434 resultaten.
Het seizoen der liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 ik fluister in de schelp van je oor
op je gelaat verschijnt een glimlach
met gulle hand strijk ik de verlangens open
ik raak je verder
tot in de geheime plooien
verbreek de stilstand van je bloed
nu zijn alle vogels vrij
ligt de zomer open…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 Baarlijke geluiden
doen het wisselvallig maanlicht
het wilde spel van wind en golven
rimpels plooien
in het oude gezicht
de zomerse geuren
doen het denken verblijden
geeft kleur aan ogen
van wolken en regen
wedergeboorte
van een stoffig bestaan…
drempelfeest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 nu ik struikelend de drempel neem
de mat verwijt dat hij te veel
en te dichtbij
mijn voeten veegt,
laat mijn uitgestreken gezicht
haar plooien vallen
buiten schallen immer
weer
de bommen van de nacht
ik sta op wacht en lach
problemen zacht…
Smart selfie
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 301 Dat kan niet meer, een selfie propvol plooien
Dynamisch, glad en jong is thans de norm
Voor filler peeling botox loopt het storm
Want velen willen zich met nepjeugd tooien
Al ben ik oud, ik heb dat echt niet nodig:
Mijn smartfilter maakt dat snel overbodig!…
Soms
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 verloren gelopen
in de waan van de dag
wil ik verdwijnen
in de plooien van de tijd
wolken zien drijven
tot aan het zwart van de nacht
en als een kind
schuilen onder een bladerdak
voor plotse regen
even
wil ik zo verdwijnen
tot aan de dageraad
waar ik mezelf
weer vind.…
WORSTELEN MET DE PLOOIEN VAN DE TENT
gedicht
2.0 met 27 stemmen 10.278 Geen sardine, geen korenaren,
om het einde te vieren van de winter
hadden we eerder die avond
een haring begraven.
Maar de lucht kraakte nog
en er lag sneeuw in de schaduwpartijen.
Bont gezelschap, groot inloopfeest
lampionnen, maskers
en een optocht met een staart die groeide.
Een draak van een verhaal.
Toen de muziek ophield
waren wij de…
Schuilen in de plooien van de tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 332 buiten niet meer gaat
Leer mij mijn blik
naar binnen te richten,
Inzicht te krijgen
in de keuzes die ik
in naam van de vrijheid
heb gemaakt,
Leer mij mijzelf
rust te gunnen
als het buiten niet meer gaat,
Te zoeken naar verdraagzaamheid
waarin ik niet alleen de ander,
maar ook mezelf verdragen kan,
Leer mij te schuilen
in de plooien…
geleende tijd
netgedicht
3.0 met 52 stemmen 4.001 onze dochter groeit
niet alleen in de lengte
ook in eigenwijze zekerheid
alsof zij er altijd is geweest
dat iets van jou en mij
er opeens is, glimlacht
huilt en zich bevuilt
gedragen wil en boert
straks is ze sterk
trekt zich aan vingers op
beentjes plooien in een “O”
zo vormt zij begin en eind…
lavendelblauw
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.981 met zachte hand
ontrafel je de draden
van het web dat ik spon
je wilt mijn woorden
als dromen te drogen hangen
in de milde zon
en na het drogen
plooi je het bedlinnen
voor de nacht die komt
je kruipt lavendelblauw
arglistig tussen het linnen
om onzichtbaar mij te minnen.…
Ochtenden VI
gedicht
2.0 met 58 stemmen 54.772 De plooien
heeft ze al weggestreken.
Er valt droge regen
tussen zijn hemd
en haar rok.
Wat zullen ze groeien!
--------------------------
Uit: 'Zandloper', 1997…
Façade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 van achter gesmeden maskers
voor altijd in de plooi, klinkt
de kortzichtigheid door
gewiekstheid ligt ten grondslag
aan hetgeen zij zelf verafschuwden
't door de strot duwen van
kleurt hun geblèr nog valser
tot de dekmantel in duizend
stukken uiteenspat
er niets rest dan de naakte waarheid…
Hoe alles één is
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 231 Hoe alles één is, al zijn
er plooien van vergetelheid;
de liefde wint het, maar nog
niet direct, eerst moeten
nog veel waters worden opgetild
tot waar ze ooit ontsprongen zijn
en konden leren om
dieper te dalen en nederig
te worden en stil.
Wij zijn nog teveel doeners
en te weinig zieners en dromers.…
Blauwe lucht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 3.482 ik praat met jou
geen woordentaal
spreek noch hoor ze
in het Drents
jij raapt de klanken
van ontmoeten
schommelt ze zacht
en als mens
het beeld blijft
aan mezelf gelijk
in het ademen
van het bloed
vol eenvoud
in je hele zijn
plooi je letters
zonder woordenboek…
Bedolven
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 176 Kon ik maar de
wereld terugzetten, om
terug naar huis te gaan,
de klok zal dat beletten,
ik ben gebonden aan de
nuchtere wetten van de
ochtendhaan en de nacht,
en een warme schoot, en mij
het wachten zal verzachten,
en lichtzinnigheid aanbood,
in golven van sterfelijkheid,
verlies ik mij in de plooien
van de tijd, in haar armen
wordt…
Spiegel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 324 Ik kijk naar haar
en verlies mezelf
in de stilte van
haar ogen
Zie lippen
bewegen maar
mijn hoofd weigert
te verstaan
Haar handen
vlinderen
op zoek naar
de juiste bloem
Besef
glijdt langzaam
langs
zachte huid
Valt in
de plooien van
haar schoot
En
sterft…
Het is als volleyballen:
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 133 De juiste spreidstand
vinden, zonder je te scheuren,
en niemand kan zo heel precies
je vingers plooien. Dat moet je zelf,
tot je eindelijk dat ene punt,
net over de band, die unieke ace
van woorden slaat. Misschien
met sprong, misschien fluweel.…
kerf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 plooi het toe : zo
is het genoeg.…
Als heuse frivoliteit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 wie strijkt
de vanen glad die
ik opgestoken had
om kleur en zwier
aan het leven te geven
als heuse frivoliteit
het gaan en staan
in geijkte snit en plooi
is niet meer van deze tijd
maar kon niet rekenen
op de transparantie van
het hooggeëerd publiek
ben voor gek verklaard
kreeg levenslang vakantie
wegens deze extravagantie…
opgediept
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 273 het liefste zou ik je
uit dromen lichten
jij man in mijn verhaal
mij blozend aan je op gaan biechten
in onverbloemde vrouwentaal
mijn bloeiend lijf
seringen laten geuren
bloedmooi mijn lippen
verven en mijn lokken zilverwit
als jij dan nog
de plooien weg wil strijken
dan restaureer ik dit gedicht…
Als straks de wereld
gedicht
3.0 met 14 stemmen 4.107 Als straks de wereld dichtgeschreven is,
de plooien gladgestreken,
al de monden volgestort met zand,
waar zal hij schreeuwen? Waar scheurt de naad
en ettert de wonde?
Mens, vleesgeworden ladder
in gods panty,
vergeet de lange nacht niet die wij zijn.
-----------------------------------------
Uit: 'Voor de stad en de wereld', 2006.…
model
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 146 de subtiele trekken van een indruk
geschapen uit de houding van wie je kan zijn
vrouw, man, mens
de wens gezien te worden
door de ogen van verwondering, tijdloos
kijkend langs plooien van nu en van wat
verleden was
morgen kijkt de wereld anders
morgen
valt een oude jas
van nieuwe schouders…
Orthopedie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 348 Tenen gaan vreemd
een obscene
tinteling bekruipt me
geslepen raast de vibrator
over de muis van mijn voet
en beveel ik
met vriendelijke groet
aan gestoorde genen
waar tenen
zich schrikachtig plooien
vormen de voetzolen zich
tot een geleefd oud gezicht
zo verschrikkelijk bloot.…
Van het pad af
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 271 Een brede glimlach gaat van oor tot oor
Zwarte baret strak in de plooi gestreken
Twee vingers in de lucht als zegeteken
Je vraagt je af waar doet zo’n meid het voor
Ze sprak van vrede en rechtvaardigheid
Maar juist de weg daarheen is ze wat kwijt…
Naaktstrand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 238 Plooide mijn ik in jouw plooien
scheen de zon te schijnen
zoals jij nooit eerder naakt
tot een waarheid was gekomen
begon te vlooien, zand volmaakt
bleef soms wat droevig billen hangen
pleisterde een onzichtbare God
voor jouw voorzichtige kruis.…
Mannen met bierbuiken
netgedicht
2.0 met 55 stemmen 4.439 Mannen met bierbuiken,
bolle gezichten,
plooien in hun nek,
in korte broek,
sokken en sandalen aan,
sjokkend of fietsend
met wijduitstaande voeten
…
Dat er vrouwen zijn, desnoods
andere mannen, die met die
wezens tafel en bed delen
Hulde! Ze offeren hun leven
Dat Alex hen een lintje geve…
Devotie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 93 tranen in de
ochtend
van innige emotie
getorend als
baken van ons leven
odoratie viert
triomfen
met uitgekozen woorden
harten verloren
in het warm
onze ogen
bespiegelen de
gelukkige ontmoeting
onze lippen
in plooi van
devotie
Elinora 5 Maart 2010…
Bloeien wilde bloemen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 220 bij jou
zit alles op zijn plaats
nergens een vage vlek
je woorden
paarlen een ketting
liefde en vertrouwen
ogen bloeien
wilde bloemen die
zomers van mij houden
handen strijken
plooien glad
verjongen alles wat ik had
je lichaam is mijn huis
alleen bij jou
voel ik mij thuis…
Nachtgedachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 691 en wat dan nog
aan de overkant van middernacht
woont een bleker zwart dus wacht
ik geduldig tot de dingen weer
gestalte krijgen en zich aarzelend
kleden met de kleuren van de dag
en ben ik nu zelfs voor mijn
wakkere ogen nog onzichtbaar
straks herken ik weer de plooien
van mijn lichaam als een vermoeide
afdruk tussen de lakens in dit…
Nachtbrief - 2
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 700 ik taal niet naar nachtschade
en blind geschreven dagboeken
ik heb huizen van eiken planken
hoge kamers vol dappere woorden
versleten leer in de plooien van mijn voeten
zakken van vrienden, pas gewassen sleutels,
pakken jodenkoeken, snoeppapiertjes en
kilometers inkt om de dag uit te schrijven…
ademen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.093 dronken van je geuren
lurk ik met mijn lippen
aan de zuurstof van je lijf
de vuurstof van je zenen
mijn longen zwemmen
in jouw heerlijke zee
de kieuwen die je buik
plooien naar mijn kust
samen brandende adem
verwoest al wat was
we plagen de golven
in wild deinende roes
tot puurstof ons zwelt…