Alle inzendingen over planeet red

Was het maar eens RAAK met KerstMIS was er maar eens échte rede alleen gevouwen vrome handjes is te weinig voor oprechte vrede beloven en niets nakomen mijn Allah is beter dan jouw God mijn God beter dan jouw Allah mensenlief, is dit ons lot is de mensheid zo kortzichtig dat zij strijden voor hun Heer als na de Kerst het geweld oplaait…

In onafhankelijkheid gebet en gewend aan ruimtelijke vrede, verlaat ik op de dixie van eigen rede en wordt jouw beoogde vrijheid een relatief begrip één door angst gevangen fixie ver van het doel van zelfvertrouwen, geeft een misplaatst gevoel van duurzame zekerheid…

Kleding ondergoed naar jouw keuze kopen Altijd die gestreken overhemden spierwit Begrijp je niet dat er ook een eigen ik in mij zit Dus laat mij nu de baard eens laten groeien En in de blubberige tuin met de hond stoeien Biertje drinken bij t.v met de benen op tafel En nu eens geen commentaar uit die grote wafel Misschien is er dan nog wat te redden…

Ik kijk naar jou en laat mij dopen, los van rede, kant of wal. Geheel gewichtloos val ik open, plons! omhoog! in ons heelal! Ik laat mij dragen door de almacht van wat ons zuivert en verbindt, voel mij geborgen in de veerkracht van mijn ziel die springt eer zij bezint...…

Want die ene dat ben jij Mijn gevoelens voor jou zijn eindeloos Help me Red me van deze eenzaamheid Help mij het licht weer te zien Want jij kunt dat licht terugbrengen Je bent verborgen in mijn hart Maar ook mijn hart is donker en zwart En jij bent de enige die het licht kan terugbrengen in mijn hart Asjeblieft help me……

De dagen klinken hol zonder jouw stem en doelloos dwaal ik door de klanken die jij achterliet een zucht, een lach, jouw adem levenskracht voor haar bij wie jij stilstond lief hebt had de ‘ik’ in mij het was alsof ik eindelijk de reden van het leven wist zoals ook jij vervulling vond voor even daar de zin van mijn bestaan jou…

Verdrietig zijn heeft altijd een reden, Uit ons verleden of ons heden. Het is hoe we het verdriet verwerken, En hoe houden we het binnen de perken. Verdriet maakt ook dat we emotioneel groeien, Om na een tijd weer op te bloeien. Verdriet maakt een strijder van een mens, want we vechten er tegen heel intens.…

Maar waarom reed daarachter nu dat rode autootje met die luidzingende chinees? --------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1985.…

Een stenen muur is dat een reden om ommuurd te zijn, de angst om bang te zijn is dat genoeg voor nieuwe moed?…

veel dagen maanden jaren gingen voorbij sinds je voor het laatst fluisterde welterusten schat jouw kant van het bed leeg en koud en onbeslapen alsof je me nooit vurig bemind en met passie in je armen genomen had het leven is anders zo zonder jou ik red me wel laveer tussen euforie van dromen of de harde werkelijkheid elke morgen…

regelmatig ontsnappen aan vreselijke gevaren redenen voor veel dank plots stoppen voor de bus die langs je gezicht raast o lieve onzichtbare engel je redde ook onze dochter van neervallend geweld op de seconde nauwkeurig eeuwige dankbaarheid betoon ik reeds hier niet alles is toevallig uw hemel is engelenrijk en ook nog zo vol muziek…

achter een boom vol vlinders houd ik me schuil er is een reden voor dit deel van het leven; het op- en neerwaarts en waar het allemaal om gaat ik ben de nacht dankbaar dat ik me mag neerstorten in zijn duisternis dicht bij de stilte en de stenen waarachter wind dromen draait dwaas in drang alsof ze ooit gevlogen hebben misschien…

Onafhankelijkheid ingebed en gewend aan ruimtelijke vrede, verlaat me op de dictie van de rede,wordt een beoogde zekerheid een louter relatief begrip, één door angst gevangen fictie,ver van het beoogde doel van zelfvertrouwen,geeft een misplaatst gevoel van verworvenheid in een begrensde duurzaamheid.…

goed wat je zegt of wordt het door hen anders uitgelegd maar nu sta ik voor paal door dat verdraaide verhaal het is gewoon een pertinente leugen die ik nooit meer terugdraaien kan toch zal ik dat geleuter stoppen desnoods vallen er spaanders en koppen vriendjelief vertel eens even helder en klaar geen gedraai en geen gemaar wat is de reden…

ogen nooit zagen en zich nu tot namen wuiven als waterdruppels in steeds weer andere vormen van leugens ik wilde jou dromen mijn stem laten horen vanuit de kamer en de eerste dagen, langer dan de boterbloemen die groeiden tegen het glas maar ik ben te klein voor de uitgewreven woorden die ik uit het toeval van jouw spiegelbeeld red…

Links en rechts duwt men elkaar een helse zee van flitslicht in, stukken harder dan wij waren en met minder reden. Zie ons staan, de combinatie van mijn leven, tijdloos, winterklaar - wij wachten op de sneeuw van vorig jaar. ------------------------- uit: 'Alle goeds', 2001.…

Emancipatie, dat vindt ze maar niets Met een wagen reed ze nooit, alles met die fijne fiets. Mogelijk is ze nog een ' echte ' vrouw. Ze bestaan nog, maar worden zeldzame pareltjes, ik rouw. Welke oprechte man, zweeft niet bij zulk een hemels creatuur Ik meen wel hele velen, wat gaat boven puur?…

De wetten zijn duidelijk, je wordt geboren en je gaat dood, en daar tussen in moet je je behelpen en kijken wat er past, moet je je zien te redden, moet je het als nooit tevoren doen. Een pijnlijke zaak het groeien, en aanwijzingen en nadoen en boekjes lezen maken je ook niet gelukkig.…

Pretjes en verdrietjes, samen redden we het wel Nooit meer eenzaam, steeds contact en wat fel. Net weer pubers, tieners, wie had dat nog verwacht Weten wat je aan elkaar hebt, een heftige stuwende kracht! Rijkdom noem ik dit en dat stemt me heel erg blij Maatje, blijf toch bij me, dit gaat nooit voorbij.…

er zaten buizerds langs de weg hun lichte buiken vingen zon, de snavels leken scherper nu ze zacht met bomen spraken het voorjaar had veel kou begraven, maar op de grond viel nog een grauwe waas en waar de autoweg voorbij kwam riepen raven dat vandaag al over was we reden sneller, toen een stormkraai wind verwachtte thuis in de zachte…

Een leven lang lief en leed altijd was je er voor ons Een thuis een vriend een pa een voorbeeld voor ons allen Ma nog ondersteunend ook als zij het niet meer weet Het lijkt nog gisteren dat je naar de camping reed Alles nu toch plotseling voorbij na ma ook jij ons toch ook ontvallen Zonder pa en ma voel me geen kind meer ineens ben ik…

Zij luistert mij aan ik vertel haar wat ik heb ik gedaan zij geeft mij advies en raad en ik dank haar wanneer zij vanaf haar bankje opstaat in een park, zomaar vanuit het niets gaf zij mij zoveel wijze woorden, vol kracht alles heeft een teken, alles heeft een reden helaas, zij ging weer weg, haar missie bleek volbracht zij gaf mij voor…

De vogels hebben last van hun hormonen Om die reden verheffen zij hun stem Beweert de grote bioloog met klem Hoewel ze ijl nog zijn de bladerkronen Ik zou wel in zijn tuintje willen wonen Waarin de geur van hyacint en brem Apen en beren die ik teder tem Terwijl ik high word van zijn feromonen Ik ben verliefd geworden op zijn boeken De Larf…

Voorbij vliegen de heerlijke tijden dat je hen koesterde op schoot, dat ze in je armen vlogen of paardje reden op je rug. En straks, dan denk je glimlachend of met twee natte ogen aan die mooie periode terug.…

Zal ik de liefde nog wat ontwikkelen die smeulende brandvlam binnenin glans en schijn onderscheiden Engel Uriel, breng me licht Ik weet het niet breng alles door elkaar vanwaar die tomeloze drang op te gaan in het geheel ik wil een klaar beeld ontvang slechts storend geruis ik weet het niet meer red ik mezelf van deze mist waar…

Natuurlijk kan ik u volledig volgen Wanneer het gaat om mensen- dierenleed Zoals het wrede wijf dat paardje reed Daarover ben ik vreselijk verbolgen Het dier werd door mishandeling verzwolgen Hoe ziekelijk en onvoorstelbaar wreed Kan ’t iemand zijn die het blijkbaar vermeed Respect te kweken?…

in gevolgd door de beweging, een sportief begin Zo beiden joggende door het bos komen we op deze morgen iets meer los Ik wens je een fijne dag vandaag, Jij spreekt mij aan, dat is waarom ik het er op waag genietend van deze dag, een waar cadeautje 't is jouw lach Ik voel hier binnen nog de stralen van de zon, ja jij bent de reden…

oeververbinding wenkt zwierig de veelkleurige baan verbindt twee uitersten van het bestaan: mijn diepste vrees en mijn stoutste visioenen ik sluit de ogen en zet een eerste stap deze schrede beroert een onbestaanbare dimensie de weg is week en wankel een schuimend koord zonder vangnet op de draden van mijn fantasie wandel ik tegen de rede…

Hij reed de lanen met de fiere bomen, beluisterde het kraaien van een haan, -die net als hij ook vroeg was opgestaan- druk doende om zijn kippen in te tomen. Maar bij de kruising liep het uit de hand.…

TV staat aan, een week lang, SR voor het Rode Kruis, reden is op te komen voor vrouwen en kinderen die sexueel worden misbruikt, dan komt er een vrouwtje in de uitzending met haar eigen verhaal.…