Alle inzendingen over puberaal

het is zo kinderachtig gewoon heel puberaal en waarom geen reactie hier of e-mail je verhaal waar ben jij dan mee bezig kun je niet verder tellen dan vier als jij een gedicht niet goed vind waarom lees je het dan hier?…

De zomer van 2015 heeft puberale trekjes, zij weet ons te treffen met haar sereenheid maar ook met haar onstuimigheid.…

lachende ogen puberale ironie de zon houdt haar in tegenlicht de rivier verglijdt net als de tijd veel toekomst nog talent wellicht wie zal ze zijn belofte…

zij staat op de voorjaarskermis wat onwennig puberaal met de armen om een grote beer die hij voor haar geschoten heeft erachter staat de kop-van-jut de beer kijkt toe wacht en lacht het laatst…

Een scheermes in de bek en hondsbrutaal, Bedreven in beledigen en kwetsen En meesters in het voeren van een hetze, Wat zijn die lui van Pownews puberaal. Een vraag met een hartstochtelijke wens: Bestaat er nog zoiets als ondergrens?…

Met volle strippenkaarten pleegden wij Voortdurend stempelautomatenfraude Zo´n puberale streek wordt thans gehouden Voor criminaliteit en muiterij Dus heb ik, achteraf en vanaf heden Een indrukwekkend crimineel verleden…

Een van de vele hoop ik met een lach, in puberaal gedrag maak je mijn dag!…

De Lonsdalejongeren slaan steeds meer toe Vaak amper de taalvaardigheid maar machtig Maakt deze groep een merknaam nazi-achtig Met puberaal woordspelerig gedoe Laat ons nu snel die achterlijke lading Elimineren naar ons aller gading…

haar niet zonder de gedachten hulp leidt tot achterdocht wanneer geduld op zich laat wachten Je doet je best je leeft je in je stelt je op je houdt rekening met gevoelens en tegenzin Maar er is niemand die zo laat zien bij alles wat je doet wat je zegt en wat je vindt bij alles wat jij moet je krijgt een blik vol onbegrip van je puberale…

Tussen huisstof en memorie las zij zichzelf terug in tijd Een handgeschreven jeugd in puberaal moeras waar ratio verdwaalde en kalverliefde toekomst las Memento mori voor haar dromen die ooit staarden naar de sterren maar nooit verder dan de zolder zijn gekomen…

Al lang op leeftijd toch puberaal verlegen. Vaak ben je zo afwezig en zo stil dan denk ik waar is het kind in mij gebleven. Ik snap het best dat je eruit wil maar toch blijf nog maar even.…

Het zijn de kleine dingen Die ik nu zo van je mis Gewoon die lieve glimlach Jouw geur heerlijk en fris Een arm zacht om me heen Je stem vol genegenheid De manier waarop je loopt Ik raak dat beeld niet kwijt De heerlijke brutale ogen Ondeugend en puberaal Charmant en toch teder Ik mis het ……..allemaal…

ik heb geen vogel meer in de hand ze zijn vertrokken laagvliegend over het land natuurlijk heb ik ze geleerd zich weg te scheren pas na een puberaal proberen begonnen zij dat te leren toch zie ik ze graag cirkelen boven het oude nest maar het te vaak landen geeft soms wat stress uitgevlogen naar eigen huis en haard…

maar thuis wacht al de wieg en het ouderlijk perspectief de kleine kamer waar jouw adem in de grote wereld leven brengt jij alle ruimten leert te delen in de zorg en koestering van velen tot je vrijheid grenzen vindt het kind op weg is naar volwassenheid en het ouderlijk perspectief ook dan nog warmte biedt voor groei door puberale…

Weerbarstig puberaal knellend keurslijf Ontpopt om een wijdere wereld in te vliegen. De horizon stralend toelachend, maar Uit de wereld gerukt zonder verre vlucht. Wij staren in het luchtledige door het plotse. Een vrolijke vrouw zal je nooit zijn, Jij blijft ons nabij in gestokte wording.…

" Zo werd hij vóór de meet genant de klos Ging met z'n wetten uiterst puberaal Als spotvogel en pervert aan de haal Maar stond de hele race publiek voor paal Pas toen hij laatste werd zei hij "Ik baal!"…

ik tracht, mijn liefste, om je te begrijpen om jouw taal te spreken en jij de mijne in al het weten wat wij in ons dragen steekt de onwetendheid van angst als een puberale pukkel de kop op pijnlijk in onrijpe uitdrukken tot bloedens aan toe snijden onze woorden de ziel kapot en al wat rest is een teruggetrokken fragment jij wordt de…

voor hem was ik nooit een last zelfs niet tijdens mijn turbulente puberale groei. wij gingen voor elkaar door 't vuur vier handen op één buik ik zie zijn groene vingers weer als ik de lente ruik in bloesem bloem of blad. verrijzen noem ik dat.…

toen, op de grens van eeuwige jeugd en dreigende ontmaagding leunde ik, de jongeling zelve, tegen de ijzeren paal van verlichting zocht steun tegen de eenzaamheid onder puberale gewelven nu, ingewijd, op het laatste sterven na, in nagenoeg al het aardse, moet ik erkennen nimmer van de pijn der hemelse scheiding te zijn bevrijd…

Achteloos sierlijk opgezweept genadeloos vastgeklemd in spanning die jij creëert kreunend zout streelt lispelend mijn tong afgemeten pijn die kreunt om meer Dan gulzig met ogen gesloten papillen de weg begeleiden waar richting is geschreeuwd naar genot in zachtjes bijten duo ontvankelijke performance gebonden zonder zicht puberaal…

ik verzin tegen beter weten in teugels om in te tomen verstrik vadervlieg in haar worldwideweb van puberale logica verdrink in veel te vlug gevuld reservoir vervlogen kindertijd slik om gezinsbehoud behoudsgezind in krampen aanklampen in.…

Heb ik haar gedaante al gezien, In mijn puberale schootsveld, in andere tijden ? Of in het zwerk van adolescente fantasie, Waar wij dromeriek elkaar verblijdden ? Is zij als Desdemonde, met bloedend hart, Met list en dolk als droev’ dodelijke reden ? Of is zij als Ophelia’s foute keus, Dood in water langs de waterlelies gegleden.…

uitziet; Dat het lot jou echt niet heeft verwend maar die dat beweren, kennen jou niet Ze beweren dat jij niet prima zou zijn; dat jij je anders dan anderen gedraagt; Dat je zo kwetsbaar bent als porselein edoch ik vind jou cum laude geslaagd Ze zeggen dat ze jou als te slank zien; dat jij puur en alleen aan je lijn denkt; Dat jij je puberaal…

Naylita, je hoort woorden van genegenheid, maar je zwijgt in puberale verlegenheid. Naylita, wacht, wacht nu toch, een lange weg komt er aan, ja doch?…

Welk een puberaal onthaal, als u mij permitteert! Jongeheer Poes, zegt u er eens wat van, het zint u evenmin, zie ik aan de tenhemelschreiende blik in uw lankmoedige ogen Bent u met ons ook niet van mening dat Bommelstein wordt belaagd door 'n infantiele snoodaard met wouldbefunny walgrijm in zijn vingers?…

remmingen zoals m'n zelf gewaande obstructies zag ik soms beren langs de levensweg zocht ik soms spijkers op laag water was ik soms als een kip van de leg of liep ik te wankelmoedigen van een kater dan nog heb ik dat allemaal achter me gelaten en ja, ik ben op bepaalde vlakken nou eenmaal een ontzettende mierenneuker om nog ff lekker puberaal…

Beiden een zwaar verleden, dit niet onderkend Heeft volstrekt geen zin, puberaal, congenitaal? Beiden erg weinig geld op zak, wat hongerig wel een aise De idee van maak dat mee, geen huis, futiele kleding, je t' aime.…

maken die grootsprekers zich niet petieterig klein door als volwassenen puberaal te reageren door zich te verschuilen achter twee of misschien nog wel tientallen andere gezichten? hebben ze die echt nodig om stokken in de wielen te steken? om olie op het vuur te gieten?…