Alle inzendingen over sterven OR rouwen OR natuur

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, zij erven het kruis van eeuwige rouw waar schrale grond de stroom bedekt die mondt in sterven…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Toch is de herfst een beetje sterven; en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid voel ik rouw om een voorbije tijding. Mijn rouw nu kwijt te raken overstemt het zomerfeest als een bevrijding. Met nieuwe moed geniet ik van de herfsttinten; en verwelkom ik de herfst met een blijde gloed.…

hoor je de wilde ganzen aandoenlijk avondlied hun onbeschaamde schreien geeft een stem aan mijn verdriet ontvouw die veren vaandels vlieg weg uit de schemerlucht mijn bange hart wordt stil nu dit is het eind van mijn vlucht in dit dierbare grijze nest slaapt zacht alles wat was dus breng me naar verre velden leg me neer in het…

Gestorven mensen zullen vergaan tot stof, achterblijvers rouwend op elk kerkhof Was je nog maar hier,of als 't moet ik bij jou, daar staan ze,iemands Moeder,kind,vrouw Ontelbare tranen op al die gevallen scherven, wie deze dood wil overleven zal moeten sterven..…

en als dan plotseling de nacht valt als een tapijt van sneeuw en toedekt wat gebleven is en de duur vervaagt tot stilte dan voelt de koude tot op het bot lacht geen vogel geen bloem, geen wuivend gras een kraai krast geritsel, stilte de koude wind neemt de plaats in - reeds lang voor hem bestemd - nu grijpt hij zijn kans geen…

Het zilveren koord zal weldra breken - en niemand die het houden kan, gelukkig dat we konden spreken: het afscheid en de pijn daarvan ze zijn niet minder, maar gedragen door ieder die nabij mag zijn - Jij, sterke vrouw, je blijft maar vragen en klaagt niet over eigen pijn. Je blijft betrokken en vol leven al is de dood ook heel nabij,…

We wennen nooit aan ’t sterven, aan ’t loslaten, het afscheid; maar laat er dankbaarheid toch zijn, en hoop en sterkte. Laat licht vervullen dit duister, deze afgrond, dit moeten laten gaan, zonder waarom, zonder begrijpen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Winters ochtendgloren Een sfeer van rouw Een nieuwe dag zojuist geboren Een laagje ijs en soms wat dauw Een dode boom ligt er te kwijnen Natuur dirigeert de afbouw Als het zonnetje gaat schijnen Walmt het hout al gauw Zon en kou strijden In de harmonie van Zen Walmen die zich vanaf de stam scheiden Natuur dirigeert en ment…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

verdriet Ontvallen, weg, komt nooit meer terug Maar sterven doet hij niet Echt sterven doe je pas Als naasten en bekenden Zij die het kunnen weten Niet meer aan je denken Je langzaam zijn vergeten…

Een Keuze Nee sprak hij onbewogen en wel overwogen Dood is dood, daar is geen ouwe moer aan te doen Geen kist , rot op, bloemen, ach schei toch uit Gaat hier alleen nog om de poen Stuk worst in mijn reet En moge de honden mij wegslepen Toen hij ging, toch enigszins benepen Hadden zij hem goed begrepen en lieten hem zo gaan En uit…

Plots de nacht zegt hij, zoiets als nu maar dan ín je hoofd tranen oeverloos je brein geplet, een hompje deeg geen woord dat het nog doet en toch, hoe gek, ja wreed na een maand, een jaar misschien zul je door je rouw de zon weer zien dat is niet goed, dat is niet fout leven is sterven, dag in dag uit zie de roos - hoe zij haar dag…

Toen haar zicht het zo liet afweten Kwam zicht op overlijden in zicht Ze was het aan haar status verplicht Het uiteindelijk moment voelt als licht Vandaag krijgt zij wat zij verlangd Niets in haar geest noch lichaam is bang Want haar afsluiting is haar nieuw begin Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…

De frisse herfstwind laat herinnering leven regen spoelt ze weg De zwarte takken rouwen na verlies van hun dierbare blaadjes Door het te zingen heelt en geneest de merel zijn gebroken hart De stilte daalt neer in de oranje herfstzon de natuur in rust…

Ook jij bent al vaker bij het graf geweest, ook jij hebt de dood en het sterven niet gevreesd. Zij zijn in alle stilte neer gegleden, verhuisd naar ver daar beneden in het heden. Niet dat zij het sterven hebben geliefkoosd, al vonden ze samen met u op 't einde wel de nodige troost.…

Hoe vredig is het sterve in de natuur. Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven.…

Liefdesrouw Ik rouw om jou, jij die ik lief had, waar ik op vertrouwde Ik rouw om jou, jij die mij zoveel mooie dingen liet zien, waar ik zo naar verlangde Ik rouw om jou, de verliefdheid, de genegenheid, de warmte, het houden van Ik rouw om jou, om alles wat we deelden, en beleefden Ik rouw om jou, de herinneringen, de verlangens…