Verstrengeling
Twee jonge mooie wezens
Zij dansten door de nacht
De sterren in hun ogen
Die aanraking zo zacht
Zo zweefden zij door niemandsland
Geest met elkaar verbonden
Maakten ruimte in hun hart
Zijn engel was gevonden
Staand blijvend door hun liefde
Door duister en door licht gewaad
Versmolten zij hun zielen
Tederheid tot dageraad
De toekomst een waar paradijs
Vlijt neer als warme deken
Handen verstrengeld als hun bloed
In ‘t kind dat is neergestreken
Hun liefde zal voor eeuwig zijn
Hun levens nooit gescheiden
Kleine broer, wijze man
Zijn engel aan zijn zijde
Geplaatst in de categorie: liefde