11576 resultaten.
De twijfelzaaier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De twijfelzaaier was met
ongebonden handen vertrokken
met zorgeloze haren zwervend
over akkers, uitgewuifd door
goudgele aren, verwaait het
stuifmeel van het rusteloze
gedachtegoed, opgebonden tot
zover de wereld reikt maar
nergens schijnt te kiemen, het
spoor is niet meer wat het lijkt.…
Mijn leven is maar een wandeling
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 184 Mijn leven is maar een wandeling,
een rusteloze reisverhandeling.
Ik surf op wilde emo-baren van liefheid
maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid.
Ik wandel en zoek immer naar haar om,
eens alleen en dan eenzaam, hyperdom
speuren naar een nieuw begin.
Mijn leven blijft een wandeling.…
Lege kamers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 ik zal mijn stappen matigen
mijn handen leggen
op je lichaam
je levende lichaam
je dansende heupen
en ik noem je naam
in de lege kamers van dit huis
ik zal kijken naar mijn rusteloze handen
ik zal je zien en denken
aan de duizend kleuren
op je vragende huid
ik zal je strelen voor ik ga…
Jij (mijn redding)
hartenkreet
5.0 met 9 stemmen 1.001 Het rusteloze kleed
met stekende voering,
ongemerkt afgeworpen
...door jouw beroering.
De zachtgeurende liefde,
warm sereen vertrouwen
die de vele droomdemonen
...meedogenloos neerhouwen.…
Saterday night fever
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.581 Beelden in kronkelende naakte zinnen
Verdwaasd de rusteloze hongerige geest
Overmannend sluipt de passie naar binnen
Dringt in libido van het sluimerende beest
Weerstand wordt fluisterend gebroken
De ongeremde jacht dendert voort
Achterlatend aangeschoten dochters…
bergrenner
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 En we zagen hoe jij
de berg op fietste
een slingerend stipje
van je overbleef
je loste op in de
geselende wind
geruisloos verdween je
in de rusteloze afgrond
hoe je onzichtbaar
telkens de berg op fietst
En hoe we vergeefs turen
naar een bewegend stipje
dat door de bergen rent…
Stervende zwaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 681 En de wereld is als een stervende zwaan,
als wij, blind, zo door blijven gaan.
Volgevreten hebben we niets te wensen,
gedragen we ons als verwende mensen.
Die, als was het een soort van spel,
de ander méér toewensen dan de hel.
En versuft, door teveel eten en drank,
vallen we in een rusteloze slaap op de bank.…
Stuifmeel,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 de
wereld reikt, waarop ze zijn
gedoogd.…
Contact
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 311 onze woorden lagen
op gevoelsafstand van elkaar
in centimeters
dichtend de rusteloze ruimte
die er nog was
voordat ze elkaar aarzelend zochten
zo nu en dan
als lettergrepen elkaar aanvulden
schoot er een vonk
door de geheime stilte
ik kon de ogen zien
achter de stem
de glimlach
achter het luisteren…
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 rusteloze zwerver
wat zoek je toch
achter elke horizon?
je klimt over bergen
zwemt in rivieren
bezoekt stad en land
ziet de wijde zee
waar komt toch je
gulzige zoektocht
eindelijk tot rust?
steeds wisselt het decor
van alle aardse dromen…
ontluistering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.237 zachte zinnen
verbrokkeld tot
kruimels woorden
dwalend in lege
rusteloze dagen
het licht gedoofd
in vroege jaren
weer ontstoken
het broze lichaam
uitgewoond, zijn
oude ziel verstild
nog een schim
van wie hij was
op weg naar huis
vanwaar hij kwam
zijn doolhof al
geruisloos verlaten…
Wilde dromen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 883 In een eenzaam huis
behangen met schijncoryfeeën
Waart rondt een jager
Hij graait naar elke schaduw
Als een rusteloze tijger
op zoek naar duidelijke sporen
Op de trap en in de gang
glijdt hij als een moordenaar
langs de koude muren
Zelfs onder het bed op zoek
Naar dromen die zijn jachtterrein
Al jaren hebben verlaten…
Spiegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Ik keek neer op het donkere water,
op het immer rusteloze oppervlak
waar vanuit de diepte
mijn spiegelbeeld naar mij keek
en toen in honderden stukken brak.
Een spiegeling onherkenbaar
tot eigen mozaïek gecomponeerd
wegreizend op wijder wordende rimpelingen
aan de oever werd uitgedoofd
en tot weer spiegelen werd gekeerd.…
“ Het doet er weer toe,”
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 208 In een decor van een beeldend gezicht
als een magistrale aftiteling, de omlijsting
van een ultiem gedicht - altijd onvoltooid –
een plotselinge verschijning vanachter de
mascara van de wereld in een oogopslag.…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 34 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?
Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…
Windmolen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.068 Ik probeer de wind te vangen
De rusteloze wind
Het is een soort verlangen
Dat ik nergens anders vind
Ik sta op de storm te wachten
De storm zal als hij komt
Mijn eenzaamheid verzachten
Tot zijn gesprek verstomt
Dan ga ik weer begeren
Dat hij zich in m'n armen legt
Het lukt me niet te leren
Van dit eindeloos gevecht…
betekenis
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 358 het is niet door de regen dat ik een huis bouw
rondom een rusteloze gedachte
noch door het vilten mos
- een trage stroom
die stenen streelt-
het is niet omwille van het gesuis
dat sluimert als een sombere wolk
tussen kale muren en verspilde tijd
het is om het geluk te vinden
-een gevleugelde liefdesdrift
geborgen in een onvergankelijk…
terpentijnboom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 hij staat op zichzelf
de terpentijnboom
ik moet
naar hem kijken
iets verderop vind
ik altijd jou en het
ondoorgrondelijke graf dat
beschutting zou bieden
een rusteloze plek waar ik
jou en onze verscholen
verhalen steeds
opnieuw zoeken wil
het gaat hier
over alles
hier komt alles
samen met jou
ik schrob tot
je naam helder…
Stil werd onze zomertuin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 Wat rusteloze mensen elders zoeken,
is in alle rust thuis gebleven.
Stil werd onze zomertuin.
Vredig ons bestaan.
.…
van toen en nu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 we zagen hoe een blind
vuur hem verbrijzelde
hoe de snelheid van zijn
vernietiging aan roofvogels
in duikvlucht evenaarde hoe
de vlammen en de dood als
vrienden dansten met elkaar
boven vouwt de lucht
zich open een baan
van licht valt op het
rusteloze graf van
de lange ijzeren slaap
we noemen je naam
weten wie je was…
kamerplant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 kamerplant
ben ik geworden
het leven kabbelt traagzaam
aan me voorbij
als goudvissen
in de kom op de kast
die eindeloze cirkels zwemmen,
sierlijk en onbenullig
zingen ze hun mantra
maar luchtbellen
zeggen niets
de zon schijnt
nooit
in deze troosteloze kamer
op het noorden
waar ik stof vergaar
een verworpeling
opgesloten in rusteloze…
Verslaafde
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 981 geen depressie was
maar een aan drugs gerelateerd probleem
sprakeloosheid die je dan overstroomt
Hoe je dat niet aan had zien komen
dat er een knak in een leven was
waarvan men weg moest dromen
Hoe iemand zijn greep verliest
de snijpijn in zichzelf bezweert
Wrakhout in een troosteloos heelal
op drift naar een rustige plek
waar alle rustelozen…
Voorbij aan de tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 Tussen het warme daglicht
en het donkere avondrood
Ligt een stille aanwezigheid
van minutieus onzichtbaar zijn
Een sober
transparant silhouet
Met een lumineus
bijna poëtisch effect
Golvend ontvouwt zich
een koortsachtig moment
Gewoon buitensporig
en bijzonder welbekend
Tot een rusteloze punt
mijn gedachte vermoordt
Niets ontziend…
verlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 162 de rusteloze reizen waarin
hoogte en diepte grillig
van gedaante verwisselen
vermenigvuldigen de onthechting
voor de wees op drift
ongekende niet gestilde
verlangens naar verre
veelbelovende verten waar
hoog en diep hun eeuwige
slaap slapen
de hitte brandt
onder zijn voeten
de bestemming ontreddert
ontneemt ieder zicht
het hazenpad…
Dans
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 140 De ongenaakbare oude zee
zal niet met je dansen
In zilte nevels danst zij weg
met de geesten van de dood
Haar rusteloze danse macabre
met donkere despoten van de nacht
De wind blaast onweer in de wolken
strijkt over het hart van de storm
De oude gulzige zee
zingt van zwarte diepte
Van saudade dat vreemde verdriet
van zee en…
Dek me toe, lief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 wat heb ik te willen
nu jij in mijn nachten
je zinnen laat schijnen
even achteloos
als de dood die verdwijnt
nu jij me verwarmt
met je tijdloze klanken
mijn rusteloze hart heelt
mijn hongerend lijf
kom, geef me de toegang
tot jouw verste verzen
en pas ze diep in mij
als waren ze nieuw
wek me met een morgen
die niets onbesproken…
te lenen tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 512 nu je zo door en door
de rusteloze nachten kent
het moedeloze ademen
de zware ochtenden
met nog niet een streep van licht
het lange missen
van die je dierbaar waren
de steunpilaren
die al rust gevonden hebben
op een plek waar je nog steeds niet ligt
zou je dan desondanks
bij de allerhoogste
extra tijd moeten gaan vragen
tegen een in…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Handen die ooit nooit stillagen
maar nu alleen nog:
rusteloze nutteloze dingen lijken.…
Verleden toekomst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 629 Net als bijna iedereen
in de greep van het rusteloze
verstand, dat zich moeilijk
afsluiten laat
voor de eigen gedachten
onbehaaglijkheid ervan
Nooit de aandacht vrij
om helemaal in het moment
te vaak gericht op een toekomst
denkbeeldig, een verleden
geromantiseerd, ijdele hoop
meer te ervaren.…
Rusteloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 171 Tussen rusteloze spinsels
dwaalt de slaap verloren rond
kan geen ruimte vinden
voor een echte eigen plek
In de luwte van de chaos
waar geen maanlicht valt
probeert het schaduwbeest
de nacht te overleven
Met zware zwarte vleugels
vliegt het dwars door de tijd
naar het land van bloemenhoning
waar een zoete rust zal wachten
met de morgen…