Alle inzendingen over oorspronkelijke pad

Als ik mezelf had mogen scheppen, zou ik minder fouten hebben gemaakt. Ik liet mij niet zo verdwalen tussen het gebrekkig zijn en het gebrekkige zijn. Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette. Ik at het brood in plaats van het te strooien…

. bijna boven breekt de betovering aan de rand van een richel hangt het restant van een brug touwen zwiepen in canon tegen de rotsen driftig de holle zee er is geen weg terug .…

Er is een weg Een weg achter mij Een weg voor mij Is dat mijn weg? Ik loop op mijn weg Nachtenlang sprakeloos Dagenlang in stilte Was dat mijn weg? Vooruitkijkend door mijn achteruitspiegel Langs mij heen kijkend door jouw ogen Jouw weg was de mijne Ik stond alleen mezelf in de weg…

Mijn stappen door het leven Het kan jou misschien niets schelen Maar het zijn mijn stappen Over het lange pad van het leven En niemand weet waar dit pad eindigen zou En mocht ik aan het einde van dit levenspad zijn Dan hoop ik dat ik thuis zal zijn…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad met…

dit pad is zwaar Als ik dan reeds op hoogte ben en 't pad dat strekt zich uit Dan zie ik wat ik weer herken het pad dat daagt mij uit Ik volg het pad, hoe zwaar 't ook is maar 'kan er van op aan Dat steeds bij elke hindernis de ster mij voor zal gaan.…

De pennenvruchten in mij hielpen mij het leven te aanvaarden zoals ze komt. De muziek in en van mij geeft echter één verboden vrucht, nimmer mij gegund. Jouw muziek in mij, te zamen met de twee vochten van lichaam, verwekten een rijpe vrucht: zij heeft lucht en ruimte nodig die ik niet kende. Ik had haar nodig om voortaan te herkennen…

Neem niet de brede weg die iedereen gaat neem het smalle pad dat is speciaal voor jou en de smalle poort is de poort waar alleen jij doorheen kunt gaan. Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

Ik wil kijken naar de waarheid in mijzelf Wat is het waar ik nu niet naar wil kijken?…

Een klein insect door vloeibare hars omgeven tot in de kleinste details in zijn oorspronkelijkheid weergegeven. Door golfstromen verspreid uit verleden bewaard gebleven teneinde zich in barnsteen afgezet en ingebed. Ergens uit oertijd wacht een week skelet misschien in klei of zand op oog en hand; een teken van leven.…

Hier stond vroeger een gedicht over Adam. Over hoe hij Eva, die nog ongeschapen was, miste. In dat gedicht deed ik wat schamper over de liefde; ik denk niet dat je het mooi vond. Ik gaf Adam de schuld: van het bestaan van verlangen en van de uitvinding van de liefde en van de eenzaamheid. Ik noemde de liefde een 'zoete lege mand' en een …

Zoekend in mythisch verleden ontwaakt de slaperige geest er draaft een dunne draad terug in de tijd naar het oorspronkelijk begin.…

In droomgebaren sterven eenzame gedachten illusie van echte liefde in de kiem verstoord zelfs wat lentebloemen aan vreugde brachten gruwelijk door een heiligman vermoord rest slechts, meiwereld van de noodheilige oorspronkelijke spiegel aan stille waterkant een muis, een bruine rat, een waterhoentje niets is veilig voor de snelle schildershand…

Of vrouwe Boulonois door lovenswoorden Ons trio o zo hoofs ook oorlof bood Doorwrochte sonnetteurs en woordpoëten Oogt vooralsnog als broodroof, o zo snood Of 't trio in oorspronkelijkheid Noviteiten en neologismen Kortom, in originaliteit Triomfeert, wordt zondag hoop ik vertoond Door 'n - godlof - oorverdovende ovatie…

Ik was Mijn pad Aan het zoeken Op jou pad Verdwaald Het was Niet mijn pad Nu mijn eigen Pad gaan Bewandelen…

Ik heb gezegd dat ik zou zwijgen. Ik schrijf slechts enkele dichtstukken om de evolutie van de mensheid te doen gelukken. Meer niet. Om de aarde en al het leven te laten blijven. Meer niet. Deze ene keer. Deze keer. Volgende keer meer. Veel nieuwe woorden: liefdevol en gewetensvol. Ik heb gezegd: dát ik zou schrijven, tot mijn einde.…

Louis is onnavolgbaar in zijn lessen, Daarboven is hij creatief met taal, Oorspronkelijk en ongekend verbaal, Zijn spelers moeten ‘provocerend pressen’. Ik ken ze, die hem bij zijn werk frustreren: Reporters, die hem pressend provoceren.…

Op Kalimantan houdt men van folklore: Daar bloeit het oude koppensnellen op; En ook al kost het menigeen de kop, Toch kan mij zo'n traditie wel bekoren. Misschien dat ik een Dajak kan bestellen Om ook maar eens Mart Smeets z'n kop te snellen.…

liefhebben en vechten beschuldigen en verenigen ik kan me niet voorstellen dat jij verdwenen bent de vreugde en de chaos de demonen ook die ons maken wie wij zijn ik zou verdwalen als je mij verliet jij sloot jezelf op lag daar op de grond toen ik de deur openbrak je naar binnen trok ook om je hartslag te voelen je moet het gehoord…

Maar misschien ben jij het oorspronkelijke beeld En ik de weerspiegeling?……

in de tiende maand schuift mijn bodem onder de voeten het kan ook zijn dat de geest kiest bij het vallen der bladeren voor een andere route het lijkt of hakken plakken aan de aarde en schoonheid het laat afweten in haar oorspronkelijke waarde het is een brug overgaan zo zwaar als het beklimmen van het rulle duinzand om aan…

Als je je eigenwaarde en je zelfrespect verbindt aan wat je in de ogen van anderen bent dan moet je je wel vernietigd voelen als je in een kwaad daglicht staat bij anderen Als de indruk die je op anderen maakt voor jou belangrijker is dan wat jij wilt kun je jezelf niet permitteren te weten wat je wilt…

Mijn lichaam vol verlangen, liefkozend glanzend in de zon, Verschijning van de waarheid, vlees en botten, mijn lichaam, De waarheid van botten, oorspronkelijk verborgen, achter katoen, linnen of satijn Nee, dat naakte glanzen, dat is fijn Waarom zo haten naar de kleuren?…

Aan de binnenzijde droom je niet er is geen donker licht niets kleurt alles daar is zonder beelden los of houvast geen tussenbeide Hier is de kiem, zaad van het ontstaan de oorspronkelijkheid van ontspringen zomer, winter, herfst, lente zo zo van alle dagen stroomt leegte vol Uit alles tot niets, komen wij tot gaan in visa versa dromen…

Ik me in mijn oorspronkelijke leven niet meer herken en niet weet of ik daar nog wel wil zijn. Ik weet niet aan welke kant de zon opkomt, aan welke kant hij de wereld weer verlaat. Ik weet niet of hij terugkomt, mij in eenzaamheid achterlaat.…

Daar ligt de kiem, het zaad, het ontstaan uit de oorspronkelijkheid, het ontspringen van seizoenen, uit die dagen stroomt mijn leegte vol.…

waar glas de wereld buitensloot bracht terreur in scherven dood inferno’s brandden door beton bewapend met geloof dat alles kon haat heeft de aarde met geweld gelijk gemaakt ground zero in oorspronkelijke staat het opgewaaide stof is weer gaan liggen hoe vaak zal een aanslag de wereld nog ontwrichten wil melker 11/09/2010…

De lente pronkt tuinen hebben vogels geteld telkens vlakbij hoor ik lente vogels fluiten uitgebreid zingend in het geniep met hun vogelstemmen maken zij vogelgeluiden onverstaanbaar schuilen ze in oorspronkelijke noot tijdens de traditionele compositie in driedelige ouverturevorm bedekt de wereld begrijpend het mooiste…

Ik denk aan denkers die van de oude verhalen en de nieuwe praatjes andere kanten beschrijven die als nieuw observeren wat er is en iets anders opmerken dan gangbaar is en dat in de werkelijkheid leggen Precies dat reageren op wat er al is is oorspronkelijkheid of de illusie ervan In een eerdere tijd zou ik zo'n denker zijn geweest…

Er waren twee koningskinderen Die hadden elkander zo lief Ze konden elkaar niet bereiken Want dat zwarte gat was veel te diep De zon had tot dan toe Hen met hart en ziel beschenen Maar door het diepste duister Was het licht voorgoed verdwenen Tot uit de zondvloed van duisternis Een duif van vrede verscheen Met een klein groen takje…