inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.702):

Verstrengeling

Twee jonge mooie wezens
Zij dansten door de nacht
De sterren in hun ogen
Die aanraking zo zacht

Zo zweefden zij door niemandsland
Geest met elkaar verbonden
Maakten ruimte in hun hart
Zijn engel was gevonden

Staand blijvend door hun liefde
Door duister en door licht gewaad
Versmolten zij hun zielen
Tederheid tot dageraad

De toekomst een waar paradijs
Vlijt neer als warme deken
Handen verstrengeld als hun bloed
In ‘t kind dat is neergestreken

Hun liefde zal voor eeuwig zijn
Hun levens nooit gescheiden
Kleine broer, wijze man
Zijn engel aan zijn zijde

Schrijver: Hester van Traa, 6 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 492

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)