11724 resultaten.
..blik
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 751 ....hoog in de hemel,
tussen de zon en de maan,
....zoen ik je gezicht,
en zweef bij je vandaan.
....van ver zie ik jou,
kijkend naar mij,
....en word warm van je blik,
omdat ik weet wat die zei.…
die blik
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.603 Uit het niets huilde ik
uit het niets herinnerde ik mij die blik
het is over zei hij daarmee
die blik, zo weltevree
dat herinnerde ik mij, die blik,
gevolgd door nog meer gesnik…
Blik
gedicht
2.0 met 17 stemmen 2.279 O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank
zien naderen, een blik werpen op de man
die vanaf het trottoir naar me zwaait
alsof hij gelukkig huiswaarts keert.
--------------------------------------------------------
uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…
Blik
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 Jouw oogopslag verraadt jouw kleuren
die je tot dan toe goed verborgen
hebt weten te houden
onze onzichtbare lijn is duidelijk
voelbaar en laat jouw wangen blozen
je hart sneller bonzen
woorden lijken overbodig
daar gewoon zijn al
genoeg is…
blik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 wolk glijdt voor de maan
maan schuift achter wolken weg
wat beweegt mijn blik…
Blikken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Ik loop snel door zodat ik niet veel blikken hoef op te vangen.
Ik loop zo snel mogelijk door.
Ik let niet meer op de weg.
Ik probeer niet te kijken naar de mensen.
Het lukt niet, de mensen trekken m'n gezicht naar hun toe.
Ik loop nog harder.
Hoe dichter ik bij huis kom des te onzekerder en angstiger word ik.…
blikken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 Blikken, van mensen om me heen
zien me als 'n vrouw met een gebrek
niet hoe ik als mens ook kan wezen
"heus" ik ben echt niet van steen!
Blikken, ja ik ken ze maar al te goed
dan zeggen ze ook nog fijne dingen
dat de eerste indruk vaak de beste is
nou, dat ontneemt 't bij me vaak de moed.…
Dat blik
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 395 Je was mijn eerste keus,
Dat weet je heus
Maar dat verdomde blik,
Je verdwijnt weer, en ik slik
De zovele verwijten,
Hoelang moet ik mijn tranen verbijten?
Voordat je ziet, dat dit de oorzaak is van ons verdriet.
Ik hoop dat voor jou de zon mag schijnen, wanneer de drang naar verdoving voorgoet zal verdwijnen.…
Die blik
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 33 Soms is er random iets,
Dat me aan jou doet denken.
Verdwijnend in het niets,
Om 't dan weer te bedenken.
De tijd vliegt o zo snel,
Zo moeilijk te geloven.
Maar een ding weet ik wel,
Dat jij je uit kan sloven.
Hoe kan ik dat niet zien,
Dat jij een doelpunt maakt.
Als jij me hebt gezien,
Of ik, door jou bewaakt,
Je in de ogen kijk,…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.264 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Waarom verwijt ge mij
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.293 Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten
die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan,
De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate,
weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan.
Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden.
De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Eenvoud in verhaal
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 116 Mijn blik dwaalt mee met het stille lied,
dobberend op het waterblad
langs slingerende beekjes,
kronkelende rivieren naar zee en oceaan.
Zo werd ik, als kleine levensdruppel,
deel van dat ene grote universele verhaal.
Mijn blik dwaalt niet meer...…
zoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 420 Een jonge vis in de zee der tijd
Wordt door zijn moeder voorbereid
Kan nog alles aan haar kwijt
Een jonge vis, een zee van tijd
Zwem maar, visje, ongebonden
De angst voor pijn is te doorgronden
Niemand zwemt altijd ongeschonden
De zee van tijd heelt vele wonden
Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren,
Ik zie hem naar zijn mama staren...…
Strandbeeld
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 634 Je lippen trilden toen de zee
zich terugtrok van de kust
waar het verlaten strand
jouw eenzaamheid vergrootte
zoekend keek je rond
en vond
haar naam
verweven
in de einder
en ik zag
je blik
verdrinken in
de branding…
Zomergenoegens uit het verleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Een blik naar het ververleden van mijn zomergenot.
Waar mijn strakke lijf langs de kust lijn paradeert, en waar de mannen blikken lonken. En mijn neus de geur van de zee tot zich neemt, en waar de roep der meeuwen nog steeds hoorbaar is. En wat zich in het ververleden daar afspeelde.…
Zon Zand en Zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Heerlijk in de zon
Voeten in het warme zand
Mijn blik gericht op zee
Neem brood en koffie mee
Zalig zachte zonnestralen
Geven zand een gouden gloed
Zeebries streelt mijn huid
Meeuwen krijsen herkenbaar luid
Bijzondere schelpen
Op zandbanken gespoeld
Vanuit de golven uit de zee
Neem ik deze dag weer mee!…
Vervanger
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.170 Als de tranen het zout van de zee verzachten
En een glazen blik op oneindig is gesteld
Als mijn voeten het rulle zand verkrachten
En de hemel schuin omlaag helt
Als de wind zachtjes door mijn haren streelt
En ik zou willen dat jij degene was
Als ik wacht op een dag, waarvan ik niet weet of hij zal komen
En mijn pijn gemaskeert wordt door een…
hoe ze keek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 hoe ze keek
hoe
niet waarom
dat vroeg ik mij nooit af
niet tijdens
en niet
daarna
het was
en het was
hoe
hoe ze keek
melancholiek
kan dat?
kun je zo kijken?
want het was hoe
het was
hoe ze keek…
Het wreedste raadsel
gedicht
1.0 met 10 stemmen 4.282 Het wreedste raadsel waar ik deel aan kreeg
sinds ik door mijn geboorte werd ontbonden
uit oeverloze zee
is schelp te zijn
die niet dan door de ene hand gevonden
kan worden
en die toegesloten blijft
tenzij die ene blik mij treft
en openschrikt het schaaldier
en de tanden
verwekt, de mond
het beenmerg
mens -
o hand en blik
o toorts
kom…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 178 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
zielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 vandaag zweeft zij
ver over huis en hof
mijn wilde ziel
met wie je niet
goed over open
zee kunt reizen
blijft op het eiland
met vrije blik
kijkt ze uit het open raam
ver voorbij de wal
naar de bewegingen
van het water…