Alle inzendingen over sterrenpracht

Wij verwonderen ons over de sterrenpracht Ook over de maan die licht verspreidt En die overal te zien is, wereldwijd Tijdens de avond en de donkere nacht. Onbegrijpelijk dat U naar ons omziet En werkelijk aandacht aan ons schenkt U die ook alles wat op aarde leeft denkt Wij zien het, maar doorgronden het niet.…

Onder die sterrenpracht en grote volle maan zie ik vaak het nodige aan ontroering gaan. Soms ogen het liefdevol gebalsemde gebaren waar ik op mijn beurt dan steeds naar blijf staren. Zijn mijn ogen dan blind in de nacht die mij soms die voorgesneden maskers bracht ze brengt namelijk in dromen heel veel pracht.…

Zonnegloed, geflonker van sterrenpracht geven de schepelingen werk vol eer. Lieve, lage golven, loeiend onweer begeleiden als sterke, trouwe wacht toestelgedreun, vermengd met schone kracht der toonkunst, die blij danst, steeds op en neer.…

Het oude Fort waar Hollands Glorie werd herdacht en hoog daarboven al die sterrenpracht. Nog steeds ervaart men in 't grote magazijn, en in die oude huizen de heimwee van weleer, de verre echo van zovele voorbije levens met daarbuiten de oude palmen die altijd rustloos zullen ruisen.…

Leer me het geheel te zien: de afgrijselijke armoede waarin zo velen ook nu nog leven; de eenzaamheid van ouderen, het onbegrip, de misverstanden, maar ook de sterrenpracht en het koele maanlicht, want de hitte van de zon kan zo vermoeien.…

De sterrenpracht die traag vooruit schuift, lijkt voor ons hart en verstand te violet verheven en toch nodigen zij ons uit keer op keer: 'Laten we samen gaan kijken of deze morgen de rozen al stil zijn ontloken. Ervaar glim en glim- lach van ons zijnsniveau, kleine mens, kom nader!'…

kom laten we samen dansen nu het is de tijd van de flamingo’s hoe we zwieren en drinken in de nacht luttele centimeters van de werkelijkheid het ontwaken lijkt langer te duren dan gewoonlijk misschien dat deze ochtend extra aandacht verdient maar jij denkt nog aan de nacht, steeds aan de nacht in wat voor handen is aan maneschijn en sterrenpracht…

Hoe de komende nacht sterrenpracht gaat tonen daarvan heb ik geen weet, die dromen moeten mij nog overkomen. De zon was wel toegestaan deze dag, regen ging aan het einde een poos nog even loos met motregen strooien. Ik hoorde druppels wel vanuit diepte opleven, een te bekend zaterdagritme vandaag op de pannendaken geven.…

Jij bent mooier dan jij mooi bent, zoveel mooier dan de maan Als een engel kom jij tot mij, uit een sprookje opgestaan En ik zie jouw ogen stralen, in hun witte sterrenpracht Zij vertellen mij verhalen, geven licht terwijl jij lacht En ik streel wat niet van mij is, kruip heel dicht tegen je aan Voel de geest die in de fles zit, wil niet meer bij…

Ga maar zacht alvast, naar duizelingwekkende oneindige sterrenpracht van het uitspansel en duidt een plaats daar boven, want jij bent moegestreden op je levensweg lusteloos verdwaald. Hebt dagenlang gevochten. zo sterk je kon je ogen sluitend voor verdriet.…

Maar tussen roos en sterrenpracht wordt heel wat bedacht van verliefden en van rijmelaars van speculanten en van wichelaars één almachtige God houdt ze in Zijn hand en geeft iedere roos, iedere ster een eigen plaats en stand.…

Straks is de avondhemel ook weer licht Onverplicht open vol stralende sterrenpracht Het begin van een nieuwe nacht verlichtte dromen En hoe het in bestaan zo ver tot hier is gekomen.…

ieders leven, prangend perspectief waarin zij zuchtend delen willen matheid, onverschilligheid, hun huis ontnemen als een zuiver woord wordt weggezet, wankelen de benen van de eeuwenoude schouders die ons dragen vol verbeeldingskracht, spraken onze reisgenoten op de grote en de kleine wegen, soms in 't open veld blijvend op hun hoede, sterrenpracht…

; Die sterrenpracht die ginds oneindig wendt en wiegelt; Oneindig wendt en wiegt in ’t meteloos gespan, En meetloos in de klene klare dauwdrop spiegelt, De dauwdrop, mijne ziel, die ’t eindloos spieglen kan.…

ontsnappen wachtend op het ochtendlicht dan zal ‘t zilverlicht weer spreken als ik ’s nachts mijn huiver dicht Canis Major te aanschouwen, naast Antares, Orion Betelgeuze siert het luchtruim ver voorbij de horizon Al dat moois wil ik niet missen Laat mij kind zijn van de nacht Wakend dromen ’t liefst bij maanlicht onder schepping ‘s sterrenpracht…

Oh hemels kind, zo schoon en puur je ogen stralen sterrenpracht in helder licht, zo wit en zacht je blikken zijn vol vuur Vertel me toch, in welk wit licht jouw ogen zijn geboren Wat doet de hoop weer gloren in mijn bittere gezicht Vraag het niet de jongeling maar gun het zijn ontwaken Laat de tederheid je raken van het kind dat harmonie…

Jouw veilige sterke arm, zo warm en zo vol mannenkracht, Kom liefste, toe leid mijn hand, dans onder de sterrenpracht. Dans nog een laatste keer met mij in deze eeuwig lange nacht. Lang geleden was het, want ik herinner mij en houd de kaart. Mijn oude hand ze beeft, bedwelming voel ik zo onverwacht.…

Ochtendgloren zo vervuld van verwondering, verbijstering en Stille Kracht Slaapdronken staar ik die sterrenpracht gade, vol van genade ook boordevol Macht.…

de vitalen De ondernemers Die werken met goud en schalen De nacht is er voor de angstige ziel Op weg naar krankzinnigengesticht Die zijn voeten omklemt Waar de zegel van de liefde op gedrukt staat Maar onder de teennagels bloedt het al Zijn toekomst is krankzinnigengesticht Alleen de lijdende lieven van de nacht komen samen in hemel en sterrenpracht…