1186 resultaten.
je zinnen smeulden vuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.433 ik zag je zwaaien
je hoofd omdraaien
voor een laatste groet
tijd vergoedt geen afscheid
lucht ging vonken in
een spel van ademloze woorden
je bracht me bloemen die al
zomerend nog bij de lente hoorden
ze kleurden ogen
met de warmte van je lach
in hun glans zou de uitgestelde
hemel ook op aarde mogen
je hebt het paradijs
maar afgebeld…
parelde een hoge lach
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 639 voelde dat je nader kwam
wist dat jij me zag
je liep mijn ogen in
gedachten vol met stilte
eindelijk weer samen
na eeuwen zonder namen
handen vonkten
in het tasten naar elkaar
we pasten in perfectie
liefdevol in elk gebaar
we zaten daar
waar tijd de hemel raakte
een woeste zee zijn
eigen horizon vermaakte
we gingen terug
naar paradijselijke…
visioen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 83 zag jou
staan voor
de paradijslijke
dichte deur
bedekt met
een super grote
diamant
daarvoor de
strenge engel
met de
recente foto
uit de
aardse krant
vol afschuw
wees hij
daarnaar en wel
een ronddraaiende
stervende stier
dwaas joelende
medemensen niemand
trok zich
iets aan
aangaande het
gemartelde dier
de heilige
Rechter…
Idyllen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 380 Werd je wakker vannacht
Overspoeld door gevoel
Onbevredigd verlangen
Luchtledige handen
Konden we leven
Ons lichaam bewegen
Als in de droom
Van l'Image du jour'
Met Gratiën Nimfen
Onbereikbare idylles
Hunkerende belles
In uitdagende posen
Als cherubijnen
Uit Gods paradijs
Met Cupido's pijlen
Bonzend hart
Vuur en vlam
Oh…
je schaduw wil me kelen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 575 maar opzij te gaan
je schaduw wil me kelen
kijkt me donker aan
manshoog knak en
vierendeel je alle stelen
de schijn van kleur bloeit rood
maar dat kan niemand schelen
we droomden in muziek
hoogpolig sloot de hemel zijn
akkoorden, een dissonant in
woorden, die we nog niet hoorden
we zongen tot de vleugels braken
aardden zonder paradijs…
Adem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Ik omarm jullie met heel mijn wezen in mijn mooie paradijs.
Ik wil alles voor jullie zijn, tegen elke prijs. Niet gevangen
in de tijd heb ik het bewezen, mijn liefde gaat zeer ver,
zelfs mijn dood doet leven. Op de kleine aarde
in mijn grote paradijs wekt mijn adem leven, nu en voor altijd.…
Voorbij de horizon...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Wanneer ik in de richting,
van het Hoge Noorden vaar,
verdampen mijn illusies.
Mijn ambities worden er lachwekkend.
Angsten zie ik oplossen in moed.
De schoonheid van de horizon,
leert me hoe ik leven moet.
Voorbij de illusies van de winter,
wanneer tegenslag en pijn regeert,
en de zon niet langer schijnt.
Voorbij de illusies van de zomer…
Ik ga op reis en ik neem mee..
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.944 Het paradijs?
Ik ga op reis en ik neem mee..
Alle momenten van mijn leven
Van grote vreugde, verdriet van even
Ik ga op reis en ik neem mee..
Alle personen die ik heb gekend
M'n ouders en familie, waardoor ik ben verwend
Ik ga op reis en ik neem mee..
Kortom ik ga op reis
en zit er maar niet mee.…
Geschiedenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 690 het mos haar blonde pracht doet herleven
in zacht fluweel
Dat het water haar gezicht spiegelend toont
aan mij
de minnaar
Dat de rozen haar lippen stelen
De kiezels haar voetstappen hebben opgeslagen
Haar ogen zijn door de wolken bewaard
Haar neus door ambrozijn herkend
Haar smaak door honing gegeven aan bijen
die doorvliegen
tot zij het paradijs…
En nooit meer zal ik drinken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.172 Zo zalig is aanvankelijk de reis
Ik ben met een ballon de grond ontstegen
(Door volle glazen vliegensvlug te legen)
En even ruik ik aan het paradijs
Met doodsverachting klim ik op de rand
Het zicht is door een witte wolk verdreven
Dan galmt m’n strijdkreet: dichters kunnen zweven!…
Tussen Euphrates en Tigris
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 758 stoppen
het hartje in zijn slaap zal voelen kloppen
terwijl ze zelf van binnen bloedt en beeft
zal fluisteren; mijn jongetje, slaap zacht
nee, lieveling, je hoeft niet bang te dromen
van duivels die je sprookjesland in komen
want immer houdt je engel toch de wacht
slaap jij nu maar, mijn prinsje zonder schuld
in bloementuinen van ons aardse paradijs…
In ontkend bestaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 80 het pad lachte
kleine wondertjes
bloeide mirakels
die in passeren
nog even je aandacht
wisten te interesseren
voor hun vorm en kleur
slingerde zich
in een meer dan
paradijselijke omgeving
waarvan lente op dit
moment hoofdbestanddeel
was dat zij in vol ornaat
met alles wilden delen
daar waar ik van
wondertjes sprak
communiceren…
Kadetten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 507 In hun dromen reden zij reeds vele keren
over elk van uw heuvels, elke aardplooi,
wat uw landschap – gelijk de Biesbosch zo mooi –
als een bronstig paradijs doet fungeren.
Vegetariërs zijn terug carnivoren,
lieden zonder lichaamssap terstond weer nat,
lustelozen uit pure lust herboren.…
Stilte tikt
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 81 gewoon even weg
zegt niet waar
jij bent geweest
en echt weggeweest
ben je eigenlijk niet
je zit naast me
in de stilte die je
normaal eigen is
voel aan je hand
dat je uitgetreden
bent in vage lach
er zijn daar
geen spinsels of
enge dingen die
gaan zingen in
een brekende seance
vol vreemde dansen
jij zoekt
vindt rust in
een paradijselijke…
Arcadische kopie
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 60 licht
het panorama
dat onder ons
gleed in een
eerst ontwaken
serene rust
voelde weldadig aan
in een harmonische
balans kreeg natuur
eindelijk weer
zijn optimale kans
waarbij techniek
geen spoor had
nagelaten slechts
een arcadische
kopie van de wereld
ver voor onze tijd
wij zijn niet
geland maar aan
de kanten van het
paradijs…
het zijn slechts poëmen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 668 het ademt tussen jou en mij
al zijn het slechts poëmen
mijn zicht bracht het rijke land
waar jij de sfeer draagt van de beemden
mijn liefste ik wacht nu op de regen
die in eeuwenkeur ontsnapt is uit 't gevang
maar niets is éénder in ons paradijs
- met jóu ben ik niet bang -
mijn bloed hervult jouw graal
wanneer we spreken in gelei…
Ameland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 584 voeten in het zand
Vader tijd
Is daar lief
Zijn hart is
Vol van Moeder natuur
Aan het eind
Van het land
Waar het
Zeezout in je ogen brandt
Neem me mee naar Ameland
Al ben ik daar nooit geweest
Waar de vissen
En de vogels
Nog de baas zijn
Niet in een kooi zijn beland
Vogelvrij
Om te gaan
En te staan
Is dat wat je wil
Paradijs…
Hoonte
gedicht
4.0 met 18 stemmen 8.975 Hier krijgt het ogenblik voldoende grootte
en achtergrond, een eeuwig open doek
voor de verbeelding van het paradijs.
-----------------------
uit: 'Hoonte', 1949.…
licht als het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 977 een eerste straal
de donkere slaap verdrijvend
laat vogels zingen
maakt de jonge dag
tot poëzie:
zelfs woorden zwaar als lood
zweven naar ‘t hemelblauw
en heel eenvoudig dringt
een bloem door het asfalt
waarop je loopt
- mij tegemoet -
met lichte tred
en waaiend haar
waterblauwe ogenblikken
in ’t paradijs een glimlach lang
begrijpen…
Parijs-Roubaix
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.082 kasseien, regen, kou … een helse reis
‘La douce France’ ligt niet in het noorden
de beulen die hun eigen lijf vermoorden
betalen voor hun brood de hoogste prijs
ontvluchten zij een volger met een zeis
of is hier sprake van een groep gestoorden
die malend deze troosteloze oorden
verwisselt met het aardse paradijs
de winnaar juicht, krijgt…
Verstrengeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 492 mooie wezens
Zij dansten door de nacht
De sterren in hun ogen
Die aanraking zo zacht
Zo zweefden zij door niemandsland
Geest met elkaar verbonden
Maakten ruimte in hun hart
Zijn engel was gevonden
Staand blijvend door hun liefde
Door duister en door licht gewaad
Versmolten zij hun zielen
Tederheid tot dageraad
De toekomst een waar paradijs…
Fata morgana
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.062 Luister, met heldere ogen,
Liefste
Nu het nog kan
Naar de traag stromende geheimen
van de kristallen rivier
De roep van de ochtendvogel
Eenzame nostalgie
Vergeefs verlangen
naar verloren dromen
Luister, glimlachend
naar de lichtende galm
aan de horizon
waarachter het vermoeden schuilt
van ach, het zal zo mooi zijn
het wenkende paradijs…
Gebakken horloges
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 879 Hij nam iedereen zijn horloges af
sloeg ze aan stukken op de vloer
gooide ze met boter in de koekenpan
De brommer liet hij niet buitenstaan
deur open en vol gas
drie trappen op naar boven
Hij sliep in zijn paradijs
omringd door prikkeldraad
waar hij lood smolt voor de reis
Soms werd hij opgehaald
een spuit moest hem bedwingen
de dwangbuis…
Ben ik resistent?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 Vanuit verloren stilten,
boren miljoenen vragen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin onmacht
wordt beleefd, wanneer het
verloren bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid.…
Schepping in liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 En dromend wacht ik op terugkeer
van hemels paradijs als feestelijk festoen.…
De Ratelslang
gedicht
4.0 met 10 stemmen 14.783 Het paradijs is kort daarop gesloten.
De boom werd omgehakt, de slang gevangen.
Het gif, daar zijn de appels mee bespoten.
Die symboliek was ik me niet bewust.
Ik werkte in Artis. Bij de ratelslangen
werd ik - zoet zeventien - voor 't eerst gekussssst.
-------------------------------------
uit: 'Ongekuste kikkers', 1998.…
Verwondering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 379 Als je beseft dat de weg naar het paradijs
een route is.
Als je beseft dat verwondering begint,
waar vanzelfsprekendheid ophoudt te bestaan.…
Tuinen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 979 Grauwe tuin in donkre vrede:
't Is vaarwel, zwart paradijs.
Toekomst, zonnedag, verleden
nog eens halfbewust doorschreden,
Heerlijk niets, mijn levensreis.…
Waar wacht het weerzien?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 295 Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis
een eend en wat wiebelend wrakhout,
vluchtende libellen voor stank en vuilnis,
Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud
als misérables toegestroomd uit riolen.…
Op de Caraïben.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 975 Hij waant zich in het paradijs.
Doch wordt hij misschien niet oud
met al zijn grillen en vereis
krijgt hij het vlug koud.
Kan hij de ballen niet meer tillen.
Maar wat kan hij nu nog meer willen?…