"Versleten"

Mijn verhaal is tot
de draad versleten,
ik stop mijn ogen
dicht en schrei, gebed
diep in oude dromen,
zonder eb of vloed,
in kansarm tij, in een
toonloos duet door
menig dichter reeds
bezongen, een ultiem
lied, van ziel tot hiel
gedoopt in een literair
verbond tot herhaalde
daden werd gedwongen, is
het moeilijk te verklaren
wat Achilles en mij zo
hebben verwond, tot
welke soort ik hoor
of uit welke ruif ik
werd gevoed weet nog
immer niet en moet
ervaren wat me het
meest bekoord,als
vogel uit het lot of
hand z’n nest beschrijft
op smalle rand van z’n
bestaan, houdt de schaduw
van mijn schim het
langste stand tot ik op
korte wieken met beide
poten op de grond en
realiteit ben aangeland.

Illustratie:
Roger van Belleghem.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 23 april 2010

pebmartenskpnmail.nl

Tot schim versleten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 7 stemmen 183