Alle inzendingen over sterven OR zelfkwelling OR kussen

met jouw hoofd op mijn kussen heb ik niks anders meer te wensen minnekozende vingers zo inpassend zijn de trossen van onze zielsliefde en wanneer ik de woorden had bezong ik jou een gouden morgen toe dat ik tot in eeuwigheid zou laten duren en ver daar aan voorbij.. 15 Maart 2010…

heel mijn kussen wil ik kussen sinds jij daar blij je hoofdje lei elk stukje elk plukje kus ik zoet want dat ben jij…

lief mijn boos mijn pijn en fijn streel me met jouw zeer jouw mij uit met harde woorden ik minnekoos ze keer op keer jaag op mij als lopend wild ik vlucht jou tegemoet huil mijn tranen ik zal ze drogen lees ook wat er hier niet staat ik ben nog lang ik ben nog lang nog lang niet uitgepraat kus me kus me…

Het kussen van jouw foto doe ik veel en heel verfijnd, stukjes plakken op mijn lippen waardoor jij stilletjes verdwijnt.…

Wanneer de zee het strand kust kust zij uren lang Haar glimlach in het schuim van de golven Kort trekt zij zich spelend terug.. en kust en kust en kust weer uren lang…

Ik wil haar kussen, maar niet wakker maken, want -- dan gaat ze praten.…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Ik geloof dat er geen ergere dood is dan te sterven onder de tram vanwege al dat volk dat om je heen komt staan. Ze zullen je zo wel bellen en vertellen dat ik onder lijn 25 ben geraakt. Vergat je te kussen toen we net nog zo vredig in slaap voor altijd samen waren gemaakt.…

Zo dom te zeggen wat ik zei, toen jij daar al te sterven lag. Zo dom, ik zei: “Tot morgen.” Terwijl de dood al op je kussen lag zei ik: “Tot morgen.” je kneep nog in mijn hand, als had je het begrepen. Wat moet je wel hebben gedacht. Waarom heb ik dat toen gezegd? Ik kan het niet bevatten.…

Als ik weer ga corona-piekeren ga ik maar weer legpuzzelen 2 x 1000 stukjes leg ik klaar de afmetingen zijn 44 x 68 cm van het merk Puzzel Box Pleasure de kleurrijke afbeeldingen zijn 'een wit paard in een gekleurde herfst' en een 'angstaanjagende tijgerkop' niet geschikt voor kinderen onder de 4 niet vanwege de tijger maar de stukjes…

Het maakte mij niets uit ik zag radijsjes blinken en je lippen rood ik wou je effen kussen je nam net een stukje brood…

voel zachte klanken in een eindeloze stoet, geluiden van nergens en overal wanneer daglicht en schaduw zijn woorden verlaten op zoek gaan naar losgebroken schimmen van de ziel; het weten dat alles leeft in open zicht en dat, gedragen door het sterven, verwachting terugkantelt in kleine fonteinen, ongevraagd en vaak hoger…

wek mij dan als de dag begint met uw speelse kussen Ik wil naast U liggen in de wisseling van heel uw natuur... Wek in mij Uw Liefde... zet mijn hart in vuur en vlam om jouw licht te zijn zoals een vlam de lamp doet schijnen... Zonder uw kracht BEN IK NIETS Zonder uw liefde KAN IK NIETS…

in mijn droom vloeit tijd over mijn kussen het druppelt warm over de rand de klok wijst nog maar vier wijl het seconden lekt in de straling van vormen en in de cohesie van lichtgeraakt laat het zich langzaam uit mijn geheugen stromen terwijl mijn oog waakt en speurt in eeuwigheid van ruimte…

Ach! wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

nauwelijks leek te blussen Wat rest zijn smeulende emoties Haar liefde is onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk Voor hem, onbegrijpelijk, ongemakkelijk Haar liefde zit in elke vezel, in elke cel Voor hem, te dichtbij, te overweldigend Haar liefde is op elke plek, ten alle tijden Voor hem niet te vatten en benauwend En ze stikt hem met haar kussen…

Kussen van uw lippen en uw ogen, Zachte daden uwer handen, Zoals koele wateren getogen Door de tuinen dezer landen, Drenken in onmiddellijk bevloeien ’s Harten diepste wortelcellen, En naar een oneindig openbloeien Gaat de siddrende aandrift zwellen, – Een geluk als nieuwe wijn geschonken, Waar de schijnen dood en leven Schaduwloos in…

In de nacht droomde ik over jou en sliep ik heel zacht. Gelukkig lag je naast mij, maar je hoorde mij niet dromen. In de droom die ik had bedreven we de liefde. Het was zo'n fascinerend spel: je kuste mij en ik kuste jou. Gevoelens had ik voor je, intens tastte ik over je wonderlijke lichaam. Het verlangen was groot…

Zou het je helpen te worden gekust, door een Myriam of een Elisheva ? in Nineve stond vroeger een zinnelijk bad vol van verleiding en Bijbelse lust. Ook de dochters van koning Salomon wisten met hun wiegen te behagen. Eens geborgen in hun malse schoot dacht geen sterveling meer aan zijn nakende dood. Jouw sombere buien zijn enkel…

Zijn lippen droog en ook gebarsten kwam hij van zijn kussen omhoog een opleving vlak voor zijn sterven keek hij ons aan en naar omhoog... Toen ging hij liggen zijn tijd was gekomen De engelen namen hem mee Een glimlach verscheen op zijn mond Het werd stil... en wij wisten... Het was nu oke...…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…

Ze willen vast geen publiek monument voor het voltooide leven nu uitzwaaien genaderd uren afsluit wat jij niet ziet als jij alleen papier leest. Dus schrijf ik over hun gedachtes en dat we met te veel zijn op aarde om alle prachtige kleuren te beschrijven ook over wandelingen in het park. Ze vonden het wel grappig kenden mij niet eens van…

Haar wangen droegen al dagen vele tekens, naast kraaienpootjes rondom haar ogen intens blikken als bijeengebonden schoven, vers op het land die prachtige vergezichten. En altijd is er weer die zee aan golven, naast de kleinere stappen op de paden door de duinen dwars door de weilanden langs die grotere eiken en sparren dat ene. Op die…

Vandaag en gisteren zijn en worden dagen zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken. Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd deze regels in je hart herinneringen bewaarden vele dagen wel of niet een potje konden breken. Wellicht zeg je zand erover al was het aarde nu zij gisteren…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…