Alle inzendingen over oudjaar OR afscheid

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zag de mooiste bomen staan maar in mijn hart zong kerst al hun vergaan sparren nordman en de fijn genaalde den gekweekt om in luister te verschijnen zullen uit het bos verdwijnen kaalslag is niet te betwisten enkel voor wat sfeer verlichten hun groene dood zal nog één keer warmte geven als het oudjaar eindigt met nieuw leven…

ik heb je zien ontwaken in de verschraalde wijn van halflege glazen asbak vol agressiepeuken waar de laatste rook vervloog uit woorden over samenzijn met de geur van oudjaar in je haren wapperen je handen nog herinnering ogen blikken toonloos twaalf uur en wat er over is van van ons sensationeel begin maar op de bubbels van champagne…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

nog zingt de boom zijn kerst in groen of wit het repertoire al generaties lang nog onbetwist wat soul en jazz een groot orkest koren zonder dissonant er lijkt niets aan de hand totdat naalden vallen en de ballen glijden lichtjes scheef gaan staan en oudjaar nadert met een traan voor een nieuw begin totaal ontluisterd ontdaan…

Op de laatste dag van het jaar wacht men op bezoek of gaat weg om thuis te komen bij hen die blijven Een jaar wordt van zijn hoogtepunten in meeslepende verhalen ontdaan De kerstboom schittert nog een engel vliegt van tak tot tak denkt aan dozen en duisternis De cranberry-compote ruikt intens verrukkelijk zoet en een kus smaakt naar…

Els, hoe gaat het ? De hoofdpijn inmiddels verdwenen hoop ik ? Wat ga je doen met Kerst en zo ? Ergens jammer dat je er niet bij bent in de Ardennen, maar begrijpen doe ik het wel. Roos gaat in ieder geval de eerste drie dagen mee, gelukkig. En de Oudejaarsavond zal ik zeker weer een quiz doen, maar middernacht toch…

Met elke dag een draadje heb ik zo door het jaar, bijna niet te geloven, een hemdsmouw bij elkaar. Nu zal ik voor de andere mouw een jaar moeten gaan sparen, zo wist ik door de jaren heen hemdsmouwen te vergaren. Hierdoor kreeg ik een groot probleem, met anderen vergeleken, om toch uit al die mouwen mijn handen te gaan steken.…

(dubbele tanka) In de huiskamer brengt kaarsendamp fijne geur; hier en daar liggen bont en zilver, versnipperd: behaag'lijke rommel. Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

En dan is het niet eens oudjaar, overlopend naar een nieuw! Af en toe, duik ik in elkaar, maar ik weet dat het morgen ( bijna dan) over is. Terwijl aan de andere kant van de wereld, de mensen weg moeten blijven duiken! Gelukkig nieuwjaar!…

De oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden strikje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

Wat is een nieuw jaar waard als er niets nieuws aan is en ook niets ouds? Als ik mezelf niet meer ken mijn oude zelf niet meer ben en moet gaan leren om te houden van de ander met mijn naam en mijn lijf die ik liever niet ben Die mijn capaciteiten mist die veel te lang moet nadenken voor ze iets terugzegt die niet zo grappig en gevat…

ik schrijf met het laatste licht van de winterzon de wende komt snel weerom voor langere dagen die om meer woorden vragen voor het verhaal van de dag nog heb ik niet alles afgesloten de korte dagen hebben niet lang gesproken in het herfstige papier kleurde chaos en afval hun resultanten de ongeordendheid in de geest van mensen was…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

Afscheid dat bestaat niet…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden.…

Afscheid doet altijd pijn maar zonder afscheid zal het nooit over zijn afscheid nemen is een ritueel heel essentieel want afscheid nemen is ook afscheid geven het is een einde maar ook een begin van een nieuw leven voor allebei…

De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

nog smeult het vuur en warmt de as van gisteren in rood uiteengereten ligt het oudjaar op de trottoirs verspreid heb de handen weer geschud zoenen vol beloften weg gegeven op misschien een keerpunt van mijn leven de bloem die jouw stem mij beloofde ik zag de kleuren bloeien in je ogen heb ik voorzichtig aangenomen ver na twaalf zijn…

klokhuis zorgvuldig uitgeboord in vier plakken 2 cm dik gesneden besprenkeld met limoensap en een glaasje rum De bloem bestaat uit kikkererwtenmeel palmsuiker en steviapoeder voor de zoetheid geroosterde pijnboompitten fijngestampt met een snufje laurier en geelwortel ter bescherming van de darmen Zo maakt men een persoonlijk gebaar wordt Oudjaar…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…