932 resultaten.
dokter fa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 173 dokter fa is ziek
met de mollen onder de leden
ligt hij bijna bij de mi
hij wil zijn zuster do herstellen
de verwantschap helen
haar een half toontje
lager zetten
zij is dan wel si
alles heeft zijn prijs zo
do doet dan een beetje dodo
of zo
of sterft dan stilletjes de dood
maar niet zonder staartje
hij slaat nog een afgerond kruisje
het…
BLIJDE VERWACHTING
netgedicht
2.0 met 61 stemmen 9.000 Jij staart naar de wolkenslierten
gewenteld in een pijnlijke gloed
van vele, moeilijke spinsels.
De bevruchting moet een zegen blijven,
de navelstreng die lengt
zoals het daglicht in het voorjaar.
Jij wordt loom als een moeras in de laagste zon.
Ik weiger te berusten in een vergeefs lot.…
dichters strijden in leiden
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 742 afgereisd als combattant
in de competitie
wie vertolkt beste poëzie
smijt 't hart maar uit de kuil
smikkel kruip lummel druil niet
lollekes liefst uit de bollekes
teksten moeten wel luiden
listig publiek zal duiden
hoe vertolkingen klinken
wees van den flinke
gooi 't er maar uit
hup fluitjekruid
daar ging hij weer
einde avond
staart…
35
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.950 bij het beven
barst, geen lucht, ik stik
toen stopte zijn rikketik
en het werd stil
en hoeveel hij ook verdiende
er waren maar weinig vrienden
zelfs zijn hond bleef hem niet trouw
om maar niet te spreken van een vrouw
een jaartje later
niet meer zo’n prater
verloor zijn baan, zijn geld, zijn doel
hangt wat slordig in een stoel
en staart…
Waartoe het gevaarlijkste roofdier in staat is
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 967 Ik word bij 't zien door bitterheid verteerd:
die arme onverdoofde lieve biggen,
die in een soort van harnas moeten liggen,
terwijl een arbeidskracht hun staart coupeert.
Mishandeling! Dit is nog slechts een voorbeeld.
Waarom werd in het wereldtribunaal
tot nu toe niemand nog ervoor veroordeeld?
Het is iets, dat me uitermate steekt.…
Op de stoep
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.000 Op de stoep
staart het meisje naar de scherven
verzonken in gedachten
Bij haar voeten ligt een stukje glas
het glinstert in het zonlicht
van de ondergaande zon
gewoonweg onweerstaanbaar.…
de laatste van het eiland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Hij staart over het water
en spuwt op de grond voor hem.
'Mezelf heb ik nog niet verloren
alleen ben ik nog niet.
Alleen......
als ik zo eenzaam ben
dat ik niet eens meer mezelf heb
dan grijp ik mijn lantaarn
en zeg alles vaarwel,
ook de leegte.…
DE LAATSTE STORM
poëzie
4.0 met 3 stemmen 790 Bleek en bevend staart alom de manschap
naar het krakend wantwerk en de zeeman.
"Sloepen af en vrouwen eerst!" gebiedt hij.
Wiegend wagglen sloepen in de storrem,
angstig ijlt de manschap in de sloepen.
Eenzaam staat op 't vaartuig de oude zeeman.
"Vol!…
Rechtlijnig of een rechte lijn trekken?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Wat een ander tussen de regels wel
of niet ziet, gebaart, anders naar de regels
staart? Loop je ver weg oog je kleiner
op 'n kindertekening leven is geen ding.…
Nemo en Antarctis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 120 door de IJszee naar Atlantis
Tussen Scylla en Charybdis
monsterbaaierd, waar Odysseus
onversaagd aan god Neptunus
weerstand bood, maar door die hybris
schonk Zeus geen vergiffenis
Nemo in zijn Nautilus
kent onderzee geen hindernis
noch andere bekommernis
Tot in de zuidzee van Antarctis
naast de potvis ook een walvis
opduikt met een staart…
Vergeet me maar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Ze maken kapot
Nu lijkt het net alsof ze iets hebben gemaakt
Ik zei, ik wil je aankijken als je naar me staart. We kunnen het samen.. Daar is iedereen bang voor
Om te verdwalen
Dit zit zo vast in mij
Daar heb ik zelf voor gezorgd
Om mijn leven mee te dragen
Dat zet je toch niet zomaar opzij.…
Montezuma
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 181 montezuma
Familie van de bronsgekleurde wesp
Chalcidiae, met lange smalle tenen
De montezumakwartel cyrtonyx
Schijnt laatstelijk gespot, van heind en ver
Gevlogen van de kust van Florida
Familie der odontophoridae
Haar kleed opaal als van een vreemde ster
En 's nachts nog donkerder dan een onyx
Maar montezuma oropendola
Zwiert met zijn staart…
het land verkeert in alle staten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 300 het land verkeert in alle staten
maar mooi dat we Rita vergaten
want die was al in alle staten
voel je even in bij Verdonk
niet links wel rechts een optater
nu ex excellent met blauwe kater
zij kijkt naar de eerste liberaal
ziet den staart van den aal
terwijl zij bitter het glas leegdronk
op tv nu ijlt de jongeheer Rutte
op stroken rechts…
Jongens van de straat
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.233 Houd je ogen op de stoep
Zet je Ipod maar wat harder
Als de oude man je roept
Maar hij zal je zieltje tergen
Als hij in je ogen staart
Want je kunt je niet verbergen
Voor de man
Aan het einde van de straat
Spuw je gal maar
Plant je gif
Sluit je ogen
Oren dicht
Je hebt de wereld
uitgedaagd
Nooit genade
Altijd raak
Het ultieme gevecht…
Hamburgerlatijn
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.015 besluit zelf een double whopper te halen
rijdt die paardenstaart weg zonder betalen
de ketchup druipt nog vet langs zijn kin
Zonder na te denken, ik achter hem aan
vlieg met piepende banden de snelweg op
Zet een demarrage in en ga kop over kop
fiets vloeiend van linker- naar rechterbaan
Ik dacht, wacht, ik krijg jou wel stumper
met je foute staart…
Voorheen getrouwd
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 3.266 op den duur ook beledigingen slijten
Tot een verschrikking van wakker worden
naast een lichaam aanwezig door
afwezigheid, wiens rug naar ons staart
met alle teleurstellingen, ongeluk en pijn,
nare herinneringen, omhuld in resten
van getrokken haren, huid onder nagels
en pijnlijke vermoedens
die bevestigt zijn, met een klap
En zo leven…
mijn gevoel
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.828 zelfvertrouwen
loop met mijn hoofd tegen een gesloten deur
en dat is moeilijk weer op te bouwen
kon ik maar iemand anders zijn
en kijken door andere ogen
dat doet soms erg veel pijn
en heb ik mezelf weer voorgelogen
mij helpen zien ze als een plicht
maar ik ben dat heel niet waard
ik klap ook helemaal dicht
zodra iemand in mijn ogen staart…
Duizendkunstenaars
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.169 Soms dan waren wij het vuurbeest
veel te plat om dood te gaan
bekeken wij zijn prentenboek
van kaft tot kaft - licht aangeschoten
trapten wij hem op zijn staart
of op zijn oude bokkenpoten
gaven wij het ongezegde door
het ongewoon gezegde door
van leven en de santenkraam
en alles wat men zag
We waren duizendkunstenaars
zeiden de bloemen…
KleuterSchoolKlaas
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 778 Vanmorgen achterop de fiets van ma
naar school gebracht, ik durf niet echt
volgens haar is het feest vandaag,… jaja
Sinterklaas komt zegt ze, en ook zijn knecht…
‘t Paard staat bij de zandbak erg groot te zijn
bij hem staat zwarte Piet met z’n enge ogenwit
onder zijn staart liggen keutels op ons plein
neergelegd op het plekje waar ik bijna…
DE TWEE GENIUSSEN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 744 '
Het Leven staart hem aan met medelijdende ogen;
Het breidt zijne armen uit, omhelst hem teer, en schreit:
'Grootmoedig Redder!'.... Maar, reeds is de Dood vervlogen.
Hij gaf het Leven met zijn kus aan de eeuwigheid.…
walvisman
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.430 Geisers stoom zal hij de lucht in spuiten
tot het walviswijfje brullend klaar komt,
de kronkelende reuzenlijven, het heftig zwepen van hun staarten
jagen de golven torenhoog:
een tsunami bestormt verre kusten!
Als het wijfje eivol en verzadigd wegzwemt
wenen haar wimpers walvistranen zaligheid.…
DROOM
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.734 Hij zucht, en staart mij aan.
Ik zie in 't oog een traan.
Wat vraagt gij naar mijn naam?
Niet dat ik mij hem schaam;
Maar, (ach, hier zonk zijn blik)
Hier wekt hij niets dan schrik;
Maar ginds (zijn oog herrees)
Vervangt verrukking vrees.
Hij zucht nog eens en vlood,
En zegt: “ik ben de dood."
'k Ontwaak met ene gil!…
Divisadero
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 56 scoort
Aan Mene, Teze, die het net doorboort
Obisko passt, Saibaru kopt geheid
Wie heeft in deze nieuwe zevensprong
Van sponsors spots en pimpelpaarse schoenen
En tatoeages nooit meer weg te boenen
Het laatste woord - misschien wel Luuk de Jong
Ik leg het oor te luisteren langs de lijn
Hoor namen - o's en a's - van voetbalhelden
Een fan staart…
AVOND IN DE STAD
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.436 . --
Op de vensterbank zit mijn katje en kijkt
in de donkere diepte neder,
zijn staart slingert heen en weder.
Nu komen van over de zwarte stad,
nu stijgen op uit het wiegelend nat
van de kille, duistere grachten,
de kille, zwarte gedachten.…
BELLO, DE TREKHOND
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.513 Tuimelend over kop en staart.
En als ik eens uitgeweest ben,
Wordt je slaapje plots gestoord
Jij, omdat j’ een hartlijk beest ben,
Voelt mijn komst voor dat je ‘m hoort.
Op…! Je luistert..’t lijf naar voren,
Trillend in een blij gebeef…
Recht gespitst je beide oren….…
Bij het graf mijns vaders.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 413 Wat dan is er, dat mijn droefheid lenigt,
Zo mijn oog op uwe groeve staart?…
Dood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 373 je ontmoette hem bij de haringkraam, in veelvoud, doodstil, zilvergrijs,
kop bij kop, staart bij staart, mét of zonder uitjes
of op de kermis waar de palingen, gebruind door de rook,
gesorteerd op lengte en dikte, rustig lagen te wachten
tot ze tegen een hoge prijs van hun vel zullen worden ontdaan.…
Welkom in de wereld...de wereld van...ja die!
netgedicht
3.0 met 61 stemmen 5.889 Ik wil de moeite graag bespreken
Die ik deed en die zij heeft
Elke dag het mooist benoemen
Omdat je zo graag leeft
En ik ook
En ik wil ook…maar weet niet wat en hoe
Ik weet dat ik mezelf ken en dat ik gewoon maar doe
En ik voel dat ik wil wachten, want dat is het waard
Op de dag dat iemand diepgelukkig in mijn ogen staart
En ik kijk terug…
DE FRIESCHE POËET I
poëzie
2.0 met 21 stemmen 2.508 Glazig staart naar Friesland
Het bleekblauw poëtenoog.
Soms is 't of een klaaglied
De schampre lippen ontstijgt.
De hofmeester denkt, dat mijnheer dan
Een aanval van zeeziekte krijgt.
Och, de hofmeester is niet onmooglijk
Een mensch met een edel hart,
Maar, al meent hij het goed, hij heeft geen
Verstand van dichterssmart.…
OP HET UITMALEN VAN ’T HAARLEMMER MEER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.946 Aº. 1642
Uitheemse vijanden te zitten in de veren,
Te slingeren de staart groothartig over zee,
Is ijdel, als uw long, geslagen aan het teren,
Inwendig vast vergaat en gij met hartewee
Zo deerlijk zucht en kucht en loost bij hele brokken
Het rottend ingewand te keel uit, in de golf.…