61 resultaten.
hij wacht
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 827 er hangt een geur
van verloren waar
werd gespeeld samen
de schoolbanken gedeeld
hij koud
opgebaard wacht
op de stoet die naar
warme herinneringen tracht…
opgebaard
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 496 als je eerder gaat dan ik
zal ik je lijk aanschouwen
mijn god
wat zul je stil zijn
in je niet-zijn
maar je beeltenis
in haar verschrikkelijk zwijgen
zal schreeuwen
in mijn hoofd…
Mijn dode moeder opgebaard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 Schrik
Schrik … slik … snik … klik
Mijn dode moeder opgebaard…
Eufraat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 819 Het zwijgen ligt voor goed
opgebaard met gesloten ogen
waarachter ik een laatste
woord vermoed, een knipoog
van de andere kant. Enkel
door te kijken begint stilte
een hartverscheurend lied.…
VERBIJSTERD
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 578 Wreed werd ze weggerukt
van de aard
Daarna verbrand
Werd dan ook niet opgebaard
Verbijsterd lees ik dit artikel
in de krant
Ontroerd leg ik ze aan de kant
Flarden van beelden dienen zich aan
Het einde van een jong bestaan...…
Mijn tante
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.913 Opgebaard lijk je wat stijfjes
ik heb je niet meer aangeraakt
Herken je wel, maar te rustig
zo heb ik je niet meegemaakt
Je bent nu overal en onzichtbaar
ook in je laatste woorden van
ik ben moe en het is mooi geweest
jij blijft en groeit gewoon mee…
lethargie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 426 klam daalt kalmte
mist verspreidend
in de grijze cellen
kleur verdwijnt
neergaande lijnen
lippen wijzen
naar het grauwe wezen
achter dicht gordijn
waar woord en daad
zijn opgebaard…
Dikke mist
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 516 soms word je dood verklaard
ongezien en woordeloos
nog eer men is opgebaard
of niets dan goeds ontbreekt
bij de lege inhoud
van een symbolische kist
het leven blijkt dan
ijzig broos
en de naastenliefde
ja, die getuigt
van een dikke mist…
opgebaard 1
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 646 Jo ziet me niet meer
maar hij lacht haast onmerkbaar
Dag Jo, dag lieve Jo…
Bij Geboorte 1
gedicht
2.0 met 25 stemmen 13.939 Als opgebaard leven ligt daar de boreling.
Wie met hem te doen heeft, benijdt hem.
Nog nauwelijks het niets ontrukt
drukt hem al het juk van de vreugde
De pose naast de teddybeer
die opzichtig voor zijn beste vriend doorgaat.
De bezoekers koeren;
een hogere vorm van ademen.
------------------------
uit: 'Wasdom', 2011.…
gestapeld tot een graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.267 ook niet meer
gewurgd door ideeën
met boeken als de strop
vergiftigd door de politiek
dat kostte hem zijn kop
zijn woorden zijn gestenigd
gestapeld tot een graf
hij is niet omgebracht
maar met de dood verenigd
zijn teksten zijn verdwenen
gedachten slechts herinnering
ze hebben hem voor gek verklaard
hij is nu levend opgebaard…
In onafscheidelijk wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 je huilde niet
maar de tragiek
keek mee uit ogen
die hoopten op wat mededogen
warme handen zochten
en een schouder
om steun te vinden
voor onbegrijpelijke dingen
de muziek zong paars
terwijl wij langs zijn leven gingen
lag hij in onafscheidelijk wit
dood opgebaard…
Een hond begon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Het gebeurde, hij overleed
Ik zag hem opgebaard
zijn huis verlaten, veel mensen
liepen fluisterend mee
Het was nog niet uitgezocht
maar zijn verweer was zo gering
het haalde niet eens de krant
De dragers zeiden dat hij schuldig was
jongens gooiden verf op zijn terras
de klokken beierden, een hond begon
te blaffen zo hard hij kon…
Geen hoop meer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.242 Men zegt:
zo lang er leven is,
is er hoop,
die hoop is vervlogen,
want daar ligt ze nu,
opgebaard in haar
gewone kloffie, dood,
hartstikke dood.
Er is geen hoop meer,
die is net als haar leven,
vervlogen met de wind.
Dag lieverd.…
Gedeelde kennis met Prins Claus
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.096 Koud ligt u binnen opgebaard
Ik wandel buiten in de zon
Moet blijven en geloven.…
Moederloos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 3.554 De lijster zingt
een serenade
voor de dode
wit opgebaard
in de schaduw
van de beuk
Troostend bedoeld
klinken woorden
hol in de ruimte:
God wilde het zo
In de reiswieg
kraait de baby
ongeremd vrolijk
haar talloze
mama’s en dada’s
Ik kijk strak
naar de lange
witte baar
en schreeuw
van binnen mee:
mama…
De Koetsier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 597 Zwarte koetsen
wachten de koetsier
het was wel even wennen
hij hoefde niet te mennen
we verdragen hier
in eerbied de lucht van
dampende paarden
met ingehouden draf
droegen ze de opgebaarde
die ooit de teugels gaf
tijdens zijn ziekte
gepaard met pijn
wist de koetsier
één ding zeker
dat er ook paarden
in de hemel zijn…
Kalenderdode
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 Nog steeds je verjaardag
op de kalender in de wc
of je nog altijd ouder wordt
niet dood sinds jaar en dag
hoe oud je ondertussen bent
voor mij toch eeuwig jong
beelden vervaagd tot foto's
met steeds meer eigen leven
als stoer blozend stadsmeisje
spelend op het grote boerenerf
bruidsmeisje werd opgebaarde dode
Madame Tussauds met bloemenkrans…
testament op tijdloos perkament
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 379 het was zijn burcht
waarin wit ivoor
de torens altijd
draaiden richting God
met zijn hand
op de kantelen bezag hij
graag onderwijsgevend
het wetenschappelijke land
nu drommen mensen
naar de ophaalbrug
rouwen volle zalen maar
zijn stem komt niet meer terug
opgebaard in eeuwig zwijgen
testament op tijdloos perkament
zijn…
Ritueel
gedicht
2.0 met 29 stemmen 13.996 Dus waar ik vandaan kom, daar
Moet je die opgebaarde
Nog lichtjes blozende doden
Lang en bedachtzaam slaan.
------------------------------
uit: 'Voorbijganger', 1999.…
Zin van het leven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.275 Einde aan onzekerheid
Over het enige zekere
Begin van een heldere nacht
Of eeuwige afwezigheid
De nazorg van ‘n geboren begin
Zijnde
Het pad naar
De waarborg van ‘n dovend einde
Bij het laatste bewustzijn
’n Late overpeinzing
’n Finale retorische vraag:
Met hoeveel
Tederheid
Liefde
En levenszin
Besteedden we
De kostbaar opgebaarde…
van dag noch uur
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 634 wellicht probeerde ik geluk
als woord
wie hield me immers tegen
om op te gaan in lichte zinnen
rozelaars
en herschreven stillevens
- de lucht is schaduwloos
en, zoals dat gaat, in bloei -
zo anders dan de tijd
die nu mijn waan verzamelt
de wolken
grijs, de vlagen zwart
en alles wat nog donker
in mijn buik ligt
opgebaard…
aandoening
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 151 zo op het oog
niets aan de hand
ze was blij
een glimlach
tussen haar verhalen
op een aangezicht vol
zachtheid
in verwondering
nabij
drie dagen later
opgebaard in rauw verdriet
mijn liefde liet niets
te wensen over
slechts een afgrond
boven
stilstaand water
pas na jaren bleek
een leek als ik
meer dan artsen te begrijpen
het…
SOUPER
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 en ik lust niet eens spruitjes
laat staan de geur van
half verkoolde beproevingen
je legt de tafel af met je
damasten handen, strijkt plooien
glad met mijn tijdsbestek,
tot de randvoorwaarden
opgebaard mooi uitkomen
sfeer schijnt gunstig voor
een lustige wederopstanding
maar het culinaire licht
brengt schaduwzijden aan op
het bord voor…
Tiran
gedicht
3.0 met 2 stemmen 9.670 De patriarch ligt opgebaard, eeuwenoud,
omringd door een liefde
die hij, dood, blijft gebieden:
dochters van God, om zijn wil ongetrouwd
en toegewijd aan zijn leeglopend lichaam.…
Rauw verwoord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 337 Er is een huwelijk gestorven
Het ligt inmiddels opgebaard
Er wordt vol naar afschuw gestaard
Het was ooit fris en onbedorven
Er is een echtpaar omgekomen
Hun kinderen zijn zwaar gewond
De dood kreeg grip op een verbond
En nog niet waargemaakte dromen
Familie rouwt en legt een krans
De mensen gaan gekleed in zwart
Ze hebben een gebroken…
Normandië
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 326 Hier sta ik dan, de tijd voorbij
een kerkhof vol gesneuvelden
maar al wat ik kan zien, ben jij
jouw tengere gestalte, jouw felle blik
de foto's die ik heb bewaard
herinneringen opgebaard
en telkens weer naar voor gehaald
je straalt, je lacht, je kijkt verbaasd
en veel te snel en overhaast
ging alles als een storm weer heen
hier sta ik…
Op de vleugels van de ziel.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 Waar In de
diepste
nerven
van de nacht
zwakke lichtjes
feller dromen
op de kristallen
spiegels van
de ziel, werd
alles afgewogen
wat ik bezat,
opgebaard in
een te nauw
valies wat ik
in de ogen
van de
morgen las.…
Stil Afscheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 478 Je lijkt een slapende prins
tussen witte zijde
opgebaard
in droefheid
staan wij
rond jou geschaard
het licht van kaarsen
valt op je gelaat
en handen
we voelen
de gebrokenheid
met d' aardse banden
lelies en rozen
liggen over je voeten
gespreid
als symbool
van een liefdevol
afscheid
in stilte
gaan we je volgen
op je laatste…
afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 813 Zo stil en bestorven
het stoffelijke opgebaard
de ziel verdwenen
lichaam zonder haard
sereen, onwezenlijk
en toch echt
de levendige herinnering
je lach, je humor
zorgzaam mens
betrouwbaar en oprecht
het gevecht was hevig
je streed als gladiator
vanuit je diepste wezen
moedig en fier
je wilde door
echter, het leven zei
tot hier…