3085 resultaten.
Boze woorden
hartenkreet
2.4 met 64 stemmen
6.889 Oh ik weet, soms wil je gillen, zonder
geluid en dat is dom, want aan de
zijkant zou ik willen dat je gehoor
geeft aan die impuls, maar kom,
Perfectie in dit leven
is iets wat niet bestaat
en dat is dan meteen de reden
dat ik je in je waarde laat!…
pion
netgedicht
3.3 met 9 stemmen
573 verkorten
begint aan het groeiend inzicht
van sturing in mijn leven
overduidelijk iets te schorten
waar groei nog gepaard gaat
met versterking van het ik
en keuzes mogelijk lijken
blijkt bij vergrijzende haren
de ruimte steeds meer in te dijken
en het geheel minder te verklaren
allengs onbereikbaar voor mij
wordt de grote gang van de rede…
Zwerversleed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
611 U heeft ongetwijfeld reden tot klagen
wanneer ik u om wat kleingeld kom vragen
maar is er niet iets anders aan de hand:
want wie in Nederland is er nog tolerant?…
Het medicijn van illusie
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
965 Twinkeling van hoop
Verworven door een fragment
De herinnering tot waar ik loop
Een droom die men mij zend
Voorgevoel tot reden en perfectie
Wacht ik ongeduldig op kalme hartstocht
Een gevoel van de volmaakte erectie
Als metafoor voor het leven dat ik altijd zocht
Een paarse sfeer om in te leven
Het constante gevoel van euforie…
Zandsculptuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
515 een sculptuur die mij
een waarom verschafte
met een terugkeer reden.
----------------------------------------------
(uit: De namiddagen van weleer, 2005)
ISBN 90-805979-5-3…
Zijn langzaam sterven
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
272 de tak dreef
beschreef met
levende woorden
zijn langzaam sterven
op de waterspiegel
hij gaat land en
hemel niet beërven
maar zal zich in
veelheid van zaden
op toekomst beraden
had de pech
dat een bliksemschicht
hem heeft geslecht
door brand dacht hij al
in de hel te zijn beland
de sloot redde hem
van een acute dood
een onverwachte…
Levensloop
gedicht
3.5 met 64 stemmen
27.303 Hij stierf
zoals hij in zijn Opel reed: beheerst,
correct, zijn ogen dapper op de weg.
Geen zin in dom geworstel met de dood.
Hoe alles wat ik nog te zeggen had
onder de wielen van de tijd wegstoof.
-----------------------------------
uit: 'Dit is mijn dag', 2004…
Baai bij avond
poëzie
3.8 met 15 stemmen
3.676 o, heerlijk is nu het talmen
geworden aan deze rede!
bij het dwalen onder de nacht'lijke palmen
ben ik van vrede doordrenkt.
-------------------------------------------
uit: Derde periode X (1936-1937)…
De prent
hartenkreet
4.8 met 4 stemmen
671 Twee vrienden in een auto
reden achter elkaar een
soort van race,
de één nog harder dan
de ander, wie zou er de
klos dan zijn geweest?…
De zomer is gedicht
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
552 Een radde tong brandt
los in tomeloze zinnen
en verplettert de rede.
De zon op vrije voeten
rijmt de maan voorbij
in stijlrijke strofen.
De hemel preekt blauw,
machtige metaforen bergen
aan de papieren horizon.
Mensen boeken reizen
boeken reizen mensen
naar verre lettergrepen.…
vertragischt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
403 ze haken zich Siamees in elkaar
twee verloren zielen die dienen
wat ooit eens geweest vandaag
het leven laat gevoelen
tijdens de laatste tango
het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist
te lang zwegen ze toen
praten nog kon redden…
de schelp en het doel
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
465 Onrustig dwaalt zijn pelgrimsoog
hij spreekt mistroostig in zichzelf
het doel is oneindig weg
hoe ver moet ik niet gaan
om daarginder te geraken
Naast hem spreekt de proost
van het broedergenootschap
dit is zoals het was
de grande route
waar mensen zich op begeven
met velerlei bestemming of reden
misschien de pest de post
onrust in het…
Vieren
netgedicht
4.5 met 24 stemmen
639 Ik weet het niet, krijg graag de reden:
dan wordt er pas oprecht gestreden
en niet zo heimelijk vooral
want al die vieren zonder tal,
ze maken me wel ongerust
want wie is hier op wraak belust
en gunt een ander niet een negen,
gaat enkel maar verkeerde wegen
en doet de dichters heel diep zuchten
om toch op die manier te luchten
wat hen…
vaal
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
348 voor de
hoogdagen der ongewissen
stromen rivieren
langs mauve beekjes door,
waar berken staan
met eekhoorntjesbrood
al op de knieën gedwongen
in het vaal gele zonlicht
dat moerassig in het
landschap overgaat
tussen de lange halmen
van grassigen
slaan soortgenoten
slijpend door de wind
geen eerbied kan
hier een soort nog redden…
Als mijn hart kleppert in schelpen
netgedicht
3.3 met 13 stemmen
447 aan of als liefde heupen streelt
onverklaarbaar welig je billen je voorhoofd beweegt
kun je dan ratio uitschakelen een harp horend
weer aan wal stappen zonder hersenschimmen
is je denken je ziel dan even ouderwets jarretel,
jouw hart een babbelkous mantel of een nylon panty
zeepaardje vis of ster compleet naaktheid in bestaan
zonder rede…
Methusalem (school 4)
netgedicht
2.6 met 8 stemmen
1.014 Ik denk: ik red het wel,
dat stukje tot de bel.
Één vraag kwelt mij non-stop:
houd ik mijn plas wel op?…
zinloos
hartenkreet
4.3 met 6 stemmen
736 Zin om verder te leven ontbreekt
Iedereen die het denkt
Niemand die het uitspreekt
De tijd lijkt zo zinloos
M’n spijt maakt het doelloos
Ik heb geen reden om verder te leven
Niemand die mij een doel kan geven
Ik zal moeten blijven strijden
Maar pijn blijft door mijn ziel snijden
Ik zal blijven verdwalen
Tussen de leugen en bedrog…
Opa Nardus, wist het feilloos
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
249 bus en een tram en een man
moet je nooit achterna lopen”
die fluister bereikte vanmorgen
mijn oren weer
toen ik me al haastend voort bewoog
maar toch bus honderd dertig
voor mijn neus weg zag denderen
“soms komt Jantje laat thuis
maar soms komt die ook helemaal niet thuis”
gelukkig kwam ik wel thuis
laten we het daar maar op houden
er reden…
Stomheid
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
305 Verloor mijn reden al
in ratio,
mijn ratio ook reddeloos verloren.
Mijn ogen storen
duisternis.
De herrie van mijn naaste buur,
heb ik nog het meeste lief.
Want hoezeer ik ween,
om bloemen in de knop gebroken,
ik heb haar zoetheid nooit geroken.
De klanken kan ik hier niet horen.…
Lege wagons
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
314 lege wagons kwamen terug
beladen met verstomde verhalen
die men horen kon wanneer men
z'n oor ten luister zou leggen
naast de rails dwarrelden afscheidsbriefjes
onwetend of ze hen ooit bereiken zouden
verscheurde gezinnen door gezaaide haat
welke niet de onze was, maar opgedrongen
de onze zou worden
reden steeds vaker lege wagons het…
Vertrek
gedicht
2.6 met 10 stemmen
4.777 Ze reed de Proefsteen uit
vertrouwde straat met de verbanden
die we huizen noemen, dreef
van haar kamertje vandaan.
Onafgebroken verschilde ze
van de Mathilde in het kamertje:
ze rekt haar genen, volgt haar gids.
Hij is bekwaam, zit wijd in zijn geur
verdraagt verkeer. Hij waagt, is niettemin
voorzichtig tot op het schichtige.…
Op het zuiden
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
848 in eerste instantie dacht ik dat ze
temperament hadden, dat vuur en passie
er vanaf zou spatten
zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen
ontdekken alhoewel hun kleur genoeg
zegt
misschien zou de zon een reden kunnen
zijn omdat ze aan de schaduwkant op het
oosten wonen, zie ze iedere dag treurend
hangen
nu hebben ze geruild met andere…
overbodige annonce
netgedicht
4.6 met 8 stemmen
599 dragen
tijdens de theatervoorstelling
van het leven
zij moet allerlei vormen
kunnen aannemen;
zoals een glimlach
of het stilliggend licht
op een heuvel
zwijgen als een blad
dat tijdens de herfst ademloos
ten onder is gegaan
koorddansen op de rug van een rivier
en een enkele keer overleven
tussen vlam en vuur
zomaar, zonder reden…
Illusie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
382 Krampachtig stapel ik mul zand
waarin de bron spontaan is opgedroogd,
om nog iets van zeggingskracht
te redden.
Helaas
moet ik wederom machteloos
en zoveel pogingen verder in de tijd
erkennen, dat geen echte dichter in mij woont,
maar wel een wens, een hunkering,
illusie.…
Postmodernisme
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
1.106 Als dan de deur zich opent
hij vol schroom de lege
ruimte binnen schuifelt
waar het donker is
behaaglijk warm toch
wijkt van hem zijn Rede
en dwaalt hij zonder
zich ook maar een tel
verloren te voelen.
Achter hem slaat de deur
ritmisch rukken van de wind
zijn voeten vervoeren hem
hij danst een blinde kür.…
Protocol
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
319 hebben bekeken
in parlementaire enquête zich wellicht zal keren
tot de onschuldigen terplekke aldaar,
om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen
bij gebrek aan overeenstemming der verhalen
in oogverslagen of andere getuigenschaar
men kan dan immer tot de onschuld wenden
als later tijdstip ander feit belicht,
verbergen in de anonimiteit de reden…
In het oerwoud
poëzie
4.3 met 3 stemmen
851 Wie ’t spoor in de bossen bijster raakt
is daar aan de dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en de tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s mensen leed
door al zijn dagen hier.…
Chromato
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
206 een onvoltooide zinsnede
dwars door de tijd
door het spectrum binnen het kader
van voorzichtig ademhalen
om eindjes niet te verliezen
in dik hout, planken en koortsachtig
balanceren, op het scherpst
van de rede, de schede
paarsig, tot geinig blauw
of het geel van kamelenpis,
grauw tot het grijszacht van droge mist
gedreven door…
Brein
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
416 Dan weer voel ik mij niet meer bij machte
En moet ik mij redden uit mijn grijze slop.
Zo bouw ik mij een woning in mijn brein.
Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten
Zodat ik niet hoef te wachten
Om daar met jou gelukkig te zijn.…
oude man
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
266 Was het enkel om mijzelf te redden?
Ik kan en wil mij aan geen ander binden
en weet wat anderen van mij vinden.
Een eigenwijze zonderling, een vreemde vent.
Doch om Uw nobele mening geef ik geen cent.
Het raakt mij niet, ik ken geen verdriet.
Laat mij alleen, meer wil ik niet.…