Alle inzendingen over rups eik jeuk

Stug loof uit kromme takken barstend, querus robur, wát u zegt! - meer heb ik niet te geef behalve schaduw, als wolkendek ontbreekt. Dus hou uw mond, tenzij u eikels vreten wou; ze vallen straks na eerste kou. Mijn jas? Ik zou beschaamd zijn u zo ruig doorgroeid te zien, vol mos. En blijf ook af van al dat tere schemerweefsel ondergronds,…

er was ooit eens een olifant die last kreeg van een felle jeuk hij lag net aan de waterkant en vond dit nou bepaald niet leuk de jeuk zat aan zijn rechterzij en hoe hij zich ook bewoog hij kon er met zijn slurf niet bij want het zat net iets te hoog een mug die hem daar bezig zag bood heel galant haar hulp aan de olifant schoot in de lach…

De rups kent de weg ik volg vandaag trek ik mijn lichthuid aan.…

er zijn dingen die ik niet begrijp hoe een rups een vlinder kan worden om eens wat te noemen maar als ik dat al niet snap wat dan wel een lelijk ding wordt een mooie vlinder maar kan waarschijnlijk ook precies omgekeerd…

Ik wacht terwijl ik zacht praat tot de nacht die naar me lacht En soms als ik wacht met geduld, of minder verander ik ongezien van een rups in een vlinder…

In Plato's ideeën voor burgers en braven Klaagt niemand zijn nood over wetten voor slaven Wie houdt nou van dieven die jatten als raven Wie heult met de vijand is zich gaan verlagen En bezig een kuil voor de ander te graven Zo kan ik wel doorgaan met duizendéén vragen Wie niets weet van cruiseschependamp in de haven Kijkt ver als…

ik wil niet meer ik wil niet meer van halloween en jingle bells van plastic en karton ik wil niet meer van winst en groei van splijtstof en carbon ik wil niet meer de rups is volgevreten het nest is volgescheten ik wil niet meer ik kruip in mijn cocon…

Lindebomen, eiken dromen verse knoppen aan een tak zwaluwen en eendenliefde geur van leven en nieuw blad Lindebomen, eiken dromen wilgen langs de waterkant zonnestralen, bootjes komen zomerzotheid aan het strand Lindebomen, eiken dromen beukend in de straffe wind regenwolken, waterkolken want de winter komt in zicht Lindebomen, eiken…

Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens op de banken maar ik zit liever ongestoord onder de heilige eiken in de kronkel van de beek…

Ze heten ‘Leefbaar’, ‘Anders’ of ‘Vooruit’, Ze hebben ‘Hart’, zijn ‘Trots’ of willen ‘Samen’, Maar meestal zit men onzin uit te kramen, Dus weet ik niet wat ik vandaag besluit. Al dat gestem, ik ben het wel van plan, Maar andermaal krijg ik er uitslag van.…

Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet vatten.…

Vannacht werd ik wakker door het gezoem van een mug onbewust sloot ik mijn ogen en ging verder met dromen totdat ik wederom wakker werd door jeuk op mijn rug op een plekje waar ik net niet goed bij kon komen zoekend naar middelen om de jeuk te verzachten zat het beestje op de muur te genieten van het maal met een krant op jacht om zijn leven…

Ik zou zo graag met iedereen over bomen planten willen praten als investering in toekomstige generaties zachtjes aan dan het ik cultuurtje van hier en nu of vandaag alleen achter me willen laten…

gevallen naald zoeken afgehaakt garen niet gesponnen schoorvoetend wachten op de rups gerijpt moment is nu de geest naait oude stukken aan elkaar en ontrafelt wel of niet…

De werkelijkheid wil ik niet zien, ik ben kapot, een geknapte eik. Van de ooit trotse eik rest slechts nog brandhout, de laatste storm werd hem te veel.…

de mensen maar eens vaker stil bij de waarheid dat niet iedereen kan doen wat hij wil ik hoop dat voor jou ooit de zon weer mag schijnen en dat jeuk en pijn voorgoed zullen verdwijnen…

De vlo die eerst Bush's pels deed jeuken springt in de pot van de Wall Street-keuken. Poenpakkende kwabben zijn reeds aan het krabben : Wat komt die luis ons feestje verneuken ?…

De vlo die eerst Bush's pels deed jeuken komt helpen in Wikileaks' keuken. Elk stijf diplomaat maakt zich nu kwaad : "Wat komt die ons feestje verneuken !?"…

Edoch de eik dacht ~Wat een zegen rond eind april die lintjesregen ~…

het haardvuur hongert ik geef het stuk voor stuk, ‘t gekapte hout van de eik, waarin wij samen, zo dikwijls klommen, na schooltijd terwijl het vuur eet, genieten wij van een op eik gelagerde Saint-Amour en vult warmte en speels vlammenlicht onze nu volledig eiken living alzo, versmelten wij samen in de gloeiing en de herinneringen…

In de verte achter een horizon van traag licht Ruist het lachen van een kind langs rijpend fruit In de boomgaard waar de rups de appel mijdt En sterft om een vlinder te mogen zijn…

Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

ik hang niet biddend boven de grond noch vlieg ik over de heide ik foerageer noch eet ik nachtvlinders of een dikke rups vleugellam zing ik onvast wat deuntjes en als ik praat dan stotter ik…

Het zijn de wezen die verdwalen, In het woud van stenen eiken. Waar de zielen, niet gespaard, dolen rond karkassen en dromen achterna gaan tot de eiken essen zijn.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

, altijd weer jij bent als de eik die stond- en weer staat aan die heel oude dijk…

Deskundigen vermoeden dat misschien Als de processierups niet wordt gestopt Hij zich tot een probleemgeval ontpopt Maar ik heb lang geen vlinder meer gezien Mijn eigen rups, die languit ligt te pitten Wacht tot er vlinders in mijn buik gaan zitten…

Een harde confrontatie met wat ik niet meer heb: de strakke jonge vrouwtjes als spinnen in hun web. Hij laat zich makkelijk winnen door ieder jong strak wijf. Ze prikkelen zijn zinnen, zwoel lonkend met hun lijf. De vrouw van tegenwoordig moet jong zijn, strak, sportief, zelfstandig en slagvaardig, gebruind en slank en lief. En ik kijk in de…

Een kleine vlinder op een tak, vertelde een verhaaltje. Een rupsje die zat op een blad, en zei: "huur toch een zaaltje" De vlinder keek verbaasd opzij, en zag het rupsje zitten. Mondje dicht en oogjes toe, jij hoort allang te pitten. Het rupsje had nog lang geen zin, en zeurde om wat water. De vlinder was geírriteerd, en zei: "dat krijg…

de rups kruipt over loof en doorn korte sprieten keuren alles wat haar maag verdraagt tot zij uit haar jas groeit kaken malen in het pantser van de kop zij hult zich in een rode pop vier vleugels van geel en grijsbruin loodsen haar voorbij een bries een inktvlek siert de pijlstaart zij warrelt rond een lamp strijkt neer met kleefklauwen…