Alle inzendingen over ploeteren OR belemmeren OR kapen

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

een hanige hoen uit zaltbommel werd gaar van zijn kukelgerommel ze zei ik als kip ben dol op een wip dus kap even met dat geschommel…

Ploeteren... Verlichtend blauw! Kijk, gentiaantjes. Na de fikse regen blinkt het bos verblindend.…

En dat terwijl ik zo op u vertrouwde Nou maak ik van een scheet geen donderslag Maar heel het jaar door ploeteren en zwoegen Tien uur, ik sluit de tent, nou tot genoegen!…

Ik ben klein in je nabijheid als een tor in het hoge gras, dapper ploeterend - in de verte ben ik groter, spookhuis, het vervormde beeld in de gekromde spiegel. Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle dagen, vals als jij. Maar wij schrikken zo snel niet meer, wij laten ons nog slechts elkaar op het lijf jagen.…

de gladde wanden van de put verhinderen mij te klimmen en schimmen uit het verleden houden mijn voeten stevig vast de harde stemmen in mijn hoofd belemmeren mij te schreeuwen en eeuwen lijkt het geleden dat ik je naam hier heb gekrast…

Daar waar zaden van haat worden gestrooid, belemmer ik dat zij zullen kiemen. Daar waar de juiste voedingsbodem voor liefde blijkt laat ik de mooiste gewassen, bomen, kruiden en bloemen komen... groeien en bloeien!…

je bent pas vrij als je nooit gevangen hebt gezeten als je geen enkele belemmering meer hebt op te geven of te vergeten dan ben je vrij toch zul je tot je dood altijd in die ene gevangenis verblijven in die ene van jezelf die ene van mij…

Kom onder deze kap, lekkere visolie, breek onze eieren, hier is het warm. Kabels verterende, motorontmantelend knabbelen rovers door marteralarm.…

Mijn gedachten ploeteren maar voort in de modderpoel van wat eens mijn verstand was emoties hebben de controle overgenomen en fladderen vrolijk rond in het mulle zand dat zachtjes kraakt onder mijn gevoelens Waar komen zand en modder elkaar weer tegen?…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

wachten in de trein op 't moment van rijden in het raam schuift een wagon voorbij gaan wij, zij of beiden ploeterend en knarsend verbaasd de bergen door scheef staan alle huizen de trein beklimt het spoor…

ze ploeteren weer door als keuze is gemaakt brallend blijven woorden klinken na het debat in VEGAS een stad in de woestijn van gokken en van graaien…

De schrik van de zeelieden die niet bij De Kaap willen stranden.…

Aan de kaap verliezen woorden hun betekenis aan de rand van alles heerst een donkere wind op de klippen breken oceanen in woeste regelmaat en er danst wrakhout op het zand…

in de tussenruimte van woorden celebreert bewustzijn in productielijnen tijd geen houvast in gelatenheid van boeken rugzijdes trots gespannen lezers ploeteren weetgraag in de aroma van dialoog elk volume in verhevenheid in deze positie stijgt het gewicht in gevoel…

de kunst draagt stut gipst bouwt boetseert ver daarbuiten een andere tijd ze kerft tekens in het landschap buiten haar oevers stelt ze leken op de proef kunsten ploeteren en politoeren de verbeelding van de de zin van een terpentijn bestaan…

Heb het leven Lief zoals je Mij hebt lief Gehad liefste Mensenkind Dat zo vaak het zicht Belemmerd ziet door Angst voor het leven, Dat zo vaak je pad Bezaaid ziet met Belemmeringen die Alleen voor jou zo Zichtbaar zijn, En voor mij Verborgen blijven…

verliefde gedachten laten me zweven, zoeken een weg in woelige dromen enkele doornen versperren de paden, steken vervaarlijk belemmeren het komen maar mijn hart volgt vertrouwde signalen, alle obstakels worden verlangend genomen!…

Ploeterend door niet gevallen sneeuw, wacht, aan het begin van deze eeuw, de vredesactivist op wat gaat komen.…

Maar ondanks al je ploeteren en streven is het toch ergens mis gegaan. Een nederlaag gelaten accepteren, terneergeslagen verder gaan. Proberen van ’t fiasco iets te leren… Hoe pak je dat in al je wanhoop aan?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wat als het raam zich gesloten opent voor de kamer, je ligt in bed, de stad is in jou aan het verdwalen, bang trek je deze grens toe als een rits tevergeefs: het onaardse zingen van de trams voert je mee, licht weerkaatst in de kanalen en scheurt je als een brug tussen twee oevers vandaan, hier heb je me ontmoet enkel om in jou te sterven…

Drie jaar was ik ongeveer toen ik op een najaarsavond door het raam stond te kijken met mijn neus voor het eerst boven de vensterbank uit zodat ik toen pas ontdekte dat er een huis werd gebouwd tegenover het onze. Met grote beslistheid verkondigde ik: dat halen ze 's zomers weer weg. Mijn moeder die het ook niet helpen kon moest er om lachen…

Ben je vrij? vroeg hij blij nee zei zij haar ogen gericht op mij jij maakt van mijn levensgalerij één grote woestenij met middenin die grote kei en dat ben jij daar kom ik niet voorbij zo zit dat bij mij en daarom voel ik mij onvrij…

Het was een beetje voetbal zonder franje Het werd ploeteren tegen Japan voor Oranje Toch wonnen we met 1-0 en zitten in de 8ste finale Dus... Oranje haal alles uit de kast Want nu gaat het beginnen laat ons niet in de steek en zet je beste beentje voor want het Wereldkampioenschap moeten we winnen...…