Alle inzendingen over sanen

Les Muses, filles du ciel, Sont des soeurs sans jalousie: Elles vivent d'ambrosie, Et non d'absinthe et de fiel. Voltaire. Hemelreine Zanggodinnen, Wie mijn boezem is gewijd! Die bij 't zusterlijk beminnen, Afgunst kent noch minnenijd! Die van gal noch alsembitter, Maar ambroos en nectar leeft!…

'Là où les rochers s'allongent vers l'Océan nous nous reposons dans une vallée verte qui nous a reçu sans réserve, accueillant comme la vie devrait être pour nous tous en nous donnant un Beau Regard sur tout que nous gardons dans le plus-que-parfait' Daar waar de rotsen zich uitstrekken naar de Oceaan rusten wij uit in een groene vallei…

Shropshire Blue et Roquefour Maar voor haar als bedreven bouillabaise-eter Mag de matige mayonaisse best wat beter De sashimi van soja en fijne satijn Smaakt haar als witvissige zalmtonijn De mosselige rouille en gebakken grietfilet Daar doet ze natuurlijk niet aan mee Immers zij verdraagt de Lacrima Christi del Vesuvio Van Feudi di San…

doodstraf Den Haag op tafel brandt een kaarsje de klok tikt secondes weg betraande ogen stil gebed Deathrow San Quentin op een brancard vastgesnoerd met riemen een infuusnaald in zijn arm zijn doodsbed de guards wachten op het telefoontje de klok tikt zijn secondes weg de lethal injectie doet zijn werk de doodstrijd…

Na de gondelvaart en het Heineken biertje bij het San Marco plein ging ik brug op brug af door een stralend Venetië en bij een afstapje naar het water trof ik twee Duitse deernen, die beiden met mij op de foto gingen alsof ik hun geliefde was. Voor even was ik George Clooney met twee beeldschone actrices in een liefdesscène.…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…

San-Francisco, zomer 1988 Sint-Petersburg, nazomer 1997…

Kom, kies een sporter uit de kleurendoos: Manon van Rooijen, Groenendaal of Roos de Jong, Bjorn Blauwhof. ’t Fleurig kleurtheater vervolgt met Fanny Blankers, Debbie Bont, Henk Mostert, Erik Blaauw, Piet Bleeker, San- der Groen, Henk Groener, Gerrit Mintjes, Jan de Rooij, Sjaak Swart, Simone Rozemond, Ruud Geels en al die hockey-Rode Rikken…

Als ik dan toch, kon, mocht verliezen, was het, te kiezen, om te laten, datgene wat niet kon baten. Als ik kon bepalen, waar wat te halen, bij de sjamaan... die de vredespijp goed rookt. Wanneer ik, mijn lot erin bestond, een dieper doel bloot te leggen: met mensen die zeggen, waar het in het leven op stond.…

Un nouveau matin commence promet un jour beau et propre sans un passé gênant un soleil qui brille perpétuellement un vent doux, une voile, un bateau À l'ombre de la grand-voile le temps se repose et s'endormit en accord avec la berceuse avec le bercement de botter.…

En ik stond voor lul, nadat ik net uit m'n schulp was gekropen, ik klopte het zand van me en bedankte de beste man en floot nog een liedje: 'are you going to San Fran- cisco?' terwijl ik vrolijk rondliep, cirkeltjes makend in Flevoland.-…

Toen silly Bill Gates in de Silicon Valley Weer fijn zat te bridgen met hartsvriendin Elly Bood hij tegen Macintosh, Wizard of OS Een mooie drie sans met systeem MS-DOS.…

Rond hem, op de lippen van de mensen, speelde 'n blij gelach, en de jongens klepten hun san- dalen mee, op mateslag. 't Lied was ten einde, en z'n harpe trilde stervend uit en zweeg. Dorstig greep hij naar de kan en, smekkend trage, dronk ze leeg. ---------------------------------- uit: Van over Ouds (1905)…

De San Francisco School of Circus Arts. Hij leert er hoe je angsten overwinnen kunt. Met vliegen, vangen en gevangen worden. In 2005 zochten we Sam op, thuis in Sonoma. Tussen de bomen heeft hij er zijn eigen trapeze. Hij leert ons de grondbeginselen van het vliegen. Sam vertelt over zijn leven en zijn werk.…

likkende penners ontremd vaak veel in steden waar ze in ‘n mum verstieren wat penners in jaren versieren voor burgers die leden en beden om waarheid in woordspinsel gelaarsde kat en roodkapje blauwbaard in bessenpapje mossen bossen veilig bezinksel echter bij morgenstond achter duin jankte ’n jenner van z'n à propos schrijft nu sans…

verlicht, de hersenen steeds leger In Rouen, op 't Place de Cathédrale Daar staken wij een kaars op voor Maria (En voor een Benz van God, geen domme Kia) Wij moesten nog een end, echt niet normaal Wij baden voor het heil van onze zielen Als zat de duivel ons vlak op de hielen Zo stiefelden wij verder, kallem an Voorbij Poitiers en San…

Op dit moment, dat ik zonder honger heel tevreden voor mijn pc zit en deze woorden typ wordt er in Suriname getracht om een man tot president te kiezen die bloed aan zijn handen heeft en internationaal als drugsbaron wordt gezocht Elders in de straten van San Francisco wordt een jonge vrouw van het leven beroofd In de Haagse Schilderswijk…

Bestofte zetels met hun rugleuning subtiel gebogen, roepen Frederik de Grote terug met de oude Bach als gast in Huize Sans Souci. De villa nodigt uit met erkers en een sterrenpoort, een plek voor genezing. Dát is haar unieke parel. De Schumann-resonantie was al op tilt geslagen.…

Links naast ons - midscheeps - woonde de ex-kapitein ter zee, weduwnaar, purper van het drinken. Hij had een dochtertje, dat opzienbarend lelijk was, zo opgestopt, verkeerd begroeid en kruislings scheel, dat iedereen wel graag met haar zou willen spelen alleen al om dichtbij iets zo uitzonderlijks te zijn. Haar vader maakte dat onmooglijk, want…

Je t'aime sans aucun doute. Dis-moi, Julie, éternellement avec toi... dis-moi, ma chère, parlons intime, ultime: Julie, m'as-tu vraiment aimé pendant ces véritables années passées? Dis-moi, mon amour?…

niet eens een landkaart overleggen En specerijen - slechts van horen zeggen Geen schatten uit de goud- en zilvermijnen De kerstening kastelen in de lucht Als vreemde zou hij aan het hof verkwijnen Zijn naam niet voor het Zuidland in 't verschiet Die eer kwam toe Amerigo Vespucci, Een Florentijn in Portugese dienst Langs kusten van San…

Die vroege ochtend wilde me vast zoenen en zoenen, herinneren aan kinderschoenen, aan een der griffioenen, met als een soort leuk nabestaandenpensioen dat gene tonen wat april kan doen, sans gêne als 'n mise-en-scène.…

Parce que sans toi, je tombe, plus profond, silence. La solitude m’embrasse, je ne peux pas sortir. Il n’y a pas de point l’abattre. Pourquoi ? Quand toi, ma force, m’a abandonnée. Ce sourire, les étoiles s’estompent. Pur, émouvant, aimable. Je me sens perdue. La danse était de nous, avec tes yeux faces à moi.…

Toen ik terug was in San Francisco en de wilde kleuren van een vrouw me inpakten en een liefdesoproep van een donkere vogel veroorzaakte om daarna door daglicht te worden verbrijzeld toen mijn handen omhoog reikten en een tak van mijn gezicht wegtrokken.…

er gingen heel wat treinen voorbij in mijn hoofd en voor m'n ogen zoveel dat ik de tel ben kwijtgeraakt af en toe op windstille dagen hoor ik ze nog in de verte het ingetogen bonken de cadans van wielen die op weg zijn naar bestemmingen in het duister en altijd maar met de onrust van reizigers die niet weten wat hen te wachten staat…

Trots als een pauw zat je op het San Marco-plein, met op je rechterhand symbolisch een duif, je nieuwe vriend Bram maakte juist wat gein en na de foto aaide je hem over zijn kuif.…

tziganes en boléro de gitanes der hofdames en de kleine piccolo De kleine tertsen, spiegelende clairs de lune, infant défunte en razendsnelle pizzicato's, ópspattende watervallen En geheel synchroon op spartelende Spaanse trappen gigolo's in gondola's naar het majestueuze Lido en het eeuwig transparante hemellicht in de basilica San…

Toen bood de bakker sans atout op Nelis' linker kaak, En Nelis kreeg onmiddellijk vier slagen. Doch toen de bakker schoppen bood, riep Nelis kermend ‘Pas!’ En werd zolang een bedstee in gedragen. Refrein Toen bood de bakker hartenvrouw op de vrouw van ome Jan, Die dik was en aanvallig als een pudding.…

un automne tardif Ce parfum qui assaille et qui passe insaisi Ces murmures qui ressuscitent les mots natifs Ces heures irradiées de vivats, d’alléluias Ces heures envahies de silence, d’absence Cette soif qui jamais ne sera étanchée et la faim qui n’a pour terme que l’infini … Fidèle compagnon, la mort nous contraint À creuser sans…

de ogen maar dicht In mijn slip moet ik nu een absorberende mat Anders plas ik mijn broek geheel zeiknat En ik pers ook nooit meer een zaaddruppel Van mijn eens zo stijve knuppel Mijn eerst zo hitsig haasje Hangt neer als een bloem in ’t vaasje Ik was dan wel een ouwe vent Maar ben nu ook nog impotent Mijn grote kampioen hangt nu sans…