Alle inzendingen over rif

Zijn geest is ook als rook omhoog gedreven, Gelijk zijn rif hier is tot as gebleven; Alsof het maar verbrande toebak was. --------------------------------------------------------- Mr. F. - Focquenbroch was meester in de medicijnen. kas - kist rif - lijk toebak - tabak…

ik heb je gedronken als een spons, je opgeslorpt tot al mijn poriën van je verzadigd waren en koester je nu teder in de knusse geborgenheid van mijn cellen je leeft in mij onlosmakelijk als een koningin op een troon van koralen heers je over het paradijselijk rif in mijn droomwereld…

Ik ben de plaats die 't rif van Mr. Fok begrijp, Die in de rook zijn leven zag verzwinden: Wat meent gij lezer, dat gij in dat graf zult vinden? Niet als wat as van een schoon uitgeblazen pijp.…

Je hebt mijn zwartste gal gekneed tot een rif van bloedkoraal genezen van de slangenbeet vloeit mijn tegengif royaal elke zee om te verdrinken verdampt in onze beker blijf op twee gedachten hinken verenigd zijn we zeker.…

Oktoberlicht Tuin gedompeld in oktoberlicht Als koraal in het rif Fris, schoon en kwetsbaar in het zicht Werden de dingen neergelegd Door de donzig strijkende stralen Van de middagzon De bomen, de struiken en het gras Oh, ik kon Ik kon hun wezen zien Alsof ik hen ook zelf was…

Wij lopen niet op de klippen, wel hebben we wrijving gehad bij vlagen nat als `k weet niet wat golvend hoog als kippenvel Bij eb luidt hier de schippersbel en rust de mond niet achter blad de neus wel open houden schat want hoogtij kust het lippenstel Het huwelijksbootje is cliché daarmee sleepten vele dichten de diepte naar het oppervlak…

Dichtbij het onwerkelijke.. vaart een majestueus schip, volkomen uit koers geraakt bij het omzeilen van de Kaap in ‘t allerijl verlaten nest gaat het gekraai verloren, serene rust aan de overkant omgeven met zacht groen soms zo wonderlijk levensecht bevalt het water voorbeeldig gedragen haar mooi evenbeeld met zeilen hoog gehesen…

De onmacht van koraal doet het leven verbleken, verstomt elk verhaal in het fletse blozen van de aarde, getuigenis zonder kleur, een waarde die het rif doet zwijgen.…

heb de koralen weer gezien nee geen groot barrière rif maar dichterbij ze kleurden leven maar al stromend kwam ook voor hen het dodende beschavingstij zag restanten van de oude steden schepen die hun aards bestaan al eeuwen onder water leden moest omhoog zag zonlicht breken in de kleuren van de regenboog en wist dit is mijn…

Praat me niet van het vergaan van schepen Praat me niet van zandbank,rif of klip Menig schepeling kent wel een dip het roer gaat om De zeilen bollen de verte lonkt en dat klinkt stom: Een schipper zal met de zee niet dwepen Elke golf z'n eigen hoogte daarna z'n eigen dal Er is een kerkhof in de diepste diepte want…

symbolen dompelen de middelen ook onder elke traan die over gewassen handen mompelen Zo zoek ik oude relikwieën en beschouw van wijze ketters’ middelpunt geheime geesteskind’ren en herken de golven nu nog niet aan mij gegund Ik zie de beker ruim gevuld met gif de prediking van vrijheid door het kruis de branding rond het scherp gebleven rif…

oriënteerde ik mij op geluid Drukte van belang vele kleuren en lekkere geuren Lezen dan het boek opengeslagen is schrijver dezes De ene doek, dekt de andere; gezamenlijk over lappen zij delen die aanstoot kunnen geven tot verderf Tong van reizigers wordt op aangename wijze gestreeld Na fruit, de snorkel op weg naar het subliem rif…

houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier rif…

Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen De sonore sound die uit de boxen klinkt De vissen volgen blindelings hun instinct, gaan weer blij uit hun kieuwen ademhalen Het dood gewaande rif herrijst uit haar as En alles wordt weer zoals het vroeger was…

'k Heb mijn kromgesloofde leden Op zijn bodem uitgestrekt; 'k Heb hem met mijn lijf bedekt; 'k Heb hem met mijn arm omvademd; 'k Heb zijn lucht weer ingeademd; 'k Heb zijn hemel weergezien, God geprezen op mijn kniên, Al de doorgestane smarte Weggebannen uit mijn harte, En het graf van mijn geslacht Dìt mijn rif terug gebracht!…

jouw maatjes echt een walhalla Jij was hier best populair Thuis in Nederland eveneens Jij was speels, stoer, 'n leider Nam menigeen op sleeptouw 't Zal nooit meer gebeuren Daar jij (b)lijkt te zijn vergiftigd Heel erg laf, dat mensen zoiets durven doen Nietszeggende types die strooien met hun gif en frustratie Varend stuitend op een rif…

zij hebben alles al gehad kale rotsen uit het rif langs wiens uitlopers duinen wandelen gedragen door een verschroeiende wind onder een heldere maan uit de duizend en een nachten in het emotie volle verwachten van de fata morganes in de groene rust van de koele binnenplaats waar het geroezemoes van de bazaar niet meer te horen…

het is weer feest op het rif ze doen het zonder vozen de poliepen zijn weer grif ei en zaad aan het lozen ter uitzaai van het koraal al spreekt men internationaal van uniek tropisch regenwoud in water koud of warm maar zout wij zien bewegende skeletten gedragen door eeuwige wetten poliepjes met algen in symbiose maken er kalk voor de krijtpose…

een witte vogel die het rif verlaat het kind dat met zilveren voetjes baadt de man met stok die water uit de rotsen slaat de valk die de verten ziet de hoge pluimen van het riet de landwind die naar de zee vliedt het landschap in slingerlijn de houtbrug over het ravijn zal daar mijn grijze vader zijn de nacht en najaarsvlagen het hart…

een laatste rif op de gitaar... een laatste schreeuw uit Jagger's keel... is hun vaarwel dan wel voorgoed? ____________________________ NO SATISFACTION Can't they get ever satisfaction? No Want hun publiek krijgt daar amper genoeg van De allerlaatste keer?…

Wie nadert met goede bedoeling: Handel, lust of bekering, Wordt geweerd aan 't rif door bezwering Of in 't atol door onderspoeling. Oovral op aarde heerst orde, Men late mijn eiland met rust; 't Blijft woest, zal niet anders worden Zolang ik kampeer op zijn kust.…

Toen 't groeijend ijs, het dreigend rif, En de onbetrouwbre luim der winden De schaar, vermoeid van 't werk des dags, In banger nacht geen rust liet vinden! 't Zuidwesten vulle, op uw bestel, Het zeildoek aan de Britsche masten, Geplant in 't Neerlands zeekasteel, Dat Sonda's golven sinds omplasten.…

Toen 't groeiend ijs, het dreigend Rif, En de onbetrouwbre luim der winden De schaar, vermoeid van 't werk des dags, In banger nacht geen rust liet vinden! 't Zuidwesten vulle, op uw bestel, Het zeildoek aan de Britse masten, Geplant in 't Neêrlands zeekasteel, Dat Sonda's golven sinds omplasten.…

En waar bij ons de stilte ons gebiedt Te luisteren in het stiltegebied Van ons oud primitief reptielenbrein Naar blauwborst, merel en de nachtegaal Spreken zij hun vroege vogeltaal In India begint bij 't eerste licht De vogelzang die eindigt waar de klif De woeste golven van de oceaan, Een blues in eindeloos herhaalde rif, Uiteenspat…

verhaal zoals ik al vermoedde was zij zeer verbaal zwoel ging hij stevig door op haar gevoel haar makke was te sterke claims van derden terwijl zijn vingers speels de ronde deden bleek dat zij burnout had gegrond in reden en wel als diepe emoties haar teveel werden die kwamen naamlijk centraal tezaam in één punt midden in het grote rif…

Eilaas, Reeds huilt de stormwind; de oceaan verheft Zijn waatren, met gebulder; duisternis Omhult het diep; het raatlend zwerk verdooft Des scheeplings angstgejammer; toomloos vliegt De kiel ten hemel; schiet ten afgrond neer; Botst krakend tegen 't rif; en is niet meer!…

mag een kus op vuur’ge lippen drukken, Zij voelt de gloed des levens en zij vraagt Zich nimmer toch waarom hun boezem jaagt; Zij drinkt des levens beker, mint en leeft En zoekt niet wie ’t al geschonken heeft De onwetendheid is moeder van de lust Het streelt mij niet als mij een meisje kust, En dat ik haar een zoen mag wederbiên Een aaklig rif…