inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.766):

Het kleed

Zwervend langs de eilanden
van mijn allereerste kinderjaren
kom ik steeds dichter bij 't besef
hoezeer mijn corpus is gaan verjaren.

En dat zowel 't onbegrijpelijke toeval
alsmede de vermeende opzet van 't leven
gaandeweg voor mijn oude ogen
door onbekende handen worden samengeweven.

In een veelkleurig maar raadselachtig kleed.
Een gobelin van onvoorstelbare schoonheid
doorboord door kogels van onpeilbaar leed.

Schrijver: sjoerd haxe, 5 mei 2014


Geplaatst in de categorie: mystiek

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 104

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)