Alle inzendingen over redden

Vrede, een prachtig woord, waar de "rede" inzit maar die is ver te zoeken op dit moment delen van de wereld worden geteisterd door armoede, aanslagen, landjepik, macht en geweld dat z'n weerga niet kent waar onschuldigen de dupe van zijn Er is veel onrecht en on-vrede verdriet en pijn Vrede, een prachtig woord maar waar blijft de "rede"…

Mijn Firefox is Goddank gere-set Voordat ik dit had uitgevogeld kon ik Niks zien door al die pop-ups van Softonic Zo door en door vervuild is internet We haalden binnen waar we nooit om vroegen Het tegengif is een modern genoegen…

Het tijdig iets dat bestaat in de waan van tijd die geen enkele vorm schaadt die geen leed maakt om niet mee te gaan de waan een eigentijds iets van warmte en liefde om 't nare te vergeten de waan die alles zo mooi maakt voor even tijdig iets bijna iets zo niets zo niets de waan kon het voor altijd bestaan.…

Voldoende reden heb ik Om het zonlicht niet Binnen te laten, Me te wentelen In een warme deken Van alles bedekkende Duisternis, onzichtbaar Omgeven door alles Wat zij in de jaren Heeft bedekt - En dan is daar Zo ineens, zo totaal Onverwacht dat luide Krassen van die zilvermeeuw Dat me wakker schudt, De ogen opent voor…

Hij lacht beleefd maar ongemeend Jij kijkt als altijd door hem heen Een soort van wellles-nietes spel Hij zegt van niet, jij zegt van wel Tussen de lijn van angst en blaam Vraag jij af wat je hebt misdaan Waar ging het toch mis Ik raak je kwijt Ergens op weg tot aan het eind Ik bleef hele nachten aan je bed Als ik wist Hoe ik jou nog red…

Er is voor mij geen reden om te klagen Over de gestage voortgang van de dagen; Toch overvalt me soms neerslachtigheid En ook de weemoed, moeilijk te verjagen, Om alles wat voorbij is en voorgoed gedaan.…

Geef mij een rede om nog te praten, geef mij een rede om te begrijpen, geef mij een rede om nog te bestaan... In deze harde wereld van zinloos geweld, misbruik, manipulatie en verderf.…

De rede van de troon zou rijker zijn Als er een rederijker op de troon Voor Statenleden en het hoofd der Kroon Mocht spreken in het openbaar domein Voor koning noch vorstin een obligaatje Maar een frivole hoed die zegt "'t is naadje!"…

Een vriend, wacht niet tot het moment dat: hij je nodig heeft. Een vriend is er, ook als ie niets van je nodig heeft. Een vriend luistert, ook al zeg je niets een vriend is tenslotte, niet zomaar iets een vriend koester je, zoals jij hem koestert een vriend vertrouw je, zoals hij dat jou doet Kortom: een vriend is niet alleen een vriend…

giezen Verdoold zoekt dwaze remkes 't ridderspoor Mutant met mutus, spruw in tondeldoos Met alumetten in zijn hand een roos Lonkt koolmees tevergeefs naar 't doofmansoor Hoe droef moreel voor waar en opportuun Den ezel prikt geen steen ten tweede male De landrot wil die rutte kiel gaan hale O help, dokter verzuipt, kom red…

Zij is, zo viel zij met de deur in huis, een sensitief spontaan libra geval dat zich niet inlaat met te hoge heren half aangeschoten vol poehaagse bluf Voorzien van lichtelijk chaotisch brein laat zij zich onderdompelen in cocktail party's met veel manvolk en publique toont zij zich in net iets te blote kleren waarop ze…

vraag me niet waarom ik huil ik huil daarom daarom is geen reden geen reden dat ik huil dat ik huil vraag me niet waarom…

De zin van leven is soms onzinnig te noemen maar wie zijn wij, om die reden te roemen wie zijn wij om te bepalen of onzin ook nodeloos is? Alles heeft een reden. Helaas.…

Toch, zou ik het niet erg lang redden Omdat ik geen gezelschap had Maar, eventjes toch proberen hoe je slapen moet in een zelfgemaakte hangmat...…

Uit 't afgrond van de pijn, waarin ik redloos viel, ik roep u: réd, red mijn onsterfelijke ziel! -------------------------- krank: ziek…

Vandaag kocht ik rode rozen toevallig staken daar geen vragen ik droeg ze onder mijn rokken zonder dwang of reden vandaag kocht ik rode rozen…

waarom zouden we wat we gedaan hebben om vergeving vragen waarom hebben we gedaan wat we moesten doen we deden wat we konden om niet te weten dat we leefden ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt, men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt, men twist en ruziet en is ontevreden en weer verzoend en alles zonder reden.…

De dokter keek op en vroeg: Ben je soms bang dat er iets ergs met je zal gebeuren? En ik dacht na: Natuurlijk. Want ik dacht aan vijf keer oorlog, en die ene keer zo onverwachts zeven jaar zonder elkaar. En altijd wel ergens rampen, hongersnood, ziekte, haat, achtervolging, vernieling en kindermoord. En ik antwoordde: Ja. Toen vroeg…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

alsof wij aanspraak kunnen maken op wat geluk en redelijkheid daar is geen reden voor, die was er nooit ik veeg wat blaren en wat tranen weg dag lieve Frans…

Door teedre dromen wil ze mij verleiden, Mij de ogen sluiten voor het aardse streven; Doch van de rede kan ik mij niet scheiden, Die wikkend weegt het wel, het wee van ’t leven.…

kwam dit alles eindelijk op uit de sterke kracht, de intuitie overwon de rede erkende zijn herhaald verlies zeker dat ik voor gevoel nu kies…

heb ik het gedaan waarom toch ik kan mezelf wel slaan onder andere reden ga ik het mezelf vergeven…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

GIJ vraagt uit wat voor reên dat ik de stad uit vlie? ’t Is om dat ik op ’t land jouw tronie niet en zie.…

Gek, zoals hij er zonder reden staat, hoe wist hij dat we hier moesten zijn?…

Lou Reed, die ik ooit zeer geregeld draaide Stond jaren half vergeten in mijn kast Maar wie houdt èlk gevoel nou eeuwig vast? Er is wel meer dat mettertijd verwaaide Maar draai ik 'm, loopt hij te allen tijde Weer even met me op aan gene zijde…

wil landen maar de kust is verdwenen een eiland met rotsen en puntige stenen geen pad dat me voert naar een veilige haven branding en golven alleen in de kou wie werpt me een touw…

Red mij, red mij van de zee! Red mij, aarde, die mij baarde! Vaal-gewiekte oneindigheid naderschrijdt ! 1883…