inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.172):

Krimp

Hoe de dagen mij ontkomen, steeds
waait er een nieuwe tegen het raam.

Een somber kind in de keuken eet
niet meer uit mijn pannen. Zeldzaam

is het oude leven dat voelt als immer.

Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn
de echte, wat tegen mijn raam slaat

is het echte leven, het huidige,
dat van mij, dat van mij eet.

------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005.

Schrijver: Anna Enquist
Inzender: pg, 17 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.705

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)