Alle inzendingen over opzettelijk

ik werkte met acryl voelde hoe jij over de snelheid viel van drogen in lijn en vorm van eerst neerzetten voelde jij je vrijheid steeds beletten in olie was ik zacht meegaand herstelde vaak de valse streken met nieuwe opzet ben ik nooit in kleur en vorm van jou geweken mag ik in combinatie van technieken nog een levenlang van…

ik vijzel ook de hardste steen op zoek naar zeldzame pigmenten was het zand en aarde in mijn nijvere arbeid uit en koester de momenten dat een nieuwe kleur het zonlicht ziet de plaats inneemt die schepping haar gebiedt ontdek een wereldvreemd palet waarmee ik hart en ziel het witte doek opzet getekend met de turbulentie…

Als ik de muziek opzet waarvan wij hielden, voel ik mij weer een beetje goed. Jouw liefde en muziek zit voor altijd in mijn hart.…

Dus alle boeven opgelet, alvorens je het masker opzet, wees alért dat je álle bonnetjes hebt, want je zult maar niet kunnen overleggen waar je de boevenartikelen hebt aangeschaft... En dan diegene die een kwekerijtje opzet, kan zelfs zijn lampjes nog opgeven, waarmee maar weer gezegd kan worden, dat misdaad lonend is, of niet?…

De plotselinge golven in mijn leven zijn kleine rimpelingen in een plas geworden, de heerlijke storm in mijn hart is even snel weer gaan liggen als hij kwam opzetten. Wat mij rest is de zoete geur van je haar.…

de hoofdrol clint eastwood die man speelt toch elke keer zo'n goede rol in western films dat ik zelf verlang naar die mooie tijden met van die cowboys met hun acties waar clint eastwood wordt geschilderd als de naamloze vreemdeling die de revolverheld wordt van de stad, omdat hij twee rivaliserende families helpt en ze zo tegen elkaar opzet…

Nu het nog licht is zou ik graag een ander willen zijn, een haas die zich een hoed opzet en man wordt.…

Welke bomen ze wel of niet In eigen huizen of appartementen Of studentenkamers zelf neerzetten Geen idee maar dat ze van kunst Schilderijen literatuur en poëzie houden Hier een boom over opzetten dit geloof ik wel.…

Iets kan je ontzettend raken Tot op je ziel aan toe Het valt niet te verklaren Heel moe word ik er van doodmoe Waar komt dat toch vandaan Je blijft maar malen Ik kan het niet begrijpen Dat moet toch ergens zijn te achterhalen Het gebeurt wellicht niet met opzet Maar nagedacht is er zeker niet Anders zou men het wel laten Want het geeft…

Probeer niet mij te veranderen ik ben wie ik wil zijn met jouw gemene woorden deed je mij opzettelijk pijn. Als jij denkt het beter te weten ga dan vooral je gang maar met alles wat je zei maak je mij toch echt niet bang.…

Vermijd de worm die opzettelijk langs de slangewortel kronkelt. Want niet nog eens wil ik zo gruwelijk beetgenomen worden als toen ik hierlangs zwom. Haak en weerhaak in mijn bek hapte ik pijn van langzame worging mij bevrijden kon in een ultieme sparteling en in het water pletste vlug wegglijdend in het vertrouwde kruid.…

Al gaat het fout ik kies opzettelijk maar met diep verdriet voor mezelf, want aan mij zelf stel ik al die vragen niet…

En dat zowel 't onbegrijpelijke toeval alsmede de vermeende opzet van 't leven gaandeweg voor mijn oude ogen door onbekende handen worden samengeweven. In een veelkleurig maar raadselachtig kleed. Een gobelin van onvoorstelbare schoonheid doorboord door kogels van onpeilbaar leed.…

Met veel zin zou men opzettelijk verdwalen om nog meer te zien. De zomer snuivend ga ik binnen, leg een plaatje op, niet wetend dat vijf jaar later het een hymne van herinnering zal geworden zijn met in de groeven sfeer, geur en licht ...…

ik heb gewikt en gewogen kijkend van beneden naar boven nog maskeer ik mijn onzekerheid adem warmte in woorden die niemand wil horen kleur zinnen die ego’s nooit zullen beminnen ondanks hun bekende edelmoedigheid heb vaak op op lange tenen getrapt in het spoor bijster zijn maar zonder opzettelijk venijn open treed ik naar buiten…

juist jouw jeugdigheid kleurt uitbundig je charmes in spelen met verloren tijd jij staat anders in het leven dan menigeen zet ieder even op het verkeerde been er is geen opzet in het spel dat voelen we maar het intrigeert ons wel bent een nouveauté in zwierigheid dansend ga je door de wereld met een persoonlijk pirouetje op zijn tijd…

Misschien deed je het niet opzettelijk maar je doorkliefde mijn hart net als een bliksemschicht die de donkere lucht in twee kan splijten Misschien had je het niet eens door dat je me stapelgek gemaakt had dat ik enkel nog wou leven voor jou Misschien was het onbewust dat je me keer op keer de hemel beloofde en uiteindelijk de hel gaf…

(Dit gedichtje past mooi bij het boekenweek- thema, hoewel dat niet de oorspronkelijke opzet was. Zie ook Dirty dancing!)…

was het opzet of een geval van onoplettendheid? (En voor de voetballiefhebber-kenner was het een schwalbe of een loepzuivere penalty?)…

Morgen komt de tijd weer opzetten, agressiever dan ooit. Agenda's vullen zich met schijfjes tijd. Talloze hekken staan in de weg. Angst grijpt ons aan.…

Toen hees hij zich in een versleten jas, vertrok, en ik zag dat hij desgevraagd volledig in zijn opzet was geslaagd daar hij zojuist zijn bril vergeten was.…

Een hoog van de toren blazende Wijkerslooth werd daar afgeblazen door opgefokte politici die de taal van de straat spraken, het volk opzettend tegen Openbaar Ministerie. Doodsbedreigingen per e-mail volgen, waarover schande gesproken wordt, Wijkerslooth bewaking krijgt, het normen en waarden debat dualistisch zal oplaaien.…

Zomaar even een boom opzetten over, ach, het maakt niet uit je zinnen even verzetten je bent er even uit. Zomaar even samen koken voor de gezelligheid daarna een sigaretje roken niet letten op de tijd. Zomaar even samen huilen om iets op de t.v. even bij elkaar schuilen over al het ach en wee...... Zomaar............…

Bob Dylan zingt en ik denk aan vroeger de studentenflat de gezamenlijke keuken pinda's doppen en Risk spelen terwijl een enorme bui kwam opzetten vanaf het Amsterdamse Bos zagen we de dalende vliegtuigen en wat we ook zeiden we hielden niet op met praten nooit hadden we een idee ook maar kunnen hebben over waar we nu zitten…

Soms durf ik denken dat wij met opzet ons vertillen aan de zwaartekracht willens en wetens enkel maar om het uit te mogen gillen over onze onmacht naar elkaar soms al ik denk te weten wil ik snel vergeten en wat ik me daarbij afvraag blijft gelukkig vaag soms als ik denk te kennen wil ik snel ontwennen en wat me nog onduidelijk is…

Door parlementen en presidenten Zijn we opzettelijk voorgelogen Over lijken gaan de regenten Die ons de oorlog hebben ingezogen Dit conflict vanwege eigenbelang Is een geopolitieke wedstrijd Om toegang tot grondstoffen ben ik bang Niet om democratie en vrijheid En terwijl ik me hierdoor onmachtig voel Slaan de clusterbommen venijnig toe…

ik kom ze steeds vaker tegen de pluizen als dragers van leven staar ze na gedragen door de wind die vast een goed stekje vindt wij adopteren plaats en tijd voor directe streaming van wat er blijft toeval en chaos hebben ons nooit achter de vodden gezeten want wij willen alles weten het is geen opzet je intens te volgen maar…

de individualisering de afzondering het gebruik van het misbruik van het Nederlandse volk de 17 miljoen mannen, vrouwen en kinderen allemaal een gemis aan leiderschap invoelbaar integer geestelijk leiderschap van de regering en vooral van de (on)vermogenden wellicht dat het ingehuurde koningspaar nog van tijd tot tijd in een folklore-opzet…

dalen neer op de grond richt mijn hoofd op en zie in de verte een vrouw lopen met een kind flitsen voor mijn ogen licht en donker spookt weer in mijn hoofd dat nu wat zwaar weegt gedachten slierten en vreemde beelden die ik niet kan plaatsen het maakt me kregelig adem diep in en versnel mijn pas terwijl ik mijn kraag opzet…

- opzettelijke fouten Van zijn gedrocht krijg je een appelflauwte Vandaar, o beste lezers, nu vers twee!)…