusie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Onschuldig ter wereld
Gekomen, open van geest
En blank van ziel
Is de mens die in
Puurheid geboren is -
Zich niet bewust van
Goed en kwaad
Dat zich net als
Zijn hersens nog
Ontwikkelen moet -
Spelenderwijs steekt
Hij onbewust de grenzen
Over zodat ook het kwaad
Zijn ziel binnensluipt…
mijn gedachten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 428 mijn gedachten teer naakt ontkleed
breekbaar in behoedzame onschuld
waarin mijn moedertaal ligt geborgen
ongrijpbaar stort het de woorden
in ongebreidelde poëzie ontknopend
uit de slapen van mijn denken
ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand
tastend en gissend zichtbaar op het papier…
Captain Kirk For President
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 207 Zo blijft de mens steeds in ontwikkeling,
Door driest te gaan waar niemand eerder ging.…
Zelf acceptatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 Dat het goed gaat
Terwijl dat
Niet waar is
Dat kost
Zoveel energie
Spanning
Door
Moeten
Wat
Ik
Niet meer kan
Ik ben op weg
Mezelf te
Accepteren
Te zijn
Op weg
Mild te zijn
In mijn proces
Naar zelfacceptatie
Naar
Er mogen zijn
Pas als
Ik mezelf accepteer
Kan ik de ander
Ook accepteren
In zijn of haar ontwikkeling…
Terugkomend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 522 De ontwikkeling kaatst tegen vier muren.
Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel.
De productie is gebaseerd op presteren.
Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…
Met Het Bord Op Schoot
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 339 In landen
die achter blijven in ontwikkeling,
betalen kinderen de rekening
en later staan ze vaak met lege handen.
Ze willen pillen tegen cholera,
maar krijgen laptops van het CDA.
----------
...het CDA in het Europees Parlement ondersteunt het One Laptop Per Child-project...…
Processierupsen.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 437 Geen bloem noch takje zal
zich verder bij ons ontwikkelen.
Terwijl ons leven toch zo mooi
begon.
Maar helaas; deze zichzelf uitgenodigde gasten
zullen ons tot de draad toe
verslinden.…
De natuur
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 104 De natuur
Helpt me
De ingewikkelde tijden
Enigszins te ontwikkelen
De natuur laat me
de liefde en schoonheid
zien van het leven
De natuur helpt mijn
levensweg begaanbaar
te maken
De natuur helpt me
Brengt me naar
De stilte en vrede
Van mijn hart
Geeft me vrijheid
Om te zijn
Brengt mij naar
Mijn natuurlijke staat
De…
Evolutietheorie
gedicht
3.0 met 27 stemmen 7.881 Een keer of vier.
Misschien ook vijf.
De zon ging onder in het oosten,
De zon ging per ongeluk onder in het oosten
En een droeve dood manifesteerde zich.
Het was de droeve dood op haar droefst.
Ze steeg op uit de akkers,
Steeg op uit de wouden,
Dreef op de zeeën.
Een hond in de Donkerstraat
Spitste zijn langwerpige oren
En slaakte een…
Als escape
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 jij weet
stromen lucht
te laten dromen
als een spelend orkest
in de kleine
bewegingen van je handen
meng je warm en koud tot
contrast dat jeugdig houdt
preluderend en
activerend tot een
atmosferische flow
met hotspots a gogo
horizon verwijdend
zal de impact zijn van
het nieuwe heelal dat
zal stromen naar overal
waar dromen…
Het incomplete nog gist
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 56 Zij liet mij
Uit alle hoeken
Van de kamer
Zichzelf zien
Lichtte op
Met figuur
Gezicht en
Voorkomen
In complimenten
Aan de genen
Van haar ouders
Het reproductieve
Gen lijkt in haar
Vingers te hebben
Gezeten of zouden
Resultaten de
Fundamenten
Kunnen zijn voor
De grote zoektocht
Naar zichzelf
Die blijkbaar nog
Niet is afgerond…
Neuzen in de wind
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 36 jij was niet
echt het typje
van de neuzen
in de wind
gewoon een
lief en aardig kind
tot je tenen iets
sneller groeiden
dan normaal
en jij ze vaker
stootten met pijn
aan veel omhaal
jij verliet de wereld
in je eigen keus
had met anderen
wat minder te maken
ze konden je gelukkig
ook nauwelijks raken
je blik keek
verder dan je…
Het nieuwe loof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 mijn dierbaar zaad, de weg is lang
zoek het licht dat door mijn vingers glijdt
volg niet mijn armen, proef hun streven
ik bedek er ’s winters mee de grond
vergeef me dat ook ik nog strijd
en zelden in mijn schaduw kijk
ook ik laat takken varen
heb wonden in mijn bast
vanwaar het mos mijn rug op klautert
heeft het bos geen toekomst…
Hoe ver moeten wij gaan
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.013 Hoe ver moeten wij gaan: tot aan het punt
waar alle harde angsten samenvallen
in nog heter zand?
Waar is dan rust; waar kruipt de slang
niet meer naar de dichtstbijzijnde,
de weerloze; waar ligt zij stil,
zonder haar venijn?
Voorbij het boze oog.
Voorbij de zwarte vrouwen van de evenaar
huilt de hyena nog.
---------------------------…
Uitkomst
gedicht
3.0 met 46 stemmen 25.420 toen ik jonger was
droomde ik dat er niets
van me terecht zou komen
twaalf ambachten enzovoorts
alleen blijven zou ik
op honderd huurkamers wonen
bespioneerd door Duitse hospita's
en zie
vierenvijftig ben ik
ál mijn dromen
werden ten volle bewaarheid
wat wil ik nog meer?
------------------------------------------------
uit: 'Het Albanese…
Beschaving
gedicht
3.0 met 42 stemmen 25.885 Er was onder mijn hersenpan
Geen schuld die me bezwaarde -
Ik kende niet de fado van
De laatste mens op aarde -
Ik was een doodgelukkig kind -
Er waren kinderen als ik -
Ik waaide mee op elke wind
En had dezelfde schrik.
In dromen martelde ik verwoed,
Maar had van niets berouw -
Nu ben ik menselijk en goed
En heb het Spaans benauwd…
Rugzak
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.911 Met mijn rugzak vol oude lasten
betreed ik het nieuwe gebouw
zal mijn leven zich hier beteren,
als ik die rugzak hier achterlaten zou?
Beetje bij beetje
voelt het lichter op mijn rug
ik leer nieuwe dingen
en kijk niet meer op het oude terug
Mijn nieuwe tas vult zich met nieuwe dingen
motivatie, concentratie, en het plannen van mijn werk…
Zijging
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 677 Wat ik eindelijk heb verlaten
is niet meer waard dan stof.
As van een ziel verstuift
de dwaas die me heeft bezeten.
Wie ik ben is op slag verbrijzeld
zonder dat ik het wist versleten.
Een schaterlach van een demon
galmt na in mijn laatste nacht.
Licht bindt de omstandigheid
waarmee ik nu word benaderd.
Ik ben zonder gevaar verlaten
van…
Multiple Choice
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 547 Verdichting Chaos tot
Ontplooiende ontwikkeling
Cirkel
Punt in het hart
Onbegrensd ontplooiende
ontwikkeling,
Neemt de tijd
Tot zij terugkeren,
cirkel wordt punt
Relatieve betrekkelijkheid
Geleidelijke groei
Geleidelijke geestelijke
groei
Een, Ohm, Een, Punt.…
Ontwikkelboom
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 202 In het donker onder de grond nestelt zich een droom
Een licht beeld wil met wortels dwarrelen
In de nog kleine kruin koekeloeren daden die
Vrijuit met groene blaadjes scharrelen
Een fijn vertakte doelstelling laat haar visie vloeien
En haar missie stoeien in weer en wind
De boom vraagt zich voorzichtig af
Of ik er iets van vind
Terloops…
het is winter
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.121 het is winter - je lichaam uit takken knettert.
ik zit met een boek over blijdschap in mijn hoofd,
een thema uit de middeleeuwen.
gebonk, geraas aan de poorten van het hart, maar ik blijf binnen.
anderen voor mij deden het helemaal anders, ik kan dus maar gewaarschuwd zijn.
je lichaam trekt weg - de winter duurt nog, dat wel,
maar het gaat. de…
Even tijd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 213 ik wil
even
tijd om
na te denken
om terug te kijken,
stil te staan
bij wie ik ben
geworden
om na te gaan
of dat nog
allemaal
klopt met die
ik
werkelijk
wil zijn
ik neem
even tijd.…
Wie je bent zeg je zelf ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 He, lachhart,
met je hart op de tong
struikelend over woorden
door hartstocht bevangen.
Wie je bent zeg je zelf,
dat mocht je willen man,
wat doen dan al die personen in jou
met jou en voor jou en na jou en tegen jou,
je vader, je moeder, je leraar, je buurman,
zij zeggen wat je moet zeggen
en jij bauwt ze na als een papegaai,
die overuren…
Waar het de derde deert
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 533 oude waarden raken vervangen
door dollartekens in ogen droef nog
van vermoord verleden
gestaag regent het biljetten
en het overstroomde land wordt schraler
in het hart waaruit de eer wegvloeit
buffels loeien en hanen kraaien spijtig
van verloren trots
er straalt gewaand goud in de glimlach
geen vreugde in gemeenschap
wanneer de wereld…
In tuinbeleving
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 152 Zo ontstaat er in de lente iets uit niets
een paar weken geleden nog was de struik kaal
vanavond zag ik haar ontwikkelde bloesem
ze had ook al bezoek hij was dichter bij
ik zoemde even in...…
Nochmals nicht gewusst
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 744 Ze zeiden over mij maar al te gauw:
"Het inzícht heeft hij werkelijk te over
De inzèt daarentegen is zeer pover"...
"Hij zou best kunnen, als ie maar eens wou"...
Ik wou dat ik docenten uit die dagen
Voor puberbreinmiskenning aan kon klagen…
Dronk op de tuin
gedicht
1.0 met 5 stemmen 4.437 Van god los maar om de kikkers
en alle kweepeer begaan, de merel
te hulp met de appels, het huis
met cement, de woelrat vol van genade
naar het leven staand, te verschrikter
gezegend als het peren regent of
pruimen, goed voor de wesp, wreed
voor de wespen, aan de kant van
de egel, de muizen, de uilen,
in twijfel om wat het leed, het gras,…
Bespiegeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Uit de gescheurde rotsen druppelt het water
Dat sprookjesachtige cirkels vormt
In het meertje dat ons spiegelend glad
Uitnodigt om die aanlokkelijke glasplaat
Aan te raken en de voeten er op te zetten
Met de belofte dat een nog geheimzinnigere wereld
Op ons wacht
Wagen we ons op die betoverende spiegel
Of raken we het ijs niet aan
Omdat onze…
Zoveelste golf
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 167 Dat de wind fluistert in vele talen
mannelijk is en licht van gewicht
doet vele feministen zwaar balen
vooral die wonen in Maastricht
met uitzondering van Angelie
Zij waarschuwt met haar vingers
en telt theatraal één, twéé en drie
laat gitzwarte vlerken verschijnen
rode hoorns uit haar voorhoofd
haar tanden als een haaiengebit…
De Reis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 154 Lang gestrekte paden loop ik in het niets.
Stilte om me heen, alleen de wind is mijn metgezel.
De sterren en de maan, het heelal adem ik in.
De planeten, de rivieren intrigeren mij diep.
Dromend met idealen door het donker heen.
Bestemming onbekend, gevoel is het kompas.
Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin.
Dolend door het leven...
een…