Netgedichten

netgedicht (nr. 10.001):

De verloren tuin

Door nevelflarden omgeven
met opkomende zon uit het verleden
komen beelden van een gelukkige jeugd,
herinneringen aan weelde

Een beschreven blad dwarrelt
om zijn bestaan, echter meer ruimte
brengt ook onzekerheden wanneer
het vraagt om houvast los te laten

Bomen omgaven mijn ouderlijk huis,
in onze tuin liepen kronkelpaden
vol met bladeren en geborgen verhalen,

echter verloren hun aanblik
omdat zij de ontsproten weelde
niet langer konden dragen.