Alle inzendingen over psalm

Dit is eene bescryvinge van het leven der vromen, ende eene aenvvysinge van haere gelucsalicheyt: also den onvromen ende godloosen alle ongeluc vvort toegeseyt. 1. Die niet en treed't inder god'loosen raet, Oft op den wech der sondaers niet en staet Noch op den stoel der spotters is geseten, 2. Maer heeft zijn lust in s'Heeren Wet te weten…

Een Psalm Dauids, (welck is) een Liedt der wyinghe des huys Dauids. 2. Ick wil met lofsang wel bequaem O Godt verheffen dynen naem. Want du my nae mijn toeversicht Om hoogh' hebst weder opghericht, End' hebst doch geenssins willen lyden, Dat sick mijn vyant soud' verblyden. 3.…

Mijn God, mijn God, waarom verlaatstu mij? Waaromme gaat mijn huilen dus voorbij, Ver van dijn hulp en troost, als ik voor dij Doe mijne klachten? De hele dag roep ik uit ganse krachten, En du, mijn God, en wilst daarop niet achten; Ik hou niet op van schreien alle nachten, En zwijge niet. Daar du nochthans door 's werelds gans gebied…

Ja ik ben schuldig Maar mijn trots en mijn pijn roepen nee. Nee ik ben niet schuldig, Gerechtigheid heeft gezegevierd. Ja ik schaam me Omdat ik moeder ben. Oh wat schaam ik me. Als ze eens zou weten. Wat schaam ik me. God tegen U heb ik gezondigd Uw naam te schande gemaakt Ik weet het. Tegen U kan ik het wel zeggen Ik voel me heel…

Ze zongen tot zijn sterven wat zij in hem hervond, zo deelden ze geloof en hoop door psalmen dat hen bond. Zijn Woord doorbrak de grenzen, maakte hen samen één, hij troostte in Amerika zijn zus in Amstelveen.…

Heer, U bent ons een toevlucht geweest Van geslacht tot geslacht, ook vandaag Het oude jaar nadert z’n einde gestaag Zo na de viering van het Kerstfeest. Wil ons ook in het nieuwe jaar nabij zijn Zegen de bezigheden, die ons wachten Dat we het goede van U mogen verwachten Vergeef ons het kwade en maak ons rein. Uren, dagen , jaren, ze…

En als ze dan gaan zingen een lied of soms een psalm dan geniet ik van het orgel en zijn mooie galm. Dan vraag ik bij mijzelf of de Heer dat hoort of vindt hij het slechts herrie waaraan hij zich dan stoort?…

zullen dagen lengen wanneer de zomer een regenjas draagt worden nachten korter wanneer ogen niet omzien naar uren die tussen zon en maan verbleken luiden klokken de lauden in of worden korte metten gemaakt met lofzangen en psalmen wanneer in het raamkozijn schaduwvleugels worden gestreken…

Op een zwart schoolbord, werden psalmen gekalkt, ze staan in het krijt. Hoge verwachting, bespeelt de toekomstmuziek, vervalst de tijden. Geweest is geweest, verpulverde gedachten recycling van de geest. Het is soms beter de stilte te beschouwen tussen teksten door.…

Piepende jongen, glijvlucht van de ooievaars -- naar het hoge nest.…

In mijn boezem stijgt ...In mijn boezem stijgt Een nieuw gezang. ’t Is een diepe galm, ...’t is een diepe galm Van rein genot; ’t Is een dankbre psalm, ...’t Is een dankbre psalm, Tot u, mijn God.…

de dominee hield zo`n mooie preek hij sprak over naastenliefde ze knikte instemmend,hij keek naar haar want echt iedere zondag zat zij daar schouder aan schouder , haar naaste aan de ene kant snoepte pepermunt de ander aan haar andere kant kende zij als haar naaste die daar ook altijd zat ze had nog nooit iets onbaatzuchtigs gedaan voor de…

De profundis! klonk de bede, De profundis! zuchtte 't huis, 't huis, en al die knielden mede, in godvruchtig stemgedruis. Uit de diepten roepe ik, Heere, hoor, ik bidde u, naar mijn stem! wil uwe oor te mijwaart keren, die om bijstand biddend bem! Sloeg gij al mijn zonden gade, Heer, wie 'n zou niet ondergaan? Neen, bij u daar…

Ten einde raad zong hij voor haar een tikkeltje verlegen de oude psalm: “Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen….” Ontroerd zag hij haar lippen meebewegen. Zijn stem brak daar waar zij begon te spreken.…

Aan de Donge neergestreken tranen op de oever en de snaren in de boom. Muziekloos, want hoe te zingen van de liefde en de vader van de tijd als met de haast en in het gedrang bij de doldwaze dagen het rood van de rozen verdwenen is? Gras als hoogpolig tapijt kriebelend aan blote voeten. Naakt en sprakeloos; tong aan het gehemelte…

De profundis! klonk de bede, De profundis! zuchtte 't huis, 't huis, en al die knielden mede, in godvruchtig stemgedruis. Uit de diepten roepe ik, Heere, hoor, ik bidde u, naar mijn stem! wil uwe oor te mijwaart keren, die om bijstand biddend bem! Sloeg gij al mijn zonden gade, Heer, wie 'n zou niet ondergaan? Neen, bij u daar is genade…

Jammerklacht van godenkinderen aan kolkende rivieren. Hulpgeroep van eenzaamheid aan dovemansoren gericht. ‘Waarom, oh heer, heeft u ons in de steek gelaten?’ Een zware dialoog van aangezicht tot aangezicht. Hoor mijn broeders.…

Psalm XVII. Hoor, o Heere, mijn gesmeek, Waarheid uit mijns herten grond; Valsheid is 't niet, die ik spreek, Geen bedrog besmeurt mijn mond. Hebt ge niet beproefd mijn hert, Heer, het onderzocht bij nacht, Toen er niets gevonden werd, Heb ik op uw recht gewacht.…

Op een morgen zat op een bloembak een merel voor mijn vensterraam en keek mij met zijn lieve oogjes heel vertederd aan ’t was of hij zeggen wilde wat doe jij daar nog binnen deze morgen vroeg was ik voor jou al aan ’t zingen toen toonde hij zijn prachtig verenkleed en vloog naar de dakgoot met een kreet ach mereltje was ik als…

Je psalm spreekt over vruchten van de schoot die een oud man beschermen in zijn huis, het huis dat je niet, nooit eeuwig houdt. Driftig, astmatisch, onsterfelijk door de muziek die je neerschrijft om de zonen die je niet krijgt bij de vrouw die je niet hebt.…

Omdat ze ‘t samen één alleen van Hem verwachtten lag als hun Psalm Zijn mantel om hen heen.…

De laatste tien psalmen van de bijbel beginnen met wanhopige kreten in benauwenis of doodsnood geuit door sterke dienaren van God maar dit alles maakt spoedig plaats voor verzen vol blijmoedige eer en eeuwige dank aan de hoogste Heer moge de ziel van al die woorden ons elke dag weer voor de geest staan.…

In Onstwedde zagen ouderlingen aan de Juffertoren bouwvallige dingen gedraaide spits, het is waar wegens instortingsgevaar liet dominee alleen zachte psalmen zingen. Om het luide psalmodieren niet te verleren liet hij de kerk restaureren de gemeente zingt nu luid de hele noten uit laat Juffertoren onbekommerd vibreren.…

Alleen God weet waarom in 't best van onze dagen Dikwijls zoveel smart, zorg en stof tot klagen In tranen door 't groot verdriet, de jammerlijke plagen Toch zijt Gij o Heer, van d'aller-vroegste jaren Voor ons geweest een toevlucht in gevaren Onze Here Here, die wij ootmoedig eren Ook al schijnt ons niets te deren Kan in een wenk de mens…

Catharina draait een rad van scharlaken ijzer ze knielt en gilt vol hartstocht een donderende psalm. Sterrenlicht daalt neer en schroeit het haar van Catharina ze snikt en legt vernederd haar roze dijen bloot. Dan rolt als een passievrucht het hoofd van Catharina het plein is wit, de wolken rood de Griekse maagd is dood.…

( woorden uit Psalm 139)…

Leven lijkt net mensenwerk zondags ga je naar de kerk rol pepermunt in ene hand dominee aan de overkant preken spreken aan of niet het is maar net of je iets ziet bij wijsvingeren naar medemens verfrist pepermuntadem je grens dan galmen psalmen door de kerk en blijkt geloven écht mensenwerk alleen ben je met allen samen uniform klinkt…

Inspiratie voor deze tanka vond ik in de Introïtus van de eerste Zondag van Advent, morgen dus: Ad te levavi animam meam Tot U hef ik mijn ziel op Psalm 25:1 Een prachtige miniatuur met deze tekst is hier voluit te zien: http://schrijven.wikidot.com/de-ziel…

we gniffelen aan het altaar tussen psalm en preek door ringen wegen in mijn broekzak op de achterste rij rinkelt de bus aalmoezen voor 11.11.11 even zijn we het ontroerend eens je huivert onder het kruisgewelf ja en ja over en uit de herder doopt de kwast in wijwater besprenkelt het paar met een zegen je gooit het boeket in een regen…

Uit Psalm 139…