172 resultaten.
Van elke leugen ontdaan
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 417 een heimelijke leugenworp
in mijn open aandachtskorf
loopt als zemelen zo hard
in de gaten en valt
al klamp je angstvallig aan
bang bedekkend je motieven
mijn scherpgerande mazen klieven
in illusies en verloochening
elk spinsel straf gezift
vat ik bewust gedachtezaad
dat samenhang ontsluiten laat
en als klare vreugdekern
opgetogen…
Vreugde van angst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 239 ga ik dood dan is het in
het verlangen naar leven
geen hoed zo passend als de rand
met de veer en het gespleten zijn
van de top
de top, een verscheidenheid aan woorden
spinsels zonder vreugde en oude klanken
die zich versterven in het zeer
waarin ze worden geuit
ik spui mijn laatste bloed
en vang de albatros die me
komt halen, geen vrees…
In krochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 Hersen-
spinsels negeer ik, daar
slechts tijd de toekomst bepaalt
Geen gedoe aangaande dood
de schim die zich onderhuids
inwendig zich bevindt
Wie weet waar...?…
De zee kust mijn voeten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.089 Ik loop voetstappen
in het natte zand
de ruisende zee
raakt mijn oren,
ziende blind
wolken mijn gedachten
de lucht in
grillige grijze vormen
zwerven naar de verte
flarden mijmeringen
maken van de kim
’n gerafeld koord,
ik voel de wind
mijn spinsels verjagen
ik kijk omlaag en zie
de zee mijn voeten kussen…
Mijn waarheid
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 627 Gevangen web van woorden
op het ritme van jouw stem
weven draden een spinsel
tranen ogen naar het licht
de dolgedraaide klinkers
gooien letters op het vuur
zelfs vechten in het duister
neemt mijn nacht van werklijkheid
schud mij en maak mij lichter
neem onbevreesd mijn adem
wis gedachten in mijn geest
laat de pijn mijn waarheid zijn…
Pandemisch leven
netgedicht
4.0 met 728 stemmen 56 schitterend
ben jij overeind
gebleven in deze
bizarre tijden van
pandemisch leven
uit alle spinsels
heb jij met magie
de pluisters van het
duister verdreven
op zoek naar licht
ook op nabije
helderheden werd
het zicht ons op
mystieke wijze
plotseling ontnomen
waar ooit houvast de
weg naar hemel was
zijn geesten weggebleven…
ONGRIJPBAAR
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 Gedachten compleet ongrijpbaar
je schrijft ze op: structuur is duur
stilte steeds meer onbetaalbaar
de spinsels blijven malen
vormen nieuwe hoofdstukken
als ze elkaar weer inhalen
door in het niets te turen
denk je dus dat je bestaat
maar wat je daarna achterlaat
zijn vooral verloren uren
wil je dit boek gaandeweg sluiten
moet je weten…
EEN ANTISLAM VERS
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 418 Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt.
Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd?
------------------------------------------------------------
note:In dit mini-sonnet uit ik mijn mening over de zogenaamde dichtwedstrijden, ook wel poetryslams genoemd.…
De tijdslet in beweging
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 391 De wijzers teruggezet, de tijdslet
in een macaber perspectief
dwalend tussen de getijden
hunkert de geseling naar
het volgend seizoen
zomaar een klok, spinsel
van planning die leidt tot
boosheid waar haat strandt
op het blijven stilstaan van het hart
de ware tijd is zoekende in
een chaos die geordend
door het journaal marcheert
om tenslotte…
Rusteloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 171 Tussen rusteloze spinsels
dwaalt de slaap verloren rond
kan geen ruimte vinden
voor een echte eigen plek
In de luwte van de chaos
waar geen maanlicht valt
probeert het schaduwbeest
de nacht te overleven
Met zware zwarte vleugels
vliegt het dwars door de tijd
naar het land van bloemenhoning
waar een zoete rust zal wachten
met de morgen…
Als een buizerd.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 139 Mijn snavel mag dan scherp zijn maar vliegen kan ik niet
dus moet ik elders ijlen met mijn wonden, mijn verdriet
Met mijn voeten in de blaren van een schemerig, herfstig bos
laat ik mijn grieven varen, laat ik alle spinsels los.…
Anna, lief
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 154 In het wit kan een gedicht gezet
maar je kunt het ook laten
onder de foto een spinsel schrijven
over liefde en trouw
tussen een man en een vrouw
Niet konden laten
van elkaar te houden
zelfs na de dood
Twee engelen spelen
met hun instrumenten
een loflied op het zijn
Een valse toon komt
door het kriebelen
van de nieuwe veren
in de vleugels…
Kameleontisch van kleur
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 95 ik zie gedachten
rafelen in wit
oplossen in het
warme licht van zon
sommige donkeren
pakken zich samen
om in een dreigend
gebeuren te ontladen
daartussen dansen
anonieme woorden
op wind zonder keuze
kameleontisch van kleur
nog onbepaald
is hun voorkeur voor
het spinsel van beelden
onder regie van humeur
ik draai me om
lach tegen…
Het rag is verwaaid
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 112 wij sponnen een web
ieder met eigen draden
kwamen in het kruis samen
met vlechten en hechten
beschermden wij onze plek
zij aan zij de wereld voorbij
leken vrij in doen en laten
maar wat wij maakten
bond ons te veel aan elkaar
wij waren geen jagers
maar voelden ons prooi
met het web als bewaker
het rag is verwaaid
de spinsels herinnering…
verzamelt beelden van glas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 371 zestien toen ik je ontmoette
jij ging de wereld begroeten
de benauwdheid verbogen
door stralende ogen
ambitie en twijfels
de toekomst nog ver,
liefde die weifelt
maar jij wordt een ster
je gedachten zijn zwervend
verkennend en vrij
toch ben je verbonden,
met spinsels aan mij
met wie kan je praten,
wie luistert naar jou
wie…
EEUWIGE DOPING
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.024 Wat ik krabbel op papier
Zullen wijze woorden zijn
Klinkend als een lied
Repeterend als refrein
Het hoofd vol met spinsels
Over de vrede op aard
Hoe dat tot stand te brengen
Terwijl jij mijn kindje baart
Een nieuw klein leven
Op deze verdorven planeet…
Zwerver onder zwervers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Gelukkig voel ik mij vandaag
Nu ik zwerver onder zwervers ben
Mijn vrienden zonder dak, zonder thuis,
En ik die een vreemde in mijn gedachten ben:
Dolend heb ik mijzelf in mijn spinsels verloren
Wetend dat ik net als zij door Hem ben uitverkoren,
Klamp me vast aan die arm over mijn schouder
Van hem die letterlijk niets meer heeft,
Behalve…
200...!
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 662 Een mijlpaal is bereikt
al tweehonderd gedichten
Ik had het zelf nooit gedacht,
dat ik mijn "spinsels"
kon verdichten...
Niet allen vind ik even goed
maar dat zal ieder denken...
Toch heb ik erg goed nagedacht
om niemand hier te krenken...…
Knoppen en koppen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 59 ging
als een zucht
door het woud
van gedachten
lieflijk geneuzel
onder gepeuzel
aan de info
van alledag
zij openen
hun bladeren om
knoppen en koppen
te proportioneren
zij schudden
nog geen nieuws
uit bomen die in
het zomerse dromen
maar onder het
bladerdek driften
gekleurde sappen
hun al heerlijke oogst
waar men in spinsels…
Wereldwijde migratie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 87 ik heb ze gezien
gezichten die alles
van iedereen wisten
in lijnen hun
bijbel gelezen met
verhalen over het leven
de overtuigende handen
die met spinsels van
woorden verbanden leggen
langzaam onze vrijheid
beletten door het
begrenzen van perspectieven
zij zijn de dieven
die in het bestaan onze
toekomst verloren laten gaan…
Ragfijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 386 kleine zwarte vliegjes
trillen mee op de adem van lentewinden
arachne strekt subtiel haar poot,
de fijne haardraden raken de spandraad,
registreren genadeloos elke trilling
van teergazen, onbezorgde vleugeltjes,
tot een brutale mus zich vertoont
op dit koninklijk balkon, zonder
pardon knipt hij met zijn kegelsnavel,
het broze zilveren spinsel…
Verjonging
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 638 praten
dan sijpelt uit hun ogen het groene
licht van oude wijven, die hun kinderen
missen en daarbij een echte man
Alles speelt zich in hun woorden af
misschien zoals vlinders in hun buik
en hoe men slank en grijs vertaalt
in blijvende zekerheid en trouw
In hun blikken houden zij vast aan
het glinsteren van ogen, stralen
zij hun grijze spinsels…
Toen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 106 Ik ben walgelijk, niet goed genoeg en zal het ook nooit zijn
Maar is dat waarheid of slechts een spinsel van mijn brein?
Alles ligt aan mij en ik doe alles fout
Of voelen die woorden gewoon te vertrouwd?
Iedereen haat me en is beter af zonder mij
Of waren dat slechts dingen die hij zei?…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Het licht verdrijft het duister,
de spinsels in mijn hoofd worden gesust.
Ik weet wel wat je mij zou zeggen:
“Ik ben er nu niet meer.
Je moet nu verder zonder mij.”
Stil maar… ik weet het wel.
Maar het doet nog steeds zo zeer!…
Niet met zoveel woorden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 op een dag is het onbespreekbare
in letters geborgen
het weke, het naamloze
het bestorvene, nog donker voor het licht
alle spinsels zonder gezicht, in een zucht
terwijl de dag vol uren loopt,
de nacht zich toenemend verlaat
zich wakker schudt in vergeten
nog warm van gedempte toon
schielijk langs onaangeroerd waken
ik ga weer zwijgen…
Spin-off van spinsel
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 302 Mart Smeets wil graag een eigen sportkanaal
't Is 'n klein quootje, met veel 'als' en 'zou'
Hoe hypothetisch ook, men gaat al gauw
Met zo'n terloopse uitspraak aan de haal
Dus wordt in vette letters meegedeeld
Dat iemand soms met een gedachte speelt…
spinsels uit een gouden droom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 495 weerbarstig krult het haar
groener buigt de wind
ogen komen bomen tegen
dwarse schijn verblindt
gedachten zweven
zonder toe te geven met
hun schaduw op de vlucht
licht schreeuwt opgelucht
geen spinsels uit
een gouden droom
ik ben gewoon een vriend
die boomt over gedichten
de zon lijkt lichter
als het donker wordt
de rode gloed…
Voor Saori
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 711 Twee bewuste volle manen verder
het borrelt sporadisch
Het raakt me wanneer ik einden loop
mezelf herken in eenvoud of
rechtop lopen zo overdreven lijkt
en sfeeromschrijvingen vergetel
als donker in een nacht onmachtig
enkel een schampere toon teweegbrengen
Variaties op het thema blijven leegtes
barokke spinsels zonder eeuwigheidswaarde…
Houterig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 434 Vliegjes dansen vroeger door
hangen spinsels te vergaderen.
De stam is gebarsten, de bast gaan rotten
het leven kwam er weer in ravotten
omdat het bij zagen is gebleven.
Ik heb die bundel maar begraven
-waar ik papier van wilde schaven-
tot pulp geschreven.…
Transatlanticism
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 250 Spinsels en draden een
melancholisch festijn voor zijn lede
brilglazen. De vissen donderden
met bakken uit de lucht.
Hij kwam goed aan
in het verdoofde land.
Zijn been leek op een
afgestorven zwaan en
het was donker
waar hij lag.…