1718 resultaten.
Dans!
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.456 Rokken slaan in hun gezicht!
Kijk hen daarbij van grip ontdaan,
(Gelijk bij ‘tollen is balans verplicht)
Kan ’t stil blijven staan?
“Stoelen noch de mens bestaan;
Dans toch door op holle vaten.
Er is helemaal geeneen gezicht
Van ’t kind dat loopt te blaten."
Krak! Snik, door bodem gebroken...
’t Al oude geluid; haar hoofd geloken.…
Vogelvrij
netgedicht
3.0 met 64 stemmen 19.976 aan met haar reebruin
intens, verloren, angstig, triest
geeft me `t gevoel te willen sterven
Ik hoef je niet te laten gaan
maar je kunt vliegen dus ik leg
je neer; vrij de vleugels te zwerven
even niet begrijpend, d`r kopje schuin
tot haar donk`re ziel `t blauw verkiest
vlak voor ze `t gras laat werv`len
door zacht haar armen uit te slaan…
Herfstbetoging
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 493 hopend op mental coach Tabaksblatt
hij zegde echter goed ingelicht af
waardoor er ongedurige ruis ontstaat
in het bijeengeveegde kleurenbad
sonoor autogebrom wordt hoorbaar
onrust gepaard aan bladergefluister:
M.E. verschiet van kleur krul je op
maak je kleiner de grond in en daar
is Openbare Werken met de wagen
wezens in oranje hessen slaan…
Geslaagde mislukking
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 329 Ik heb niks met passie
elkaar in lijven slaan
het is me veel te klef
te beklemmend
te benauwend
ik word er zo slap,
zo slijmerig van.
Nee, dan de schoonheid
die de afstand schept
de zeeën van ruimte
de eonen aan tijd:
daar groei ik van
als een onmeetbaar
verlangen naar lengte.…
De dag van het gedicht
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.995 Planken latten laminaat en microfoonkoorts,
slaan weer toe nu de dag weer nadert.
Podium verlichting geluid en grote luidsprekers
doen daar nog een schepje bovenop.
De dag van het gedicht nadert met rasse schreden
de 25e is het weer zover.
De dag staat in het teken van rust en stilte,
we drinken ieders werken in.…
Het kleine ventje...
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.378 Vrolijk slaan zijn handjes de trom
De wereld om hem heen vervaagt
Het ventje buigt zijn armpjes krom
Niemand die hem nu nog uitdaagt
Hij is de beste van allemaal
Zijn trommel is zijn beste vriend
Trots slaat hij in de kathedraal
Het beste applaus heeft hij verdiend
Vrolijk maakt het ventje een buiging
Nu is hij niet bang, nee voor niemand…
DOODSSTRIJD
poëzie
4.0 met 12 stemmen 4.235 hij is weergaloos laf:
hij valt aan in de rug;
hij durft niet recht tegenover mij staan;
ik zou zijn schedel te pletter slaan.
ik heb nu nog, nu nog, een wild ontembaar
verlangen naar bloed.…
de laatste reis?
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 853 ik kijk mijn vrouw verslagen aan
de woorden stokken in mijn keel
het afscheid wordt me haast te veel
ik zoek haar hand, bedwing een traan
het spijt me schat, ik moet nu gaan
de treurnis valt ook haar ten deel
terwijl ik traag haar lokken streel
omhelst ze mij, geheel ontdaan
de hond –niet bij me weg te slaan-
reikt mij een poot, emotioneel…
en zo voort
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 268 ik fiets een dijk
aan weerszijden de zee
waarvan de golven hoorbaar
beiden kanten de helling
aan slaan
zijwaarts duwt mij de wind
de handen stevig aan het stuur
trap ik de pedalen
die niet vloeiend draaien
vanwege een knik ik druk zwaarder
door mijn voet en schiet dan
even in het luchtledige enzovoort
en telkens waait mij een harde wind…
Als een abces
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 68 je lachte
toen de schalen
braken en het ei
zich opende
het was jouw
broedsel niet
dat onder je
vingers krioelde
om een eerste
glimp van buiten
op te slaan van het
tabula rasa bestaan
geïnstitutionaliseerd
hormoonde zorg
een affectief en uiterst
adequaat traject
als een abces
vermenigvuldigde zich
het vreemde leven door…
Klootzak
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.088 Klootzak hoe kan je nu
Wat heb je nou gedaan
Omdat je zo jaloers bent
Hoef je haar niet te slaan
Hufter wat denk jij wel
Regeren met gebalde vuist
Vernederen en kleineren
Er waanzin door je ruist
Klootzak kijk naar haar
En besef hoe jij haar tart
Je ongegronde achterdocht
Breekt haar oprechte hart
Hufter hou je handen thuis
Stop het…
Daar is het gat van de deur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.566 Jouw woorden die ik ooit zó koesterde
staan op een bladzij die ik om ga slaan
Daar is het gat van de deur
Je bent van de baan!…
Twee jongens kloven stammen, stoken brand
gedicht
2.0 met 25 stemmen 14.772 En de vrouwen,
de jonge, van blozende benen, van stro
in bruisende vlechten, hoe schrikken,
hoe snaterend slaan zij op vlucht.
Spil hitte, giet baarlijke wel in hartgrondige put.
---------------------------------------------------
uit: 'De zwijgende man is niet bitter', 2001.…
In doordringend beminnen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.110 ~ De grote liefde II ~
In doordringend beminnen kijken
je diepe blauwe ogen me aan
Het gevoel dat je in me losmaakt
laat de vlammen uit m'n hart slaan
Je omarmt me, warmt je aan me
aan mijn liefde, aan mijn ziel
In doordringend beminnen sinds
de dag dat je voor me viel
In doordringend beminnen spreekt
mijn gevoel voor jou de woorden…
De manager
hartenkreet
2.0 met 33 stemmen 5.846 Modern en efficiënt
zijn toverwoorden uit zijn boek
Hij weet het mooi te brengen
de menselijkheid is echter zoek
Zie daar de manager
genoegzaam staan
De klus heeft hij geklaard
De aanbeveling is aanvaard
Zijn cv is opgepoetst
Zijn rekening weer bijgevuld
Zijn fouten goed verhuld
Zo kan hij verder gaan
Om elders
weer zijn slag te slaan…
Haat liefde en...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.581 Een verbale vechtpartij,
met schelden dus,
niet met slaan.
We maken leuke, lieve,
schattige werkjes,
slechts een enkele keer
maak je mee
dat er iemand bonje schopt,
ruzie maakt met een groep
of met zijn twee.
Nee, we praten over liefde
hoe goed we zijn voor elkaar.…
Schuilde en verloren leek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 als gedachten lopen
dravend overgaan in galopperen
later zonder leiband op hol slaan
weet dan dat ik bij je ben
langs hekken en omheiningen
die in onafzienbare
rechtlijnigheid toch leiden naar
de open vrijheid van het vlakke wad
ik maan je energieën niet
maar laat je gaan
om in de onmetelijkheid
zelf het kleine te ontdekken
de warmte…
Ruis van de zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 242 Daar waar de golven op de rotsen slaan,
en strand met gras de liefde maakt,
ben jij met zout en kwal verdwenen.
Vorige week, met windkracht 10.
Onder schelpen was
wezenlijk wezenloos
en je ziel al met je hart vervlochten,
vervlogen tot in hemelen,
gevaren.…
Laat me...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 782 verliefd te zijn
breng weer eens rozen voor me mee
of een fles rosé of witte wijn
Laat me nog eenmaal voelen
hoe het is om jong te zijn
neem me mee terug in de tijd
naar ons bankje op het plein
Laat ons nog eens samen kijken
naar de sterren en de maan
het zand voelen op ons lichaam
voordat we de deur van onze jeugd
voorgoed dicht zullen slaan…
onbedekt
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.290 aanvaard mij in het lijden
aanvaard mij in het gaan
want zachtjes, heel zachtjes
vreest hoop mijn eigen naam
raak mij in de schemer
of langs een late weg
het stille zal steeds luider slaan
in’ t zwarte weefsel van de waan
zie het trage op mijn ogen
de woorden die ik achterlaat
de dood zal jouw rivieren breken
in de bedding van ‘t blauwgebleekte…
nieuwe start
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.241 de sleutel is uit het contact getrokken
de motor is uit
een grote beslissing, maar een wijs besluit
de ronkende wolken zijn in rook op gegaan
de sleutel is vervangen
ik heb hem opnieuw in het contact gestopt
nieuwe energie bij geladen
dat het portier open laat slaan om een nieuwe weg in te gaan
zet hem even in de achteruit om het pad…
Stieg Larsson 1954-2004
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 439 complot
Het was die Salander die mij opvrat
'k Was op de personages echt verzot
Kalle Blomkvist was ontzettend gevat
En Lisbeth werd vaak erg jeugdig geschat
Drie dikke delen; toch las ik ze vlot
We zullen op dit werk moeten teren
Want Stieg Larsson is van ons heengegaan
Met dit vers zou ik hem willen eren
Ik zal me door deze dag moeten slaan…
Intrigant
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 229 Maar trakteert je hel
Denk niet
Dat hij is veranderd
Het licht gezien heeft
Zijn weg gevonden
Op het rechte pad
Hij pretendeert iets nobels
Geeft je vertrouwen
Uiteindelijk is het toch een rat
Het is niet erg
Om te ervaren
Dat mensen als hij
Ook blijven bestaan
Het gaat erom
Hem te herkennen
Paraat te zijn
Zodat hij jou niet snel kan slaan…
Zeefloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 395 Vooral mensen die me in
de steek laten, kunnen heel diepe wonden slaan.
Het is niet zozeer de verlatingsangst, maar
juist het verlaten worden op zich dat me
de strop omdoet. Als ze daarna ook nog
eens toenadering gaan zoeken, raakt
mijn zeef compleet verstopt.
Dat noemt men ook wel borderline.…
Dierbare muze
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.174 (voor Hanneke)
Als kind sprong ik van grote hoogten
en dook ik in ijskoude diepten, later
ontmoette ik jou en al die momenten
samen waren de aanzet tot schrijverij
om jou te imponeren, te schaken, te
versieren, in te palmen, op te eten
(geintje), soldaat te maken, het hof
te maken, aan de haak te slaan, kortom
de mijne te maken.…
Kracht.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 547 Als ik m’n kinderen zie probeer ik vrolijk te zijn
Want zij zijn de reden van mijn bestaan
Maar de gedachten doen me zo'n pijn
Dat zij zonder mij verder moeten gaan
De pijn en verdriet zie ik soms in hun ogen
Dan wil ik m’n armen om hun heen slaan
Ik zou hun tranen willen drogen
En zeggen dat ik nooit weg zal gaan
Maar eens zal die tijd…
Medaillespiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Ik kan mij niet aan zwaartekracht onttrekken,
noch een gat slaan in overbeladen tijd.
In wil mijn gezicht met schaduwen bedekken,
teneinde te schuilen voor zichtbaarheid.
Verblind door de keerzijde van de maan,
wil ik gaan langs onbetreden patroon.
Op de tast door een onderbelicht bestaan
zonder horizon van vastgeklonken sjabloon.…
Houvast
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 groot voor zwaar
gedragen schouders
een trilling over wang
en boven oog
nauwelijks merkbaar
alleen zichtbaar voor
diegenen die het waagden
hun blik niet af te wenden
Onvermoed leed trekt een
smal spoor over
getekend gelaat en ik
kan niets anders dan kijken
Stille getuige van wankelend
mens worstelend met leven
aarzelend om om te slaan…
Geef ons liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 442 Een rilling van m'n kruin tot aan m'n schenen
Met haat doordrenkte waanzin spreekt zich uit
De menigte joelt mee vanuit haar tenen
Hun stille wens maakt hij tot een besluit
Zo grof, zo hard, geen gêne te bekennen
Het volk in onvrêe zoekt een zondebok
Als kuddedieren laten zij zich mennen
Zij willen slaan, en hij geeft hen de stok
Het steekt…
Vleugels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.121 Rotsen vormen bergen
Bergen om te beklimmen
Bergen om van af te valllen, vleugels uit te slaan en de wereld te bekijken.
Maar boven op die rots, midden in het meer, zal de basis zijn.
De haven ver van gevaren.
De weg ver van de branden.
Buiten het zicht van Lucifer.
Deze plaats heet Moeder....
Daar gekomen, rust gevonden.…