Netgedichten

netgedicht (nr. 24.802):

Ik wraak de lat

steeds meer negeer ik
bij het lezen
de middelmaat waartoe ik zelf behoor
de lof aan dichters door mijzelf geprezen
zijn al te vaak bewijs daarvoor

ik wraak de lat
door mij zo hoog gelegd
dat moedeloze streven
naar wat ondoenlijk en
bij lange na niet haalbaar blijkt

dus wordt het tijd om bij te stellen
op ware hoogte die niet verder reikt
dan mijn talent dat steeds
verstek laat gaan
mijn fantasie die vaak toekijkt

om niet meer te verlangen
het hele leven in een dicht te vangen

Schrijver: annabel, 9 maart 2009

stuve013

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

talent

4.0 met 13 stemmen

381

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 10 maart 2009
Email:: kerima.ellouisehotmail.com; ik lees je heel erg graag. Van mij mag je die lat weggooien!

Naam:: Quicksilver
Datum:: 10 maart 2009
Email:: dvdvthhotmail.com; Heel invoelend gedicht, hoe hoog leg je de lat?

Naam:: windwhisper
Datum:: 10 maart 2009
Email:: schorpioen49ziggo.nl; je bent goed zoals je bent, leg de lat nooit te hoog, je schrijft schitterend

Naam:: hebus
Datum:: 9 maart 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; de zelfkennis der dichter, en diens zelfbeschouwen, een teer en gevoelig punt. maar je ware aard drijft hier boven in een zeer raak gedicht.

Naam:: jac van sweijnbergen
Datum:: 9 maart 2009; ieder mens komt te kort als je gaat vergelijken
daarom... je hebt een mooi gedicht gedicht...

Naam:: annabel
Datum:: 9 maart 2009
Email:: justformeplanet.nl; korte toelichting:
het gaat over de lat, die ik mijzelf opleg, niet aan anderen

Geef je reactie op deze inzending: