Alle inzendingen over rou OR blomme OR kindergraffie

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

wuivende wind zoemzindert traag trillend de tropische trance terug meeuwen miauwen als kirrende kauwen bevlogen hun vloeiende vlucht bijen die brommen met fris gesis en slurpen de bloeiende blommen kakelend kwakende kikkers bekijven, beklijven, als bronstige schapen bulderend donderen de bolders rotsig ribbelend bergaf…

Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme. Haar naam? Die felle blonde? Voor zeker Margriet. ’t Kan me echt niet schelen, verdomme. Zo’n lichaam? Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende deunen wel! --------------------------------------- uit: Tijdkrans februari 1888…

met aangeschoten balletjes Rut lult met iedereen er dwars doorheen Staaij (achter Israël), staat vrouweloos alleen Coh kent de cijfers wel, maar geen getalletjes Pech oogt vrij duidelijk, twee ijskristalletjes Bij Verdo is het tandenknarsen en geween Plotseling blijkt Roem een geestig fenomeen Wild spuwt repeterend moslimniemendalletjes Rou…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

- en 't gers, aan 't groeien, de wegen baant, de zoele winden zie 'k geren gaan en blommen vinden, die openstaan. Als, uit aan 't stromen, half bloed, half melk, zijn de appelbomen, zo een, zo elk; als weke zijde de takken blomt, dan ben ik blijde: de zommer komt!…

Elk taksken is een priem nu, die, bewonden, wit, tot tenden, in een witte schee van blommen zit. Beruwrijmd, was hij schoon, wanneer de winter woei: veel duizendmaal is schoonder nu zijn blomgebloei.…

Noch strand, noch zee, noch lucht Noch wolken, wind of regen Enkel mijn diepe zucht, Noch tijd is hier gelegen. Op blote voeten ben ik in niemandsland gekomen Ik hoor een schreeuw, de echo van een meeuw Is dit het land waar ik van lig te dromen? Geribbeld zand, ’t ligt hier eeuw na eeuw. Ik kan niet zien, waar lucht en zee beginnen of…

Ik stond laatst op een rommelmarkt, ik had nog zo veel troep. Daar vond ik een mooi plaatsje, op een brede stoep. Links plaatste ik de barbies, wat weckflessen en een sprei. En op de rest mijn boeken, dit was een hele rij. Toen ik ze daar zag liggen, ging er van alles door me heen. Geen enkel kon ik missen, Bekeek ze één voor één.…

Schuldeloos blommeke lief, van al dat gij blomme mocht wezen 'n was er geen stonde, geen een, dat God u niet geren en zag! Hét weet alleen dienen God, die alles bemint, te mishagen, 't mensdom alleen, dat Hij meer als al dat Hij minde bemint.…

Mooie meissies, mooie blomme, Van een mooi meissie ben ik gekomme, En een mooi meissie is m´n hartedief, Daarom heb ik alle mooie meissies lief! Kon ik alle mooie meissies krijge... Ik zou ze-n-an ´n touwetje rijge, Ik zou ze kuipen in een vat ... Och, als ik alle mooie meissies had! Als ik dood ben, zullen ze mij begrave...…

Elk taksken is een priem nu, die, bewonden, wit, tot tenden, in een witte schee van blommen zit. Beruwrijmd, was hij schoon, wanneer de winter woei: veel duizendmaal is schoonder nu zijn blomgebloei.…

ze zo knap zijn, nooit opgemaakt een paar vingers in de grond zijn al genoeg voor een kort gesprek over de patatten en mijn moeder haar zachte handen kliefden klei nu zit ik hier en kijk naar vogels wijds, zuiver klinkt een slag, die strepen trekt in het strakke blauw weet dat 't landschap haar graag zag op mijn kniekes naast die blommen…

Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende deunen wel!…

En 'k zie opnieuw de blauwe mei, die liefde in mijn borste lei en langs mijn herte rode blommen. En 'k voel u ginder boven staan - uwe zonnige ogen wenkend gaan 'lijk kalme hopen... ommendomme... -------------------- uit: Verzen (1900)…

De vogels zingen, de aarde zingt, de kruiden en de blommen... de zomer is, de grote zon, de koning is gekommen!…

zo vlak na de eindstreep als je hebt verloren of gewonnen doet men een greep naar de voor jou klaar staande blommen je hebt je tocht uitgelopen en nu je hier staat in het heden is de cirkel rond mag je hopen komt het nu weer samen met het verleden en als je denkt O God het was me wat wat een tocht en wat mooi die prachtige bos bloemen…

zoals het er nu naar uitziet redden CDA en VVD het niet met maar één bijwagen achter geheime Haagse telramen worden rekenmeesters hoorndol van het schuiven met de kralen slotsom christendemocraten liberalen gaan straks Wilders en Rouvoet samen zoenen tot een unieke vaderlandsche rol met kleine lettertjes is voor de koningin al vast…

Gelijk een Griekse liefdesgodin zijt gij gekomen, tussen duizend bontgekleurde blommen kwamen onze lijven tot leven.…

Hellemende nachtegaal, gij, gij spreekt de dichtertaal, laat uw bossen, kom eenmaal helmen in mijn zangen; Windje, dat op 't water sliert, of al door de bossen tiert, als u God de teugel viert, wapper in mijn zangen; Donder, die al dondren komt, die in d'holde wolken bromt, die en mense en dier verstomt, donder in mijn zangen: Blomme…

leeg in de krat daar was laaie lien groen in boezeroen met tieten nog van toen die je zo kon zien de losse borsten van laaie lien hij hoefde nooit te zeggen laat je tieten effen zien het pad dat hij af moest leggen om hard met z’n tomaten te hollen om hitsepits te kunnen voelen de prikkels van haar zwoelte in ‘t vuige van haar open blommen…

in grote steden volle straten pleinen hete sferen dragen zware dampen vrije mannen meiden massa’s deinen zwoel taps hun gezucht bij 't slampen genot in drift drijft begeerlijk lonken jonge blommen zoeken in rust’loos dwalen lijven ogen neuzen monden om te bepalen zonder knel hun keus diep in splonken ziet het water stijgt ze tot de lippen…

ik uwe ziele niet aanschouw mij toch met oogen lief en laat mij wenschen uwe zoeten mond oh kindeke schoone van alle menschen die ik bemin zijt gij mijn roozeken en alwaar ik spreeken mag hoor ik slechts uwe teedersten lach zoet, zoo zoet in mijne biddenden herte woont gij reeds lange tijd zeg mij toch, onbevreesd, dat uwe perelden blomme…

vlagen kuist zachtjes de stuifzwammekes leeg zachte plofjes zorgen voor bruine ophef een regendruppel valt als een kassei op oude bloeiaren van een orchidee en bij Fonske springen de balsemienen tot over de kreek, alles lijkt op toer bij het graf gaat hij vooruit mee een paarse chrysant voor zijn ma, zijn blik ligt verborgen tussen de blommen…

Ze wipt op haar tenen, haar hoofd houdt ze schuin Dan reikt ze voorover en plukt er die blomme…