6667 resultaten.
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
wel dood maar niet gestorven
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.848 Lijken te sterven
zonder eigenlijk
dood te zijn gegaan
Zomaar te zijn veranderd
in niets meer lijkend
op wie zij ooit zeiden te zijn
Afscheid nemend van een eerder leven
ongelooflijk onnadenkend
zonder maar een centje pijn
Onherkenbaar in hun daden
zij zijn geindoctrineerd
door boze tongen en giftig vlees
Staan niet meer…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 203 Afscheid nemen in de tijd
van het coronavirus
brengt veel verdriet en
pijn.
Geen afscheid kunnen nemen
zoals je het zo graag gewild had.
De regels die er nu zijn, zijn verschrikkelijk,
maar het moet wel zo
zijn,
er is geen andere keuze.
Mensen sterven alleen, zonder dierbaren
om hen heen, hoe erg moet dat
wel niet zijn.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 991 We wennen nooit aan ’t sterven,
aan ’t loslaten, het afscheid;
maar laat er dankbaarheid
toch zijn, en hoop en sterkte.
Laat licht vervullen
dit duister, deze afgrond,
dit moeten laten gaan,
zonder waarom, zonder begrijpen.…
afscheid -uitvaart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 wie laatst overblijft
is geamputeerd,
mist vooral de lichaamstaal
van warme liefde.
jlb
mannen die durven
laten zich niet te vroeg kisten
zij dromen verder.
jlb
je hoofd leegmaken
beste voorwaarde om iets
nieuws te beginnen.
jlb…
onafwendbaar !
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 133 de natuur heeft altijd haar wetten :
iedereen sterft op een dag .
dat kan je niet uit je geheugen zetten
maar wat wel altijd zal blijven:
mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…
Onnodig te zeggen hoe zeer het weer spijt.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 272 Een passant in ons leven te willen
wezen; die op haar afscheid reeds
bij voorbaat was voorbereid.…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Eindigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 negen maanden duurt het leven
de rest is afscheid
van de wieg
de moederborst
en meer en meer
van onvervulde dromen
en geborgenheid
het vonnis van vergankelijkheid
bij oorsprong al geveld
verjaart niet
zelfs na zoveel tijd
het is alleen maar
uitgesteld
’t is niet de angst
de pijn
die ’t sterven moeilijk maken
nee
’t is ’t scheiden…
Te pletter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 Ik rook;
drink;
lijd
met je mee
op jouw golven;
te pletter
waarschuwen ze
voor de vloed.
Als jij
er niet meer bent
in de nacht;
dan eet ik nooit meer
een hamburger
met uienringen
want dat doet zeer.…
Ik hier jij daar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 513 Vroeger op zondag,
Met je ouders naar het strand.
Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand.
Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen.
De toekomst nog lang niet vervlogen.
Je hoofd nog vol van het heden.
Dat is nu lang geleden....
Het is nu raar...en denk telkens...
Ik hier jij daar.
Dag lief mens.…
Amen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 278 In een wereld zoals deze
Zal ik bij het sterven
Geen tijd meer hebben
Om te denken
Aan de dingen
Waar ik zoveel van hou
Amen!…
alsmaar verder
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 549 het afscheid komt van ver
telkens weer
wanneer de woorden
zijn volbracht, verdreven naar
de donkere ruïnes van het gelaat
ik keer terug; houd de wacht
behoedzaam bij de eerste zon
als zou het sterven geen naam meer hebben
geen fluistering of klank, niet hier en halverwege
niet voor jou en mij
van ver, van ver, van zo dichtbij…
nauwelijks voorbij (?)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 569 de kaarsen branden
nog even
op het eind van
deze dag van
kerst
beleven
liefde, warmte
vriendschap
volop daar,
ik drink het
in
en
met tegenzin
zwaai ik
het bezoek
uit
een tikje bedroefd
afscheid nemen
is een beetje
sterven
maar wil dàt gevoel…
Overgaan
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.391 Doodgaan doet ieder mens
wel een paar keer
op een dag,
sterven is doodgaan bij het gevoel
en stilstaan
bij het liefdesverdriet wat je hebt,
overgaan doet elk mens
maar één keer
bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 412 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
'Een klein beetje sterven...'
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.748 Ik ben jou nu verloren,
en mijn ziel zal blijven zwerven,
want wat ons afscheid betekende,
is inderdaad ‘ een heel klein beetje sterven…’…
Stille Zaterdag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 750 De stilte na de dood,
wachtend, vertwijfeld, maar toch
zoals de graankorrel in de grond
sterven, vol van hoop.…
Nimmer meer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.119 De bladeren geboren
jij in de tijd bevroren
het groen lijkt bruin
de zon lijkt verdoofd
ik heb het je beloofd,
ik mag niet rouwen
toch voel ik me verloren
ik kan je niet meer horen,
nimmer meer,
het doet zo'n zeer.…
Stervende liefde...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 788 De zon gaat onder over onze liefde
Elke lichtstraal dooft langzaam uit
Nu sluieren er schaduwen van verdriet
Mijn hart schreeuwt zonder geluid
Het moment van verlatenheid
laat mij verteren door pijn
Nog hoor ik onze liefdeswoorden
dat we voor altijd samen zouden zijn
Nu ligt de weg van eenzaamheid open
Je sterke armen laten mij sterven…
Mijn vriend
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 2.423 Adembenemend rustig
Neem je mijn hand
Nog even, mijn vriend
En dan wordt het eeuwig stil
Langzaam... glijd je weg
Ik kijk je aan
En voel je zachtjes
Sterven…
WILLEM
gedicht
4.0 met 93 stemmen 39.368 Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon.
We maakten nog een paar mislukte grappen
waarna ik zei dat ik weer op moest stappen,
en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon.
Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht
nadat zijn bij elkaar gerookte kanker
hem uitgedund had, elke week wat slanker.
Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht.
Dat…
die het leven is
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.200 als het leven mijn lichaam ontvlucht
en zij mij levenloos achterlaat
heb ik -die nu levend lichaam is-
slechts een stap opzij gemaakt
voorwaar ik zeg u: vrees niet
het lichaam komt uit stof vandaan
de geest -die het leven is-
zal eeuwig blijven voortbestaan…
hemelvaart
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.654 daar waar de bomen
tot in de hemel rijken
zie ik haar
in het blauw
de zon omringt haar gestalte
haar hand in de lucht
ze wuift me vrede toe
haar schoonheid
is oogverblindend
mijn ogen tranen
van het felle licht
toch blijven kijken
totdat haar schaduw sterft
en zij voor eeuwig is…