70 resultaten.
Onherroepelijk
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.749 binnen
Jouw hart stuurde een deurwaarder
om mijn liefde te innen
Nu, zonder enige vorm van liefde
Ik zie hoe de nacht in de dag verward
Die zelfde deurwaarder haalde
de complete inboedel uit mijn hart
Hij klopte op dezelfde manier aan
hard en snel, en alles in me trilde
Het kloppen galmt onverstoorbaar door
in lege kille achtergelaten ruimtes…
Weelde?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 111 Ze is slechts een ster,
gespeeld spel in avontuur,
waardoor ik was verrast,
recht boven mij en puur
op mijn gezicht gekrast op
een licht tussen alle graven
komt langzaam dichterbij,
schilder de ruimtes waar ik
oversta met een droge kwast,
lees een verlichte gang in haar
onvermoeide ogen en word ik
onder mededogen begraven,
steelt…
Getekende gezichten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 763 er was geen verwantschap, geen
voelende betekenis slechts wat
ademgeruis deelden we in veel
te kleine ruimtes
toch was ik de stoet, de karavaan
die door ’t maaiveld de zorgeloze
moest leiden, nog sta ik centraal
als de locomotief zich
pluimt binnen mijn kadestraal
mijn verlangens waren diep, steeds
weer zocht ik droefenis in blijde gezichten…
Neem me mee!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Neem me mee
naar jouw straten
en de huizen
waar het lijkt
dat iedereen
naar ons kijkt
neem me mee
naar dat kasteel
waar jij alleen
de ruimtes kent
zelf de sleutel bent
beklim met mij de toren
daar op die honderd
treden trap
raken we verward
ook wat verloren
maar leren we ook
ondertussen elkaar
opnieuw weer kussen…
Seculier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wat nou als het komt door het
verschuiven van het
magnetisch veld;
dat er kleine ruimtes ontstaan
waar niets nog aan ons trekt,
en het trompetgeschal een
waarschuwing:
"pas op! hou je vast,
anders val je van de aarde af!"
Wat noord is, wordt nu zuid
en vice versa, wij staan andersom
en alles is gedraaid.…
Het losgeslagen anker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 Het requiem van scheepsmotoren
legt mijn hart diep in ’t gehamer
van het geslagen rood en waar de dood van
het besef mij leidt door open ruimtes
en de geestelijkheid van het acces
want zelf mijn staren heeft de tijd geduurd
Het vooronder.…
kasteel van zand
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 306 geluiddicht zijn de wanden
de ruimtes gevuld
met steenwol
niks kun je daar horen
alleen in jezelf gekeerd
alsof de tijd stil staat
wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat
weet je
ga
en leef
niet snel
niet langzaam
maar deins daar ergens tussen in
voorlopig staat alles nog stil
muurvast geplakt
aan regels die nu eenmaal gelden
wij…
Stille straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 Er woont nog één man
in de glazen stad
achter zwart-witte ramen
In stegen dwarrelt stof
leegte vult ruimtes
alles is verlaten
wat een mens ooit begon
Hij gebruikt oude woorden
uit geheime kelders
voor wat eens nieuws was
Voetstappen van eertijds
zitten hem op de hielen
stilstaan als enig wapen
vluchten als offensief
Hij woont…
Jouw zondvloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 de diepte van jouw zondvloed
is voor mij onpeilbaar, de stroom
te sterk en het moment triggert de tijd
ver voorbij onze afstand
we liepen in lege ruimtes
ontvreemdden de zwaartekracht
vermenigvuldigden onze
handen en kaatsten
de dagen erna terug in
het boeket dat verloren in het veld
vormloos van de dood werd verlost
god was eentonig…
GENESIS
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 964 Kieuwen kiemen
tot oeroude reptielen
foetale fossielen
in wording
Licht en liefde
ontwaken voor ‘t eerst
uit stof en steen
jij en ik
Blozende blikken
in obscure ruimtes
een vluchtige vlam
in het ijle
Beloftes beleven
op desolate stranden
tijdens naakte nachten
in een rijp avontuur
Bloeien bloemen
in de moederschoot
Venus venaal…
Demasqué van het duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Nog dwalen de gedachten
in verdachte omstandigheden
door de wellust van de nacht
heksen vervullen nachtmerries
met laakbaar amusement
dichters vullen lege ruimtes
honger dwingt de mens
tot dwaze dadendrang
ontlasting zorgt voor hoop
en wie werkelijk waakzaam is
ligt woelend wakker in het zweet
ademhalend uit het dikke donker
ontmaskering…
WILD SCHUIM
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 172 De woeste branding
van de wereldzee "leven"
springt brullend op
tegen rotskust en klippen
wil het harde lot
dat onafwendbaar schijnt
tarten _ verwinnen
maar
stort vernederd in elkaar
woelt krullend door zich heen
om straks weer aan te vallen
moede golven rollen
traag tussen de stenen
zijn dan bezadigd water
in nauwe ruimtes
overhuiven…
Help!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 126 Ik vind alleen maar lege ruimtes,
op plaatsen waar ik vroeger antwoord vond,
volledig in het duister,
loop ik nu tastend rond.
Soms daagt het mij ineens,
kom ik mijn antwoord tegen.
Maar op een hele andere plaats.
Had het daar altijd al gelegen?
Het lijkt zo vreemd,
en geeft mij vrees, die ik liever niet wil voelen.…
Rooksignaal
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 864 Tabak wordt met de jaren meer geweerd:
Sinds jaar en dag al uit de media
Zeer binnenkort ook uit de horeca
Voor een verbod op school wordt geopteerd
Wat in de lucht hangt is niet van de lucht:
Tabak smaakt steeds meer naar verboden vrucht…
Vuurspelend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes
die doorlopende
ruimtes…
wintermuts
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 winter warmer nu
een dikke trui past beter als mijn handen
wat beschut in mouwen steken
en mijn hoofd
heel zorgeloos verborgen
witte wolken weeft
de glinstering van mooie dagen
vraagt om vuur, aangestoken met een zachte kaars
het licht als luwte in een wereld die
om liefde geeft
verbazend, hoe jouw lach nog mooier klinkt
nu vrije ruimtes…
Wind
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 2.557 Zonder enig voorbehoud
vullen mijmerende muren
koude ruimtes,
met een warme, zachte eenvoud.
Jij gaat met mij een eindje verder,
de wind blaast met ons mee,
weggereten dromen
worden weer fantasie.
Ik vertrouw op jou
in een volmaakte harmonie.…
de afgelegde weg
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 399 ik werd gisteren
naar een stoel verwezen
om heel even te ervaren
hoe leven zou zijn, zonder
ze namen mij
het struikelen af, met
vallen en opstaan
om het onvermogen
zelf te beleven, zonder
ik zag lager
hoe eng de wereld
ruimtes bouwt, hoe hoger
het doel leek, alsof tranen
en een lach zwaarder waren
van gewicht, zonder
gaven…
Ademen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Franse huizen
gebouwd met de wetenschap van toen
Voel hoe het weer binnendringt
hoe het binnen na gebruik
zich weer naar buiten baant
Zie hoe de afgeplakte wanden
in de opgelapte badkamer
een verbinding aangaan
met het gecondenseerde vocht
Ruik de geur van schimmels
bij onvoldoende luchten
door de keuze: warmte/kou
in onverwarmde ruimtes…
Denkend aan Holland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 798 Denkend aan Holland
zie ik slome rivieren
relaxed door oneindig laagland gaan
de wolken daarboven
stukken sneller
hoog op de Veluwe
in dorpen tussen bomen
die helemaal niet eens
zo oud zijn
gaat het leven eigenlijk
net zo snel
voorbij
daarom koop ik hier in de straat
het nationaal produkt
gekweekt in ruimtes
met afgeplakte ramen
waarachter…
KALMTHOUTS EER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 Kempense bossen en heide geven
hun luchtige adem aan een groot landhuis,
brengen door alle ruimtes zingend geruis,
dat roept tot sprookjesachtig beleven.
Kind, volwassen mens mogen zich begeven
naar dit wonderbare heldentehuis,
kijken blij verrast, maken licht gedruis
met handen vol kunstzinnig, kleurig streven.…
niemand bepaalt morgen
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 2.079 maar we worden weer ouder dan voorheen
en we hopen onderweg in een auto met visum
en driekwart fles wijn op weg door ons heen
toch nog heldere klare ruimtes te kiezen
voel een licht schudding in de schouders
waar dacht ik aan toen ik daar bedrijvig door
de tunnel reed met bijvoet sibelius en ouders
en het graf in moeder aarde de omnivoor…
bezopen diagnose
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.042 's nachts actief als nachtbeest
graag in zwoel koele ruimtes
lekker nat in de druip
van onder aan de kruip
een tikkie helderziend
scherp ja met de oren
opzij en niet van voren
graag de vleugels uitslaan
piepend met de fluit
op de juffertjes uit
tegen ochtendgloren breekbaar
zweverig hunkerend naar rust
de wereld staat op zijn kop…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 256 muren lijken te krimpen
licht omarmt het licht
ontsluit de deuren
en laat me gaan
ik zal de sleutels bewaren
in al mijn handen
geen schimmenspel meer
ik durf weer op de hoge ladder
de buurman maakt zich zorgen
misschien bereik ik vandaag
de hemel of de zon
het is goed zo
het zijn geen leugens
er zijn veel ruimtes te vullen
en de muziek…
Het zonnetje in mijn woordenboek
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.837 Vanavond is het feest
Want jij bent in
mijn woordenboek geweest
Je hebt je daar lekker genesteld
alle woorden door de jouwe vervangen
want van die van jouw
hou ik het meest
Vanavond ga ik uit m'n dak
Want jij hebt met
het grootste gemak
alle pannen eraf gegooid
Jouw zonnetje scheen naar binnen
en alle ruimtes waren
binnen no time…
Toren van Babel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 433 elkaar beschuldigen
En de verwijten
Geen ruimte laten voor begrip
Ik voel angst als misstanden
Het leven verstoren
En verbinding tussen mensen
Onherstelbaar breekt
Luisterend naar de muziek van Ilse de Lange
die me vertelt dat ze nog steeds huilt
besef ik dat pijn een levenszaak is
waar ik niet omheen kan
en in de onbegrensde ruimtes…
VERLATEN HERENWONING
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 231 wandkast
van molm ribbelig hout
vol grijs pluizig stof
gemoedelijk nodend
tot behaag'lijk luieren
de ingezakte trappen
en vloeren met gaten
bergen lome mistroostigheid
's avonds kringelt kille poeldamp
door kapotte ramen binnen
voert heerschappij
over de lege kamers
kleine naargeestige tempels
gewijd aan 't zachte wegteren
verlopen ruimtes…
BREDA 'S STATION
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 484 In 't grote gebouw
wachten en bekomen
autobussen geduldig
bezijden de weg der treinen
daaronder zijn wijde ruimtes
waar men doorheen wandelt
met reislust of genietend rust
gladde wanden hebben spikkels
krioelend wit en zwart
vervaagde tekeninkt
kunstzinnig uiteengespat
omringd door geestdriftig geloop
bloeit bedaard zakenleven
in nodende…
Avondschaduw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Om de zonnestralen te begrijpen, laat
dan de masserende stralen je vibreren
Om de nachten te begrijpen, moeten we de
sensatie van onmetelijke ruimtes voelen
in de vaagheid van afstandelijkheid
Om je door het maanlicht te laten
masseren is het noodzakelijk dat
jouw avondschaduw zichtbaar wordt
Om te kunnen wedijveren met de
eenzamen…
De kunstenaar
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 564 samen drinken we koffie
ik meer dan jij
decor is het maïsveld
dat buiten jouw atelier
reeds mensenhoog torent
we praten over muziek
klanken die roeren in jouw ziel
en het doek vinden
in soms harde tinten
ook vaak in lege ruimtes
die tot verbeelding spreken
ogende handen
zetten de spiegel van reflectie
op ingekaderd wit
vertellen…