Alle inzendingen over rustplaats

luister luister naar de stem die fluistert die je fluistert dat je leeft door de stilte van het duister toen je niet meer zien kon waar je bleef nu fluistert waar ik ben daar wil ik wonen waar ik ben daar wil ik zijn hoor in dit refrein heel zacht de stem die fluistert van de rustplaats voor je pijn luister luister naar…

De verborgen ingang wordt iedere dag opnieuw gevonden Jullie treden in Carters spoor Daar ligt de jonge god Wij hebben hem alles ontnomen Op zijn laatste rustplaats na Reisbescheiden, praalwagens Evenbeelden en troon, zij lieten hem Voor de wereld der levenden in de steek Hij die wilde reizen wacht iedere dag op zijn gade…

een tijd waar dagen stilte dragen op een serene rustplaats waar familiebanden liggen verwantschap die immer bindt witte bloemen tooien graven lampjes branden, kaarsjes flakkeren in de wind gefluisterd worden in steen gegrifte namen van geliefden die in gedachten vaak voorbij kwamen gedenken wij hen heden met Allerzielen in Requiem…

Een dichter gunt zijn laatste woord eindelijk een rustplaats, zijn eigenlijke behuizing buiten de dictionaire om van zijn onbehagen als een inktmop die allang bekend was voor hij werd gemorst op de korst van brood kruimels waarmee het spoor duister werd en alle papegaaien zijn verwend werd de ruimte van de aan mij toegeschreven…

Hoe kan het zijn dat ik die toch mijn eigen dood niet vrees – integendeel – zo hartverscheurd en zo intens vol pijn kan staan aan deze kuil waarin nu jouw vermoeide lijf zal gaan verdwijnen en dat ik toch na al die doden weet dat dit geen laatste rustplaats is maar slechts de nette opbergplaats voor stoffelijke resten dat jij bevrijd…

Driedimensionaal bezag ik de laatste rustplaats der doden. Hartje Parijs. Hier eindigde hun laatste reis. Steekt er wellicht soms iets kwaads in het virtueel een plek aanschouwen waar zoveel verdriet en leed en zoveel pijn is van wat ik niet weet van bekende en onbekende mannen en vrouwen. Hier rusten ze de eeuwige rust.…

Ver in het druisen op de wegen van de heer, wordt mens en dier opgejaagd tot dat ze hun rustplaats vinden, wat geschreven staat in het bloedend hart van tijd, in draf rennen ze de aarde rond, ver vooruit de zones van ideologieën, onafgebroken zonder tussenstations, spannen ze zich in en de vermoeide paarden uit, aangeklaagd in landen…

In 't lover van der dode rustplaats, bij 't zerkje van het arme wicht, heeft zich een eenzaam vogelijn het donzig liefdenest gesticht. De zoele lentewinden, ze koestren, onder feestgezuis, de zanger in zijn groene woon, het kindje, sluimrend onder 't kruis.…

We spreken weer de Nederlandse taal en verlangen naar het Vaderland voor onze laatste rustplaats.…

In 't lover van der doden rustplaats, bij 't zerkje van het arme wicht, heeft zich een eenzaam vogelijn het donzig liefdenest gesticht. De zoele lentewinden, ze koestren, onder feestgeruis, de zanger in zijn groene woon, het kindje, sluimrend onder 't kruis.…

luister luister naar de stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft door de stilte van het duister je niet zien kon waar je bleef nu fluistert waar ik ben daar wil ik wonen waar ik ben daar wil ik zijn hoor in dit refrein heel zacht de stem die fluistert van de rustplaats voor jouw pijn luister luister naar de…

Met het vallen van de nacht, een rustplaats in zicht. Vreugde Eindelijk thuis!…

nog had hij met restanten oud geloof zijn land het kleine altaar kunnen geven waar hij zijn momenten van intense stilte zou kunnen beleven een rustplaats voor de schimmige wegen van zijn nachtelijk autobedrijf dat er volgens de autoriteit helemaal niet mag zijn en nu gemangeld wordt door recht en criminelen in deze heksenketel…

supplique pour être enterré à la plage de Sète (G.Brassens 1921-1981) tussen kruizen en tomben op voorheen cimetière de pauvre het graf van Georges Brassens met uitzicht op het Bassin de Thau aan zijn smeekbede om begraven te worden op het strand van Sète is helaas geen gehoor gegeven zijn laatste rustplaats onder een…

En ik begroef je, jouw lichaam in mijn bleke hand en ik bracht je naar je laatste rustplaats toe in de koude grond, mooi afgerond. En ik bleef achter, prevelend allerlei gebeden en woorden om in het reine te komen, hoe het zover had kunnen komen en dat ik weer afscheid moest nemen, maar zo is het leven, ik had het kunnen weten-…

MVV wil haar harde kern belonen met een rustplaats op het veld van eer ’n rood - wit kruisje met net dat beetje meer en een “last post” op vuvuzelatonen Krijgen hun supporters dan ook bij God 'n abo of eeuwig stadionverbod MVV denkt na over een plan om een veld van eer voor overleden fans vrij te maken op de gemeentelijke begraafplaats.…

Niet eerder zag ik een uitvaartkoets zo zwart dat zelfs de fiere hengsten onder hun dekmantel geween pluimden roze boeketten en ballonnen zwierden treurig rondom de eiken rustplaats van het kind hoorde het getrappel van de hoeven dat raakte als een zerk op de bodem van mijn ziel toen ik intenser luisterde heelde het geluid bewuster…

Jij bent het Die mijn hand houdt In voorspoed en tegenslag Jij bent het Die vaak als enige Om mijn fratsen lacht Relaties Ondanks liefde Slagen zij soms niet Toekomstmuziek Ik vraag mij vaak af Wat heb je voor ons in 't verschiet Realiteit Wat wordt ooit Van al mijn toekomstdromen Ben jij het die mij Naar mijn laatste rustplaats…

je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad van je leven in vlinderstijl meer luchtig dan vast gaf je over de wolken heen je signatuur anderen hun droombeelden, op je laatste rustplaats…

daar waar aarde voeten voelde de tafel en stoelen een rustplaats tijdens de lunch bedoelden voelden handen onderdeks elkaar in vinden een knie de zijkant van het been met zachte streling een kneepje heel gemeen en dan die ogen ja zelfs de ober kon het nog niet geloven in zijn passeren werd het proberen een provoceren tot hoever…

De zomer weelderig, de warme aarde rustplaats waar overal schaduwen lijken te groeien uit stralende zon. ------------------------ uit: 'IJsgang', 2016.…

ik zie licht met schaduw vrijen in de ondergaande zon schemering laat hen betijen de dag is bijna om vogels fluiten voor het laatst hun schitterend lied op hun rustplaats aangekomen kunnen ze nu rustig dromen een vijand is er niet zo valt de avond voor een nacht met sterren rond de maan niet onverwacht ogen wennen er al aan…

Om jou je laatste rustplaats te geven. En het is goed, voor jou en voor mij.…

ik zag haar uit de ruïne ontsnappen met een middeleeuwse steenlawine dicht op haar hielen hoorde hysterische paniek in haar stem zag de intense chaos in haar geest vliegensvlug om zich heen grijpen nog is zij heel beneden gekomen want het enige dat ik vond was haar warmte op een grote ronde steen die rustplaats was uit zijn…

Een plek waar je alle gevoel van tijd verliest, waar er een blijvende, indrukwekkende stilte heerst een plek waar je een gevoel van leegte ervaart, waar hete tranen je de adem afsnijden een plek waar het in je binnenste woelt, waar je gedachten kunnen vluchten in een beven bang een plek waar een dof gesnik een rustplaats vindt…

Sterker nog, ze scheen het niet te merken, keek onbewogen naar de natte grond, tussen de matglimmende grijze zerken, naar waar iemand zijn laatste rustplaats vond. Was het de wolkbreuk of toch het verdriet om wie in dat graf haar was ontstegen, dat ze onberoerd haar gezicht nat liet? Het enige gezelschap bij het graf was zij.…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van openbaringen, gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats aan de buitenzijde van mijn minuscule wereld.…

Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten Zodat ik niet hoef te wachten Om daar met jou gelukkig te zijn.…

er is ook geen enkele vaste plek die hem kan binden die hem wordt gewezen door wie weet dan ook maar welke ster hij weet ook echt niet wat hij zoekt waarop hij eigenlijk jaagt en dus wordt hij steeds weer voor een nieuwe reis geboekt steeds weer opnieuw uitgedaagd nu heeft hij vrouw en kind en het wordt tijd dat hij aan wal een rustplaats…

slechts één ervan blijft ongemoeid en staat steeds helder voor de geest maar is toch voor de tijd bevreesd waarin mijn laatste adem vloeit och sayang, mijn wens verdwaalt in nevelsluiers van de nacht zoekend naar een stille kracht die hem uit zijn begeerte haalt ja sayang, ik droom erbarmen van alle voorouders en goden dat mij een rustplaats…