Alle inzendingen over steden

Bevrijding betekent je steeds bevrijden want zelfs bevrijders kunnen weer overheersers worden Bevrijding betekent ook je steeds persoonlijk bevrijden Je bevrijden betekent niet alleen bevrijding van collectieve armoede, honger, oorlog en discriminatie maar ook van persoonlijke angsten, ongemak, miskenning, misnoegen Je bevrijden…

Stel je het licht als een zwerver voor, dat zich van je verwijdert of steeds dichterbij komt. In het licht vind je zowel jouw vrienden als jouw vijanden. Stel je de duisternis als een dief voor, die bij nacht komt, steeds weer onverwacht. In de duisternis vind je troost na het verdriet, dat je in het donker overmande.…

de agenda van het leven was ons voller dan volst dankzij de liefdes en de naasten die ons het leven vieren lieten in het nu elkaar weten aan de overkant van de tijd zullen wij steeds weer genieten van de langzaam groeiende berg van opdiepende herinneringen die gelijk herontdekte brieven zich steeds opnieuw lezen laten die kunst van herinnering…

en blijf ik kind.... en nog steeds bang.…

hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, hoogte vrees steeds minder steil, tot even zweven het hoogste punt is net geweest sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren ik stuiter prettig op het groene stom kijken wat oude knarren rollen, rollen dit is fijn gezichten volgen vol verbazing steeds trager bijna stil en dan donker…

De golven beuken op het strand met ongelofelijke kracht, maar lossen steeds op in het zand, hun energie tot staan gebracht. Het is een onvoorstelbaar spel; vanuit een eindeloos bestaan, steeds even niet en dan weer wel, geeft het geluid hun ritme aan.…

Daar kan ik mij steeds minder tegen weren daar leef ik mee en zal ik straks nog sterker in eenzaamheid verkeren…

Al was het een golf met wederkeer Ik zie hem duidelijk telkens weer In de ochtend met steeds glanzend haar Mij wekkend met een heus gebaar. Steeds tot hij bezwijmt Voelt leven alsof alles rijmt.…

Steeds verder jaagt de storm voort een smekende bede niet gehoord. Het eiland blijft achter leeg…

maar zo vertrouwd vluchtte ik terug naar het zachte geluid liefste, slaap je nog steeds…

nog steeds mijn liefste ridder alleen nu op een andere fiets je had toen nog geen auto maar ach, dat deerde niets.…

zie je mij alleen als je vrouw die voor je kookt, de afwas doet je auto wast, ja zelfs je fiets hou je nu nog steeds van mij of doet het je allemaal niets ?…

De band is weer bij elkaar muziek en de gevoelige snaar sluit ramen en deuren want het gaat weer gebeuren decibel gaat door merg en been gewoon de muziek samen lopen we er doorheen de noten zijn geen probleem want het is ruig en hard en de drank vloeit moeiteloos door de aderen heen en de grappen worden steeds slapper en de teksten steeds…

dan mijn talent dat steeds verstek laat gaan mijn fantasie die vaak toekijkt om niet meer te verlangen het hele leven in een dicht te vangen…

je loopt swingend de trap op de tredes zijn pianotoetsen steeds hoger klinken de tonen je nadert steeds dichter de wolken je staat alleen even stil bij het omdraaien van de partituur (van de bladzijden tegen de muur).…

Gelukkig wil God altijd naar ons luisteren Hij heeft steeds voor ons een open oor Bij Hem gaan onze woorden niet teloor. Wij mogen steeds maar weer tot Hem gaan En aan Hem onze dagelijkse zorgen voorleggen Het past ons, om Hem daarvoor dank te zeggen.…

Ik leef nog steeds - een vorig leven dat me niet is toegestaan, ik fiets nog steeds bij je vandaan met alle lichten tegen. Het wordt later en ik mis je. Je bent inkt onder mijn huid. Het is voorjaar en het regent en je zoekt een trouwjurk uit.…

Wetende en toch steeds weer verbaasd dat zelfs wie dagelijks de dood voorspelt nooit aan het eigen graf staat.…

de grens wordt steeds meer verlegd; sterven groeit hard…

dat het steeds minder wordt; het kind dat zoekt naar dunne plekken en de afbeelding van het licht, hoe het om een glimlach weent, als vreemde, ongezien dat het steeds meer wordt in een beheerste vorm; grachten vol gedachten, bovenop de stilte van het alledaagse en hoe het tenslotte zal weten dat het schrijven moet omdat gesproken woorden achterblijven…

liet gaan handen zijn ineengeslagen het steeds geven is voorbij ieder zal zijn eigen lasten moeten dragen…

Plaatst die straling steeds weer opnieuw voor het voetlicht die blijde mare van zo ver. Daar in het Oosten straalt een nieuw licht. Krijgt het wonder opnieuw een menselijk gezicht. Zijn die drie wijzen niet alleen de iconen van gisteren; maar zijn zij ook nu nog steeds in hun wijsheid voor ons het meest actuele bericht.…

Feeërieke toverkracht mijn lieveke Steeds weer dat wonderbare hartendieveke. Je aanbeden, vaak geleden zo puur, moeder natuur k Zie je graag en heb je broodnodig venteke yep spetterend vuur. Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten Verdriet gehad en nog steeds me toch onverdroten de piano van Beethoven.…

ogen ontmoeten ogen vluchtig in ’t voorbijgaan steeds duidelijker zoeken jouwe de mijne gedachten spinnen verhalen voor rode oortjes jouw glimlach verraadt je de mijne doet er niets voor onder ook al ben je met hem vinden steeds opnieuw jouw ogen de mijne uitgebreid stift ik mijn lippen rood in het voorbijgaan knipoog je en sla…

Zoveel nacht En zoveel duister Vage beelden Om mij heen Ik lig hier stil Denk na en luister Minuten smelten Één voor één Onwaarschijnlijk Is de stilte Vreemde tekens Op de muur De slaap blijft weg Ik dwaal in het donker Zo verstrijkt Er weer een uur Nog steeds veel nacht Omringt door duister Nog steeds geen Dromen, slaap of rust…

Een vogel vloog hoog langs de wolken En zag de aarde steeds minder groen Hij dacht hoe moet ik in een lied vertolken Dat de mensen daar iets aan moeten doen Steeds komen er minder insecten Bloemen en planten worden niet bevrucht Mens waar blijf je met je intellecten Ben je voor ondergang niet beducht De vogel vloog verder en verder En overal…

Niet steeds vaart mijn schip zonder schade maar krijgt in tegenwind dikwijls averij meert op tijd aan, aan veilige kade mijn navigator is steeds aan mijn zij. Hoe verder ik de horizon nader bereik ik rustig water, kom ik aan land en in de verte wenkt mijn Vader noodt mij te rusten in Zijn hand.…

Een stafylokok in Stavanger Die maakte de mensen steeds banger Want als men hem vond In een heel vieze wond Dan duurde 't ge-etter nog langer…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

Het zijn alleen maar woorden die ik je nu geef, Je zou er niets aan hebben als het daarbij bleef, Maar woorden worden daden van liefde en van trouw, Ze zullen steeds verraden hoeveel ik van je hou!…