1460 resultaten.
In de wilde wilgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 maar iets weerhield hem
waren het de treurige blikken
van de andere wilgen rondom
die nog somberder leken dan hij
of het afwachtende roodborstje
op de picknicktafel vlakbij
die met zijn kraaloogjes
verlangend hoopte
op wat verdwaalde kruimels
de horizon verkruimelde
in kleine witte wolkjes
met een rode avondrand
de dagelijkse onzekerheden…
Zichzelf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 271 Zeker en onzeker
Het wisselt zich af
Maar vaak trouw
Trouw aan jezelf
Een sterke ik
Of zeer eigenwijs
Niet anders kunnen zijn
Dan jezelf
Die behoefte
Zie mij hier
Wie ik ben
En heb mij lief
Het is puur
En eerlijk
Een bladzijde gelezen
Blader ik graag verder
Altijd zal
Wie je bent
Gezien worden
Door die ander
Door diens…
Mij is geen woord bekend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 dat men sterft lijkt een zekerheid
maar ongrijpbaar zijn de gevolgen
als een mens de trekker overhaalt
mij is geen woord bekend
dat gevoel bij moord vertaalt
het duurt dagen en nachten
in verslagenheid of stille dood
als de schreeuwende onzekerheid
jaagt door de gedachten:
verwachtingen verkeren in nood
de oorlog in den vreemde
is…
Moeilijk jaar
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 329 Verloren
heel veel dit jaar
Verdrietig
heel lang dit jaar
Hopeloos
heel vaak dit jaar
Missen
heel erg dit jaar
Onzekerheid
ook volgend jaar
Vrolijk
heel weinig dit jaar
Optimistisch
heel moeilijk dit jaar
Blij
nauwelijks dit jaar
Vriendschap
sterker dit jaar
Verdrietig of blij het hoort bij dit jaar
het hoort bij dit leven
Maar…
Geloof in jezelf...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 551 Een echte meester in het leven
heeft meer fouten gemaakt dan een beginneling
De fouten die we maken zijn een leermoment
Wees niet onzeker...
Je hebt maar één leven
Geloven in jezelf
Is de sterkste kracht uit het leven…
Galg- of humor?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Onzekerheid is vreselijk,
onwetendheid eveneens,
IK moet aan mezelf denken,
dus denk IK
Waarom IK?
Ach waarom niet hè?…
Mannen, vrouwen
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.778 Ik zag mannen, vrouwen die van iemand hielden,
kinderen die van iemand hielden,
onbekenden, ontheemden die van iemand hielden
ik zag niemand die niet van iemand hield
ik zag het aan hun ogen,
hun manier van lopen,
en ook hun onhandigheid
en hun telkens even, onverhoeds terugkerende, vlijmscherpe onzekerheid
ik ging naar huis en keek in…
Besef van uw spiegelbeeld
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 175 Een blik van onzekerheid overheerst secondes
door het besef van uw spiegelbeeld dat leeft
in een andere generatie waar wij elkaar nu zien.
Geketend door emoties vertrekt u in een waas
en omarm ik behaaglijk uw karakteristiek
om de verloren tijd die is verstreken te ontzien.…
Roerige tijden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 162 Stille getuigen
Zee van verlangen
rivier van onzekerheid
kraanvogels roepen.
Onvoorspelbaar
Uit onverwachte hoek
blaast een nieuwe open wind
door stad en land.…
want morgen is van glas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 427 je speelt vandaag
droomt voorzichtig
over morgen
lacht en praat
staat mannen uit te dagen
weet waar je voor gaat
toch vlecht de zon
onzekerheden in de uren
versombert in een ander licht
je weet dat dit niet lang kan
duren stikt weer in herinnering
door een omgeving zonder zicht
wilt verdriet met handen
breken vergeten wat…
De verloren tuin
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 339 Door nevelflarden omgeven
met opkomende zon uit het verleden
komen beelden van een gelukkige jeugd,
herinneringen aan weelde
Een beschreven blad dwarrelt
om zijn bestaan, echter meer ruimte
brengt ook onzekerheden wanneer
het vraagt om houvast los te laten
Bomen omgaven mijn ouderlijk huis,
in onze tuin liepen kronkelpaden
vol met bladeren…
HOOP
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 ogen
ten onder zien gaan
het einde overzien
van je eigen bestaan
de laatste bladzijden
van een boek omslaan
je afvragen wat toch
de clou mag wezen
en uitstellen door het
gedeeltelijk te herlezen
tegenover de naakte
waarheid komen te staan
de hoop niet laten varen
ontkennen met sussende gebaren
en uiteindelijk maar naar
een onzekere…
november blues
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 dan ontstaat het begin van beweging
iemand stapt uit een zee van onzekerheid
groet de vergeefse ochtend
en verdwijnt in een overtollg moment.…
En ontsluimerende dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 Matrozen varen naar onzekere kusten.
Een meeuw komt van ver
hij spiedt over de golven,
landt op het zand bedolven met afval
dat oogt in de vroege ochtend verlaten.
De golven trachten naar de hemel te stijgen
de vuurtoren prijkt met haar licht
mijn waarheid begint bij deze dag
ik hoop dat ze veel moois brengen mag.…
je woedt onstuimigheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 750 weer speel je
met de wind
en zendt mij
buien in onzekerheid
neem mij in het blauw
dans naakt de hemel
dichterbij en vrij
oplossend in de wolken
zwarte aarde geurt
het mogelijke wortelen
het delen van de plaats
voordat je weer vergaat
uren duren langer
omdat liefde tijdloos is
kom bij me, teveel
jaren voelen als gemis
geef…
L'Encyclopédie vivant (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 echter
dan ben ik niet snel klaar
maar indien u mijn eerste werk
zou hebben gelezen
had u weet van een gevallen doek
en thans behoor ik andermaal tot
de horde der wezen
achtergebleven in de leegte
van een schaduwrijke vloek
met een zerk,
telkens als een spiegel,
in wezen:
een alleenstaand kind
dat ongewild verblijft in de hoek
onzeker…
Vermomming
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 754 Onzeker
Dat is zeker
Vindt zichzelf een beetje raar
Ontwijkt spiegels
Draagt die kleding
Neemt geen moeite met zijn haar
Onverstaanbaar
Soms chaotisch
Onaantrekkelijk dat staat vast
Zocht naar warmte
En gezelschap
Vond de vriendin die bij hem past
Ongelofelijk
Toch begrijpelijk
Heeft intenties
Weet niet hoe
Komt lomp over
Heeft geen…
deze lente, dit
gedicht
2.0 met 99 stemmen 22.491 deze lente, dit
nerveuze regenen maakt
alles weer onzeker en toch
buiten door het raam
gaat alles verder:
onrust ingemetseld in
huisnummers buslijnen
rekeningen dagen
graden en
daar lopen onder paraplu's
allen die wat willen worden
die al huizen hebben
schoenen auto's
kinderen
ach, deze lente dit
uitgesteld ontluiken, dit
regenen…
Het Bloemenkind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.169 foto
van een bloemenkind met minirok
het lange haar golvend naar omlaag
vertelt van de dromen die ze had
een meisje van amper zestien jaar
bonzend hart vol onbestemde vragen
ongedwongen laat ze hartstocht razen
van hen die slechts op liefde azen
smal gebouwd omkleed met leren jas
zoeken haar dromende ogen vol verlangen
overrompeld in onzekerheid…
Twee minuten maar .....
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 785 Ik hoor de laarzen stampen
ik proef het immens verdriet
ik zie de holle ogen
ook al was ik er niet
Ik ruik de lucht van lijken
ik voel de wanhoop en pijn
ik lees angst in gebaren
ook al kon ik er niet zijn
Ik hoor de treinen rijden
ik proef de onzekerheid
ik zie de mensenmassa
ook al was het voor mijn tijd
Ik ruik de lucht van bommen…
Ik probeer je te ontlopen.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 597 De onzekerheid begint me te slopen,
maar jij ziet het eenvoudigweg niet.
Ik heb nog zoveel vragen,
maar de antwoorden zullen niet meer baten.
Ik wil je er niet mee plagen,
zo bang dat je me zou gaan haten.
Ik heb mijn hart aan jou verloren,
het blijft je eeuwig trouw.
Maar ik mag je niet meer bekoren,
voor altijd ben ik in de rouw.…
Pinksteren
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.470 uit de Elzas
Rosé-des-Côtes de Thau,
met aardbeien, meloen en room
met geitenkaasjes en bonbons
en praten met elkaar
de kaarten zijn geschreven
aan wie ons heeft gesteund
toen pappa werd begraven;
het is alweer vier jaar nadat
jouw moeder overleed
wat maken wij ons zorgen
om wat we niet begrijpen
we weten al zoveel
maar meer is nog onzeker…
Scandeerden fel haar naam
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 48 nog hield zij
hun blik gevangen
maar als in een
vertraagde film bleef
hun glimlach hangen
onzekerheid was
al bereikt in de
discontinuïteit van
het anders zo bekende
en soepele protocol
angst lag op de loer
in de ongecontroleerde
decibellen die in de
menigte al bezig waren
koppen te snellen
toen nam zij met
ferme armzwaaien…
5 mei en asielbeleid gaan slecht samen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 669 ...voor 'mijn' kinderen
Oorlog zag ik in hun ogen
Vrijheid schalde in hun lach
Steeds meer begonnen ze te geloven
Steeds vaker van dag tot dag
Hoop zag ik in hun ogen
En een blik, nog vol verdriet
Onzeker vroegen ze me onbewogen
Zonder woorden zei ik: ‘ik weet het niet’
Hoe kan ik nu zeggen
Wat hen staat te wachten?…
SCHOOLROUTE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 517 gezond gekleed hoog geschoeid
van huis naar school langs Ford
en Coöperatie de kerk op afstand
door klokken mateloos geboeid
zoek ik hernieuwd de simpelheid
natuurlijk aanvaard node gemist
nu verouderen minder draaglijk is
pijnlijk de durende onzekerheid
van het bestaan mijn voeten gaan
op herhaling langs de hoofdweg
levensader van mijn…
Het woord
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.084 verborgen taal
synoniem aan het einde
nu zichtbaar in een schrikbeeld
De tranen echt van zilver
in een intens verlangen
naar overleven
De vaag geëtaleerde gruwelen
verscherpt door de verbintenis
nu opgedrongen
naar het centrum van ons leven
Een onbeheersbaar gevecht
onderworpen aan angst
Wat blijft
is alleen haar moed en kracht
over het onzekere…
onhandig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 454 onzeker,
beperkt door
metrum en ritme
begeef ik mij op het ijs,
met als enige steun
de stoel van mijn gevoel
laveer ik,
intuïtief en handig
rakelings langs
jambe en trachee,
dactylus en anapest,
doe ik wanhopig
steeds mijn best;
omzeil, al doende, hexameter -
om amfibrachus niet te raken
mis ik zo ook alexandrijn -
waarom
moet…
aha
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 615 zinnen met de zwaarte van decreten
ze roemt zijn bundel voor de zogeheten
lichtcryptische benadering van taal
vervolgens wordt zijn schrijfkunst uitgemeten
door critici in termen: magistraal,
vernieuwend, vol mystiek en haast sacraal
hij krijgt het keurmerk ‘kroonprins der poëten’
de dichter hoort het met verbazing aan
hij glimlacht wat onzeker…
IN DEZE 40 - DAGENTIJD
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 104 Halverwege de weg
voel ik mij instorten
zijt Gij daar nog
ziet Gij mijn wank' len en horten
terugkeren kan ik niet
verder gaan maakt me bang
waarom duurt die lijdenstocht
zo schrikwekkend lang
de weg lijkt onbetrouwbaar
mijn tred zo onzeker
wolkenmassa' s omhullen mij
zie ik verder het licht weder?…
Ook in je stem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 je scherpte aan
het glad en rond
bleef steeds meer staan
ook in je stem
liet jij de hoge
tonen iets meer vrij
je gebaarde sneller
in vaak ongedurig zijn
jouw haast voelde niet fijn
tot jij mij sneed
met je onzekerheid
wij waren samen kwijt
toch zijn wij
teruggegaan op zoek
naar waar het is ontstaan
de omslag waarin rust
door…