39733 resultaten.
Alias
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Ons oude leven
zou zich niet gaan herhalen
als cijfermatig…
Olijftak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Tak zo jong en groen,
Ontspruitend nieuw leven,
Veilig vastgeklemd in de
Snavel van een duif
Teken van leven
Na de vloed waarin
Het oude leven
Voorgoed verdwenen was…
Aanslag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 Beroer de snaren
Die eeuwenlang
De klank bewaren
Die door het
Leven in haar
Werd voortgebracht
Het oude leven
Dat opnieuw
Geboren wordt,
Gedragen door muziek
Die eeuwig doorklinkt
Lang nadat ik
Haar snaren voor
Het laatst heb
Aangeslagen…
De vergeten mens
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 117 Het oude leven dat geen genade meer vindt
van een eens kennende wereld als een
eigen kind.
Het oude leven heugt zich nog slechts
een kronkelweg over de lange termijn.
Het sloft door een verpleeghuisgang
waar de dag van gisteren vandaag
vergeten zal zijn.…
Die nu al niet meer leef
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Te vaak al
In het zwaard
Gelopen van
Wat zich leven
Noemt, leven
Dat stukje bij
Beetje mij verlaten
Heeft zodat ik
Nu al niet
Meer leef -
Eerder leef ik
Hierna weg bij
Het oude leven
Op reis naar
Mijn nieuwe
Horizon waar in
Dit leven geen
Sprake meer van is…
Onze wereld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 377 Verdwenen historie
En nieuw oud leven
Hand in hand te wachten
Om hun intrede te doen
In onze wereld…
Krimp
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.710 Zeldzaam
is het oude leven dat voelt als immer.
Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn
de echte, wat tegen mijn raam slaat
is het echte leven, het huidige,
dat van mij, dat van mij eet.
------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005.…
Zij aan zij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 734 Als wij dan samen,
Jij en ik, als vredevogels
Zij aan zij, vleugel
Aan vleugel, gewichtloos
Naar het bos van de
Eeuwige vrede vliegen
Met beiden een groene olijftak
Levensvatbaar in onze snavels
Geklemd - geven wij het
Oude leven rustig op
En maken plaats
Voor het nieuwe…
Toekomstige verleden tijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 244 Ik wil mijn oude leven terug, maar niet met de ik die ik was
Ik wil zijn wie ik nu ben maar dan in verleden tijd
Als ik toen alles van nu had geweten
Misschien had ik dan geen spijt
Er hadden andere dingen moeten en kunnen gebeuren
Ja.., als ik was wie ik nu ben waren er geen gesloten deuren
De ik die er nu is zou een persoonlijk Utopia kunnen…
ónder de woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 ónder de woorden
leeft het onuitsprekelijke
alle houvast is daar
grondig weggebrand
ónder de woorden ligt
een stille ongrijpbare laag
die op je thuiskomst wacht
als je uitgesproken bent
ónder de woorden
leert het oude leven hoe
je sterven kunt als de
vogel die de boom beroert…
Aap uit het moeras
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 107 Ik ben een aap uit het moeras
wervelend en snel mijn pas
uit de oneindigheid naar even
bewegend heb ik kort te leven
duik ik weer onder en alras
graaft men mij op
uit het moeras
dat dan, lang zandoverstroomd,
de nieuwe mens oud leven toont
zand over water
overstroming
is dat uiteindelijk
de beloning
dat ik hier was?…
Terug in de tijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 67 Mijn oude leven kwijt.
Zodat ik me in het nieuwe stort.…
Uit de diepte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 231 Door de dood
Reeds gretig omarmd
In de krochten
Van deze orkaan
Kwam jij Goddank
Uit het niets
Zo maar naast mij staan
Verrassend -
Op mijn weg gekomen
Door jouw snoet,
Jouw glunder, mijn
Secundaire therapie
Medicamenteus protocol
Onmiskenbaar aangevuld
Vanuit het oude leven
Toch mijn nieuwe
Binnen durven gaan…
Een nieuwe kans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 283 Ik zag eerst een fossiel
toen een berg met jong gras
en begreep dat dat fossiel
mijn oude leven was
Toen bekeek ik de berg
zag in 't maagdelijk gras
een hele nieuwe weg
die nooit betreden was
Ik keek goed om me heen
het gras nog ongemaaid
God had door fossielen heen
nieuw leven ingezaaid
Toen het fossiel verdween
kreeg mijn leven…
Ik ben een Eik
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Jaargetijden voelen voor mij
als een soort vervellen
oud leven sterft langzaam af
om fris te beginnen in de lente.
In dank schenk ik zuurstof
aan alles dat ik mij heen zie
en als dan de herfst valt
krijg ik er een ringetje bij.…
Ontwinterd...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom…
En kijk,
het grijze schaap wordt lijk.…
Pronkgewaden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 180 Aan mijn voorzichtige voeten
dwarrelen ze voorbij
sterrenstelsels in schemervelden
ze vallen stralend uiteen
om opnieuw te verrijzen
in het universum van naderhand
Twinkelen past alleen in duisternis
en in witte pronkgewaden
door onzichtbare straalstromen
spatten ze als kiemen uiteen
Het afleggen van het oude leven
om te herrijzen in…
De wijze man
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 630 Opeens stond hij daar
Recht voor mijn neus
Je kon er niet omheen
Een oude man
Met een volle bos witte haren
En rimpels in zijn gezicht
Die zijn oude leven tekenden
Hij keek mij doordringend aan
Zijn lippen bewogen
En zijn stem was helder van geluid
De toon was iets apart
Het kwam alleszeggend over
En zei: “Tel niet de jaren in je…
bedrogen kom ik uit
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 339 en ik mijn droom fantaseer
waar ik in fabelen door krochten
marcheer en hoerensteegen markeer
door te urineren tegen hoekstenen
van steeds een nieuw adres
de diepgang van de gracht
waar mijn kiel in is blijven staan
of gehaakt aan de bodem en het eind
van een oud leven
ergens blijft mijn hart steken in
bovenstaande woorden en wil ik…
Even langs de dood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 433 dag mijn oude leven
ben afscheid aan het nemen
niet van vrienden en
vriendinnen mijn liefste
herinneringen ik stop ermee
ga niet meer mee
naar het land van dromen
een gouden zon en volle maan
verdwalen tussen sterren die
in gedachten treden uit hun baan
maar zoek kleinschaligheid
de tastbare realiteit
van alledag waarin jou raken…
Een vredig thuis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 105 Van materie tot het geestelijk
leven opgestegen.
Een heilig leven vindt zijn
bedoelde weg terug naar het Vaderhuis.
Van het kruis het oude leven
ontstegen. Het doel heiligt
de middelen. Geeft kracht naar
kruis.
Paden nu nog bewaren het stof
dat hij eens van zijn schoenen weg
mocht slaan.…
Als een vogel zo vrij
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.890 leven ligt ver achter mij
de toekomst is al wat er toe doet…
Geen Titel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 704 Een jong gezicht
Verbitterd door verdriet en pijn
Tussen oude mensen
Met wie ze één zou moeten zijn
Een jaar geleden
Nog een lachende vrouw
Die kon lopen en kon praten
En altijd het beste voor iedereen wou
Na platgedrukt te zijn, geplet,
Door grote wielen overreden
In stukjes gescheurd
Weggerukt uit haar oude leven
Zit ze in een vreemd…
Als de blaadjes vallen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 523 Opkomend licht valt
neer
veranderd landschap
in nieuw gezicht
nog altijd staande
hoog in kracht
vereeuwigt in wortelsterke
aarde
groeiend,
verslaat hij zijn oude
leven
nog altijd sterk
onverzettelijk nog
door seizoenen heen
winters landschap
liet hem kaal achter
door witte deken
omarmt
tijden verschoven
in smeltend water…
De gids is de weg
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 290 Met zijn private blutsen en builen
is heur oude leven haar dierbaar lief
Ze wil het voor de dood nog niet ruilen
Nu het door stramme vingers trager vliedt
Vrienden verdwijnen, winden waaien killer
Morgen verkleint en gisteren groeit
Het grote huis wordt solidair stiller
Nu de boom des levens minder bloeit
De dingen die ooit weelderig tierden…
TOM TOM
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 Wijl ik trachtte de voorruit stuk te slaan
Rustig heb ik drijfnat en onderkoeld
Mijn oude leven weer teruggespoeld…
Ontbinding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 578 Stilaan bevangt mij d'ironie
alsof ik, door de schijn bedrogen
en slechts door geest en woord bewogen,
alom ontbinding om me zie;
in elk bestaan ligt opgesloten
het oude leven af te stoten
zonder enig compromis.…
hoe kaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 leven
in de knop
breken zal
hoe leeg nu
hoe kaal
is mijn taal…
Oud verhaal
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 801 het verleden blikkend
dat vandaag wat tranen weent
toch is jouw verhaal er een van hoop
dat leed niet zal overwegen
want zelfs nu je zware leven ten einde loopt
is je waardigheid gebleven
Uit: 'Op de ruïnes van een rijk', 2008…
duizend tinten herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 389 nu stramme kou zijn takken kraakt
en bloemen uit hun zomer haalt
de wereld huilt
wat vogels op een kaal terras
verborgen achter vuil en steen
hun veren door de vorst uiteen
slechts dievend tussen blad en plas
een kruimel dood
in hoogtes glanst turquoise lucht
een zachte ganzenbuik verkleurd
zijn hoge wereld als een zucht
waar nog het oude…