Fictie?

Laat, laat mij
mijn weg maar gaan
mijn ruimte is
mij te verheven,
mij te schikken
naar diegene die
de grenzen stelt
en die eenzijdig
te bewaken, en in
eigen flexibiliteit
verstrikt dreigt
te geraken, zal
ik stikken in
verlangen, vrij
te ademen denk
ik niet dat
je mij al kent.

In onafhankelijkheid
gebet en gewend
aan ruimtelijke vrede,
verlaat ik op de dixie
van eigen rede
en wordt jouw
beoogde vrijheid
een relatief begrip
één door angst
gevangen fixie
ver van het doel van
zelfvertrouwen, geeft
een misplaatst gevoel
van duurzame zekerheid

mijn ruimte vrij ademen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 204