Alle inzendingen over slechts een schim

nachts de muren trillen door zijn bulderende stem dan stop ik het liefst mijn oren dicht en denk dan oh wat haat ik hem als zij dan 's morgens over straat loopt 't gezicht verborgen achter een sjaal dan zou ik haar willen vragen meid toch, waarom slik je dat allemaal maar vantevoren weet ik het antwoord al ach, hij is in zijn hart niet zo slecht…

Sigaret, oraal bevredigend vingerding stoorde mensen van `t antikamp 'der gezonden' heengezonden in het rokende buitenkamp stonden rillende mensen, kou en nicotine gemis en mistkijkend uit hun ogen rokende, verstikkende, vuurspuwende blikken taxidiesels, zonder waarschuwingsstikkers, pas op! auto`s zijn dodelijk spuwen gevaarlijk rook…

Het kan altijd slechter zei men vroeger, maar hoeveel slechter, dat vermeldt de historie niet misschien omdat niemand ooit gemeten heeft naar absurde maatstaven?…

Telkens weer, is bij boeven en ander tuig ontoerekening-vatbaarheid de boosdoener van alle achterlijke streken die de dood tot gevolg heeft! De griep maakt minder slachtoffers!…

dit is de tweede oproep wat wij dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij…

Hersen- spinsels negeer ik, daar slechts tijd de toekomst bepaalt Geen gedoe aangaande dood de schim die zich onderhuids inwendig zich bevindt Wie weet waar...?…

Schaduw Gevangen door schim en schaduw, omfloerst met nachtelijk licht. Ze lopen en praten samen ineen geregen verstoren ze de nacht. Voel me als een spin gevangen in zijn web het heeft me in zijn macht. Als het ochtendlicht gloort zullen schim en schaduw verdwijnen in de dageraad.…

Ik leef maar voel het niet ik zing maar vorm de klanken niet ik vecht als een schim in een stralende schaduw altijd zoekend naar het geluk in mijn verdriet…

wanneer je weer eens bent gezwicht voor liefdes schrikbewind als je door subtiel bedrog het hoofd op hol hebt laten brengen die dan later leugens blijken heb je dan al eens overwogen dat je misschien keer op keer enkel jezelf hebt bedrogen of blijf je voor jezelf een transparante schim…

herhaalde daden werd gedwongen, is het moeilijk te verklaren wat Achilles en mij zo hebben verwond, tot welke soort ik hoor of uit welke ruif ik werd gevoed weet nog immer niet en moet ervaren wat me het meest bekoord,als vogel uit het lot of hand z’n nest beschrijft op smalle rand van z’n bestaan, houdt de schaduw van mijn schim…

Op een zwoele zomernacht bezocht ik haar languit lag ze in het gras ik was jong en onbedreven moest drinken haar meegebrachte brouwsels opdat ik niet meer op zou staan dan sloeg ze me ik ging gehavend heen en steeds maar weer terug zocht haar in het gras maar nooit vond ik niet eens een schim van haar…

tevreden te stellen; Geen idee heb ik of ik je ooit Nog weer eens zie - ook al hoop Ik het met alle hoop die in me is, En dat ik dan nog weer een glimp Van je op kan vangen van hoe je was, Toen het leven je nog omarmde, Zielsblij zal ik zijn als ik je Even weer zie, zodat ik over jou gerust Kan zijn, ook al ben je niet meer Dan een schim…

Ik ben een schim in het ochtendlicht. Als een schim heb ik een bestaan. Beschouw ik op een afstand het leven met een lach en een traan. Mijn hart klopt voor het gelijke recht. Ik zoek de waarheid waar hij niet wordt gezegd. Is mijn leven niet ongelofelijk saai? Ben ik een lafaard die om de waarheid heen draai?…

Zal er iemand om jou treuren Als jouw schim opgaat in duisternis ? Ik zie jouw silhouet vervagen Totdat het helemaal verdwijnt Zal er ooit iemand wachten Totdat jouw ster aan de hemel verschijnt ? Je bent een schim in het donker Getekend door het leven Elke voetstap wordt weer uitgewist Zou er iemand om jou geven ?…

een vage schim een traan glinstert als een ster troebeler worden zijn ogen zijn reisdoel is nu nog zo ver dat zal wel weer opdrogen hij spiegelt zich zo is het beeld die schim is hij immers zelf zijn reis gaat naar heel ver weg waar iedereen echt samen speelt intussen rijdt ratelend die trein en wisselt soms van spoor alleen zittend…

Pijn maakt je wezenloos het laat je achter als een schim van jezelf.…

schim die in de nacht verteerde En schelen kan het mij ook eigenlijk niet Ik houd van binnen toch mijn eigen waarden aan Daar buiten is de uiterlijke schijn Ik zal mijn eigen weg maar gaan…

Soms valt er, stoot er iets in huis, waart er een schim -- door de muren heen.…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Die vage schim, verblindde een kort moment, het zicht op realiteit, in kortstondig oogkontakt. Heel even, enkele seconden, keek ik in de diepte van je ziel, door ogen van oprechtheid, die mijn hart deed overslaan.…

Ik dacht de nacht te horen vallen in duister waar het was gebleven zo zorgzaam was de dag en nu verlaten schimpt de schim dwars door ‘t donker heen geen sterrenlicht voorziet in dromen geen akker omgeploegd waar velden dun bezaaid met bloemen de ware trots van slechts de éénvoud zoent hoezeer de rust van binnen stilt de storm de bomen…

hier in dit oude huis val ik altijd maar uit het paradijs hier nu in dit koude huis waar de houten deur slechts kreunen kan waar ik altijd maar wacht roerloos wacht op jou hier in dit lege huis waar ik altijd maar zing tranenliedjes voor jou hier nu in dit koude huis waar liefde als een schim altijd door de kieren schemert…

[Haiku] De ransuil vliegt weg een snelle schim in scheervlucht door het stille woud.…

Een slechte voorspelbare voorstelling zonder begin of eind, of het moest die schim zijn die jou vlak voor tijd nog gulzig schaakte. --------------------------------------------- uit: 'Aan een open raam', 2000.…

Nu ik nog ben wil ik de dood beleven te meer daar hij als waarde niet bestaat, ik pleeg geen roofbouw op een later staat waar ik als ziel of schim subtiel zou zweven.…

Jouw geest schijnt een licht te zijn dat mijn schim doet verbleken. Enkel een herinnering op de bodem van mijn hart gestort...…

rode stippels zwart met goud alles donker maar zo vertrouwd schim van licht wil je gaan of heb ik je gewoon weer niet uitgedaan?…